πειρατές

Κείμενο της αναγνώστριάς μας, Δήμητρας Καρδακάρη Ο Ουίλιαμ Ντάμπιερ υπολογίζεται ότι γεννήθηκε το 1651 στο ανατολικό Κόκερ, της νοτιοδυτικής Αγγλίας. Ο πατέρας του ήταν αγρότης και πέθανε το 1662 όταν ο Ουίλιαμ ήταν περίπου δέκα ετών. Η μητέρα του πέθανε το 1668 όταν ήταν έφηβος. Έμελλε από πολύ νεαρή ηλικία να δει τον κόσμο, καθώς σε ηλικία 18 ετών ως […]

Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, η πειρατεία στον ελληνικό χώρο ήταν σε έξαρση. Στα νησιά, οι πειρατικές ομάδες με τις εφόδους τους είχαν γίνει το φόβητρο των κατοίκων, καθώς λεηλατούσαν και σκότωναν χωρίς διάκριση. Υπήρξαν όμως και Έλληνες κουρσάροι που σήκωναν σημαία ευκαιρίας προκειμένου να χτυπήσουν κυρίως οθωμανικά πλοία και ξένα εμπορικά. Περιβόητος κουρσάρος στα τέλη του 17ου […]

Στην καρδιά του συμπλέγματος των Μικρών Κυκλάδων, απλώνεται η Σχοινούσα με τις δαντελωτές ακτές και την άγνωστη πειρατική ιστορία. Εκεί άφησε το αποτύπωμά του ένας σκληρός και εκδικητικός πειρατής, που βρήκε ξαφνικό θάνατο. Το νησί έχει έκταση μόλις 9 τετραγωνικά χιλιόμετρα και ο μόνιμος πληθυσμός δεν ξεπερνά τους 250 κατοίκους. Ωστόσο, από αυτό το μικρό […]

Επί Τουρκοκρατίας δεν υπήρχαν σχολεία και οι προσπάθειες για εκπαίδευση βασίζονταν σε πρωτόγονα μέσα. Μερικοί καλόγεροι και λαϊκοί που ήξεραν ανάγνωση και γραφή μάζευαν τα παιδιά στους νάρθηκες εκκλησιών, σε σκοτεινά κελιά ή ακόμη και σε σπήλαια και τους μάθαιναν την αλφαβήτα. Στην περιοχή του Πηλίου, ένα τέτοιο ιδιότυπο σχολείο κρυβόταν στην βραχώδη ακτογραμμή ανάμεσα στην […]

Σε απόσταση αναπνοής από τη Μαραθόπολη Μεσσηνίας βρίσκεται το νησάκι Πρώτη.

Η Μάνη υπήρξε ένας τόπος που έβγαλε πολλούς πειρατές. Οι Μανιάτες δεν είχαν χωράφια, δεν είχαν καλλιεργήσιμες εκτάσεις, δεν είχαν αγροτική παραγωγή. Το μόνο που έβγαζε η μανιάτικη γη ήταν λάδι και φραγκόσυκα. Άρα η στροφή στη θάλασσα ήταν μονόδρομος. Ο Λυμπεράκης και ο Σάσσαρης είναι οι πιο γνωστοί πειρατές και κουρσάροι της περιοχής. Αρχικά μάλιστα λεηλατούσαν […]

Στα χρόνια της ρωμαϊκής ακμής ένας από τους πιο διάσημους όμηρους πειρατών ήταν ο νεαρός Ιούλιος Καίσαρας. Η οικογένεια του πλήρωσε λύτρα για να τον απελευθερώσει από τους σκληρότερους πειρατές της Μεσογείου. Ο ίδιος επέστρεψε στο Αιγαίο και τιμώρησε παραδειγματικά τους δεσμώτες του.  Τα λύτρα για την απελευθέρωση σημαντικών αιχμαλώτων ήταν πάγια πρακτική, ειδικά στη ρωμαϊκή […]

Μια εξωτική αμμουδερή παραλία με φόντο χιλιάδες φοινικόδεντρα που θυμίζει αφρικανικά τοπία και την Καραϊβική, δεσπόζει στην ανατολική πλευρά της Κρήτης, στον νομό Λασιθίου.

Στην κεντρική Νάξο, στην κορυφή ενός απότομου λόφου που βρίσκεται ανάμεσα στις περιοχές του Σαγκριού και της Αγιασσού, υψώνεται το ξεχασμένο κάστρο Απαλίρου. Το όνομά του το πήρε από τις απαλιριές, ένα είδος θάμνου που φυτρώνει κοντά στο κάστρο. Πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό κάστρο, χτισμένο σε μια οχυρή θέση. Μέχρι πρόσφατα, θεωρούνταν ότι η […]

Οι βίγλες της Χίου είναι μεσαιωνικοί, κυλινδρικοί πυργίσκοι, κτισμένοι σε ακτές και ακρωτήρια του νησιού. Σκοπός τους ήταν η παρατήρηση του πελάγους και η έγκαιρη ειδοποίηση των κατοίκων σε περίπτωση εχθρικής ή πειρατικής επιδρομής. Τοποθετημένες σε μικρές αποστάσεις μεταξύ τους, σε οπτική επαφή η μία με την άλλη, ήταν πυκνότερες στις νότιες και δυτικές ακτές […]

Είναι ένα χωριό που παραμένει ανέγγιχτο στον χρόνο. Δημιουργήθηκε τον 14ο αιώνα από Γενουάτες για να προφυλάξει τους κατοίκους από τους πειρατές. Είναι οχυρωμένο και περιβάλλεται από αμυντικό τείχος. Χτίστηκε στην καρδιά του πιο εύφορου κάμπου του νησιού και αποτελείται από λιθόκτιστα κτίρια, στενά δρομάκια, καμάρες και δεκάδες εκκλησίες. Ο λόγος για την Καλαμωτή, το […]

Το έθιμο της “Μόστρας” έχει τις ρίζες του στο Μεσαίωνα, όταν πειρατές και κουρσάροι λεηλατούσαν τα παράλια των νησιών και άρπαζαν τις σοδειές των κατοίκων. Κάποτε στην περίοδο της Αποκριάς, την Παρασκευή της Τυρινής (εβδομάδα μεταξύ της Κυριακής της Απόκρεω και της Κυριακής της Τυρινής είναι οι μέρες που τρώνε ψάρι, τυρί, γάλα και αυγά), καθώς όλο το […]

Το Δεσποτικό είναι σήμερα ένα ακατοίκητο σύμπλεγμα νησίδων και βρίσκεται νοτιοδυτικά της Αντιπάρου. Στο ίδιο σύμπλεγμα ανήκουν επίσης τα νησάκια Τσιμιντήρι και Στρογγυλό. Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, οι κάτοικοι της αρχαίας Πάρου ίδρυσαν εκεί λαμπρό ιερό του Απόλλωνα ως απάντηση στην Αθηναϊκή κυριαρχία της Δήλου. Με αυτό τον τρόπο θέλησαν να  εδραιώσουν την κυριαρχία τους στο Αιγαίο, […]

Ένα από τα πιο γνωστά πειρατικά καταφύγια στην Ελλάδα βρίσκεται στο βορειοδυτικό άκρο της Κρήτης, κοντά στη λιμνοθάλασσα του Μπάλου με τα εξωτικά νερά. Εκεί υπάρχουν δύο ακατοίκητα νησιά. Η Άγρια και η Ήμερη Γραμβούσα. Η Ήμερη Γραμβούσα είναι διάσημη για την πανέμορφη παραλία της, αλλά και για το επιβλητικό ενετικό της κάστρο. Το νησί άλλαξε πολλά χέρια […]

Η φράση «πήγε η ψυχή μου στην Κούλουρη» χρησιμοποιείται όταν κάποιος τρομάζει πάρα πολύ. Λέγεται ότι η φράση έχει ρίζες από την αρχαιότητα. Κατά τη διάρκεια των περσικών πολέμων, όταν οι Αθηναίοι έστελναν τις γυναίκες και τα παιδιά τους στην Κόλουρις που μεταγενέστερα έγινε Κούλουρη, δηλαδή στη Σαλαμίνα, για να τους προστατεύσουν από τους εισβολείς. […]

Ανατολικά βρίσκεται η Χίος στα  27 μίλια, νοτιοδυτικά, η Άνδρος στα 23, δυτικά, το Κάβο ντ’ Όρο στα 33, στο βοριά, η Σκύρος στα 46 και τέλος βορειοανατολικά τους βρίσκονται τα Αντίψαρα στα 24 μίλια. Βρίσκονται στη μέση του Αιγαίου και χτυπιούνται ανελέητα από τα κύματα και τους θυελλώδεις ανέμους. Σπάνια η ηρεμία και η μπονάτσα. […]

Οι αποβάθρες των εκτελέσεων, στο Λονδίνο, ήταν  χώρος εκτελέσεων πειρατών και λαθρεμπόρων επί, τουλάχιστον, 400 χρόνια. Μπορεί σήμερα να μην χρησιμοποιούνται, οι αγχόνες , όμως, παραμένουν για να θυμίζουν την περίοδο που, για παραδειγματισμό, τα σώματα των κακοποιών καλύπτονταν με πίσσα και τα άφηναν κρεμασμένα σε δημόσια θέα. Δεν ήταν τίποτα περισσότερο από απλές σκαλωσιές, που […]

Τον κόλπο του Κάραβου αποκαλούν και πειρατικό φιόρδ, καθώς εκεί οι πειρατές έβρισκαν καταφύγιο μέσα στον απάνεμο κόλπο κατά τη βυζαντινή εποχή.

Ήταν αθέατα από τη θάλασσα για να γλυτώσουν από τις πειρατικές επιδρομές.

Οι μοναδικοί σχηματισμοί του Κλέφτικου είναι προσβάσιμοι μόνο από τη θάλασσα

Αξίζει να κατευθυνθεί κανείς προς το λιγότερο κατοικημένο Μέσα νησί και να φτάσει στον όρμο Βαθύ, με τα λιγοστά σπιτάκια.

Τρεφόταν μόνο με φρούτα και αυγά χελώνας