Νταντά

Φιλοξενία με αντάλλαγμα παρείχαν οικογένειες στην Ευρώπη σε φτωχές τουρίστριες κατά τη δεκαετία του 60.  Νέες κοπέλες που δεν είχαν χρήματα για να καλύψουν τα έξοδα για τη διαμονή και διατροφή τους σε μια ξένη χώρα, πήγαιναν σε σπίτια της χώρας υποδοχής και εργάζονταν ως “οικιακοί βοηθοί περιωπής”. Βοηθούσαν την νοικοκυρά στις δουλειές του σπιτιού, […]

Ο αριθμός των δέκα λήψεων δεν ήταν απαίτηση του σκηνοθέτη, αλλά του ίδιου του Γουίλιαμς, ο οποίος πίστευε ότι μόνο τότε θα κάλυπτε κάθε πιθανή κωμική εκδοχή.

"Ο βιασμός είναι ένας καλός τρόπος για να έρθουν στον κόσμο νέες ψυχές και να δημιουργηθούν οικογένειες", κήρυττε ο Μπέργκ και συνέχιζε: "Ο Θεός πρόκειται να τιμωρήσει την πόρνη Αμερική που είναι γεμάτη τεμπέλιδες, γεμάτους λίπος ανθρώπους που θέλουν μόνο να βγάζουν περισσότερα λεφτά".

Πώς άρπαξε κυριολεκτικά στον αέρα την ευκαιρία να βγει στο γυαλί.

Πήρε μια φτηνή κάρτα της Μόνα Λίζα, της σχεδίαζε μουστάκι και μούσι κι έγραψε στο κάτω περιθώριο: “L.H.O.O.Q.”, που στα γαλλικά διαβάζεται “Elle a chaud au cul”, δηλαδή “την τρώει ο κώλος της”.

Οι κάμερες στράφηκαν πάνω της και όταν η πανέμορφη κοπέλα εμφανίστηκε στη γιγαντοθόνη, το στάδιο ξέσπασε σε ζητωκραυγές.