παλιά Αθήνα

Του Ελευθέριου Σκιαδά, από τον Μικρό Ρωμιό Οι πετροπόλεμοι υπήρξαν κάποτε μέρος της καθημερινότητας όχι μόνον στην Αθήνα, αλλά στις περισσότερες πόλεις της χώρας. Όσοι έγραψαν γι΄ αυτό το φαινόμενο το αντιμετώπισαν με μια ρομαντική διάθεση, μιμούμενοι ίσως τις εγκυκλοπαίδειες που κατέγραφαν τον πετροπόλεμο ως «αθλητική παιδιά», που ήταν κατάλοιπο της Τουρκοκρατίας. Ήταν ένα μέσον […]

Το ζευγάρι αυτό είχε γίνει υπόδειγμα για τους άλλους παντρεμένους κι όλοι προσπαθούσαν να μιμηθούν το «ανδρόγυνο της Αγίας Παρασκευής».

Ο Θωμάς Σιταράς εντόπισε ένα απολαυστικό ρεπορτάζ του 1933 της εφημερίδας “Θάρρος” για τις ημέρες δόξας του ιππόδρομου Φαλήρου: ( Έχει διατηρηθεί η ορθογραφία του αρχικού κειμένου) Ο κόσμος που έχει κατέβει στο ιπποδρόμιο για να δοκιμάση και πάλιν την τύχη του, πηγαινοέρχεται εμπρός εις τον στίβο του «πεζάζ», αναμένων με ανυπομονησία την προσεχή κούρσα. Οι απληροφόρητοι, οι […]

ΠΗΓΗ:  «Τα Ανάλεκτα της Παλιάς Αθήνας» του Θωμά Σιταρά, εκδόσεις Ωκεανίδα Αλλιώς κατακτάται η κυρία του σαλονιού. Αλλιώς η φιλόλογος, η ρομαντική, η μοιραία γυναίκα και αλλιώς η μοδιστρούλα, η υπηρέτρια, η μαθήτρια. Πάντως, σε όλες τις περιπτώσεις, χρειάζεται καπατσοσύνη, εξυπνάδα, φινέτσα. Υπάρχει και η εύκολος πλευρά της υποθέσεως, η εύκολη νίκη. Αρκούν δύο κουβέντες, ένα […]

Η Αθηναϊκή κοινωνία με το πέρασμα των χρόνων έχει αλλάξει σε πολλά αλλά μερικά είναι ίδια. Τα «Αθηναϊκά Νέα» το 1933 δημοσίευσαν την παρακάτω ιστορία, που αν εξαιρέσει κανείς τη γλώσσα στην οποία είναι γραμμένη, κατά τα άλλα θα μπορούσε να έχει συμβεί και στις μέρες μας αν η αγγελία δεν ήταν για δακτυλογράφο αλλά […]

Paliaathina: Στην Παλιά Αθήνα οι πρόγονοί μας δεν μάντευαν την ώρα, την ήξεραν ακριβώς! Ασφαλώς θα αναρωτιέστε μήπως υπερβάλουμε λιγάκι για λόγους εντυπωσιασμού. Πως είναι δυνατόν σε μια πόλη όπου οι λιγότεροι είχαν ρολόγια και ακόμη λιγότερα νοικοκυριά ραδιόφωνο –μη ξεχνάτε βρισκόσαστε στο 1927- να έχουμε καλή σχέση με τον χρόνο; Και όμως οι πρόγονοί […]

Οι εργασίες ξεκίνησαν το 1842 και τον σχεδιασμό ανέλαβε ο Δανός αρχιτέκτονας Θεόφιλος Χάνσεν.

Ονομαζόταν Χρύσανθος από το γυναικείο όνομα Χρυσάνθη και η περίπτωση αποτελούσε πρώτης τάξεως σκάνδαλο για την εποχή.

«Η ευθυμία είναι δύναμις την οποίαν όλοι παραγνωρίζομεν. Η σκυθρωπότης είναι προσωπείον βλακείας» .

Η κυριότητα του επέστρεψε στους Έλληνες όταν προσέφεραν στους Γάλλους το σημερινό οικόπεδο του Γαλλικού ινστιτούτου

Η περιοχή άρχισε να συγκροτείται οικιστικά από τα τέλη του 19ου αιώνα.

Τον Οκτώβριο του 1824, επί φρουραρχίας Γκούρα, υπήρχαν 9.040 κάτοικοι και 1.605 σπίτια, που κατανέμονταν σε 35 ενορίες

Στην Ελλάδα του '65 υπήρχαν 13 χιλιάδες κοινόχρηστα τηλέφωνα για την εξυπηρέτηση του κοινού!

Ακόμα και στην ακραία συντηρητική Αθήνα της περιόδου του Όθωνα και του ρομαντισμού, υπήρχαν κάποιες ελάχιστες "ιέρειες" της Πάνδημης Αφροδίτης, πρόθυμες να προσφέρουν τα κάλλη τους στους ανύπαντρους Αθηναίους και όχι μόνο..

Ανέγειρε τη φοιτητική λέσχη στην οδό Ιπποκράτους

Ο Λογοθέτης κατάφερε να γίνει πρόξενος της Βρετανίας και εξυπηρέτησε τον αρχαιοκάπηλο.

Τον αποκαθήλωσαν όταν "κατάλαβαν" ότι ήταν νοτιοαφρικανός πρωθυπουργός του απαρχάιντ

Σήμερα αριθμεί 45 σπίτια και 65 κατοίκους

Στα τέλη του 19ου αιώνα, η Αθήνα άρχισε να αναπτύσσεται και να μετατρέπεται σιγά- σιγά από «μεγάλο χωριό», σε πόλη. Ήταν άλλωστε από το 1834 ήταν πρωτεύουσα της χώρας. Η ραγδαία ανοικοδόμηση και η αύξηση του πληθυσμού δημιούργησαν την ανάγκη της λειτουργίας χώρων διασκέδασης. Τα Καφέ Σαντάν και τα καφέ Αμάν, που ήταν από τα […]

Ο πατέρας του Όθωνα που ήταν αρχαιολάτρης, επέλεξε την Αθήνα