κινηματογράφος

Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε σε ένα αρχοντικό στην πλατεία Κάνιγγος μια εύπορη αριστοκρατική οικογένεια. Ο πατέρας παιδίατρος, από τους καλύτερους της εποχής. Ήταν ο παππούς μου

Οι παλιότερες ταινίες που υπάρχουν στον κόσμο, λίγα δευτερόλεπτα η καθεμία τους, ήταν λήψεις που έκανε ο Λε Πρενς στο Λιτς της Αγγλίας.

Το συμβόλαιο προέβλεπε ότι ο στρατηγός θα έπαιρνε ένα εγγυημένο ποσοστό από τα ακαθάριστα κέρδη.

Ο «Φουφού» έγραψε τη δική του ξεχωριστή σελίδα στο θέατρο και στον κινηματογράφο.

Η νέα ταινία του Τάσου Μπουλμέτη, που αποτελεί ένα νοσταλγικό ταξίδι στην Αθήνα του ΄60 και του ΄70. αφηγείται μια συγκινητική ιστορία ενηλικίωσης μέσα από τη ματιά του Σταύρου.

Το κάπνισμα και η χρήση ναρκωτικών, είναι εικόνες συνδεδεμένες με τον κινηματογράφο.

Ήταν ο πιο όμορφος - άσχημος του σινεμά. Και σχεδόν σε καμία ταινία δεν μιλούσε πολύ.

Τις δεκαετίες 1950 και 1960 γνώρισε τη μεγαλύτερη ακμή του και έκοβε περίπου 5000 εισιτήρια την ημέρα

Ο πιτσιρικάς της φωτογραφίας έζησε ταραγμένα παιδικά χρόνια.

Στις 3 Ιουνίου 1933, συνέβη το ίδιο. Οι οικογένειες του μηχανικού και του επιστάτη κόντεψαν να καούν ζωντανοί.

"Δεν πιστεύω ότι οι πολιτικοί μας δεν ενδιαφέρονται για την Ελλάδα"

Συνολικά έγιναν 2.500 παραστάσεις

Ένα πράσινο πανί είναι τις περισσότερες φορές το πραγματικό φόντο σε μερικά εντυπωσιακά κινηματογραφικά γυρίσματα. Τα εντυπωσιακά οπτικά εφέ είναι το αποτέλεσμα μιας ψηφιακής επεξεργασίας. Το πράσινο πανί, μπορεί  να “τρυπηθεί”, δηλαδή πάνω του να προβάλλουν ό,τι εικόνα θέλουν που έχει ήδη υποστεί επεξεργασία. Το χρώμα του σκηνικού είναι  πράσινο γιατί κοστίζει λιγότερο και φωτίζεται […]

Οι θεατές ανέφεραν ότι τους προκαλούσε ναυτία και ζαλάδα.

Το θέατρο Bataclan, που τα τελευταία 24ωρα βρίσκεται στο επίκεντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος, λόγω της πολύνεκρης τρομοκρατικής επίθεσης στο Παρίσι, έχει τη δική του ιστορία. Σχεδιάστηκε το 1864 από τον αρχιτέκτονα Charles Duval. Το όνομα Ba-Τa-Clan, προέρχεται από μια οπερέτα του Ζακ Όφενμπαχ (Jacques Offenbach). Παράλληλα όμως παραπέμπει και στην έκφραση “le tout Bataclan”, που […]

Ο Γιώργος Κωνσταντίνου γεννήθηκε στις 27 Οκτωβρίου του 1934 στην Αθήνα και το παρατσούκλι του όταν ήταν μικρός ήταν ο «Φαντασίας».

Τίποτα δεν κινείται. Ακούμε μόνο τον ήχο των μηχανών. Η μείξη έχει γίνει με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε το αυτί μας να "νομίζει" ότι είναι τόσο κοντά στα αυτοκίνητα, όσο κοντά τους είναι και η κάμερα που καταγράφει

“Εάν οι άνδρες δεν με προσέχουν, είμαι βαθιά δυστυχισμένη. Μου αρέσει να με φιλάει ένας άνδρας. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν φοράω ποτέ κραγιόν, παρά μόνο σε ειδικές περιπτώσεις που ξέρω ότι δεν θα με φιλήσουν. Αλλιώς είμαι πανέτοιμη για φιλιά”.

Ο αυστηρός σύζυγος της ηθοποιού, που ήταν κατασκευαστής οπλικών συστημάτων για τη ναζιστική Γερμανία εξαφάνισε τις κόπιες της ταινίας.

Από τις 21 Μαίου έως 1 Ιουλίου 2015 στις 18.00 ΔΩΡΕΑΝ στον κινηματογράφο ΑΛΚΥΟΝΙΣ

Ο πατέρας μαθαίνει τα μυστικά του Κουνγκ Φου, που τον έκανε διάσημο, στον γιο του από μικρή ηλικία. Ο μικρός γεννήθηκε το Φεβρουάριο του 1965 στο Όκλαντ της Καλιφόρνια. Τα πρώτα χρόνια της ζωής του τα πέρασε στο Χονγκ Κονγκ, λόγω των επαγγελματικών υποχρεώσεων του πατέρα του.

Η οικογένεια του τον έστειλε να σπουδάσει χρυσοχόος. Ο Κωνσταντάρας σπούδασε στα καμπαρέ και δεν πάταγε στη σχολή.