μετανάστες

Ταξίδευαν μήνες και έφταναν ταλαιπωρημένοι και πεινασμένοι. Φιλμ ντοκουμέντο

Κατά την περίοδο του μεγάλου λιμού πολλοί Ιρλανδοί έχασαν τη ζωή τους σε αυτό το νησί, ειδικά κατά την επιδημία του τύφου το 1847, έτος που έχει μείνει στην ιρλανδική ιστορία ως το «Μαύρο '47», αφού τότε κορυφώθηκε η επιδημία.

Ο αρχικός στόχος ήταν να καταγγελθούν οι ρατσιστικές επιθέσεις εναντίον των κέντρων φιλοξενίας των προσφύγων στη Γερμανία.

Από την αρχή της κρίσης, 100.000 επιστήμονες όλων των ειδικοτήτων μετανάστευσαν στο εξωτερικό.

Οι μετανάστες Ροχίνγκια της Μιανάμαρ είναι μια μουσουλμανική μειονότητα χωρίς πατρίδα, η οποία θεωρείται από τον ΟΗΕ  από τους περισσότερο διωκόμενους λαούς στον κόσμο, καθώς έχει στερηθεί ένα από τα πιο βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, την ιθαγένεια. Το περιοδικό “TIME” ανέδειξε την τραγική καθημερινότητα και τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης μέσα στους αυτοσχέδιους καταυλισμούς τους. Οι Ροχίνγκια […]

Στις 13 Μάιου 1939, 937 Εβραίοι συγκεντρώθηκαν στο λιμάνι του Αμβούργου για να ταξιδέψουν μακριά από την εχθρική Γερμανία των Ναζί.

Στα μέσα της δεκαετίας του 1960, στην ανατολική πλευρά του Μανχάταν, στη Νέα Υόρκη, ο πληθυσμός που κατοικούσε ήταν κατά 45% Πορτορικανοί, κατά 35% μετανάστες σλαβικής, ιταλικής και εβραϊκής καταγωγής και κατά 20% έγχρωμοι. Η περιοχή γύρω από το πάρκο Τόμπκινς ήταν υποβαθμισμένη και αποτελούσε σημείο συνάντησης διαφορετικών φυλετικών ομάδων που συχνά συγκρούονταν για να […]

Το 1850, τρία αδέρφια από την Ύδρα με το επώνυμο Μιαούλης – Βώκος, συγγενείς του ήρωα της επανάστασης του 1821, ναυάρχου Μιαούλη, αποφάσισαν να βρουν την τύχη τους στον Νέο Κόσμο. Πήγαν στον Παναμά, όπου αγόρασαν τρία πλοία και ασχολήθηκαν με τα ναυτιλιακά. Ένας από αυτούς, ο Αναστάσης, πήγε στο λιμάνι της Πιούρα στο Περού […]

Ολόκληρα χωριά ερήμωσαν από άνδρες, που ξενιτεύτηκαν για να ζήσουν τις οικογένειές τους. Κάποιοι δεν κατάφεραν να γυρίσουν. Άφησαν την τελευταία τους πνοή κάτω από τη γη.

Οι ανθρακωρύχοι που θυσιάστηκαν για ένα κομμάτι ψωμί.