1821

του Ελευθερίου Γ. Σκιαδά, από τον Μικρό Ρωμιό Η ιδεολογία της Ελληνικής Εθνεγερσίας του 1821 είναι πλούσια και αποτυπωμένη στα κείμενα των «διαγγελμάτων». Όπως έγραψε ο Απ. Δασκαλάκης, όλοι ήταν διασκορπισμένοι στα πέρατα της ελληνικής γης. Στη Μολδοβλαχία, στην Πάτρα, στη Θεσσαλία, στη Μάνη, στα νησιά του Αιγαίου, στην Κρήτη κ.α. Σε ελάχιστες περιπτώσεις επικοινωνούσαν […]

Κατηγορήθηκε για συνωμοσία κατά του Όθωνα.

Η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες φυσιογνωμίες της επανάστασης του 1821 και έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στον απελευθερωτικό αγώνα. Οι «μπουμπουλίνες» Η Μπουμπουλίνα είχε συλλάβει ένα πρωτότυπο σχέδιο εναντίον των Τούρκων. Έχοντας μεγάλη περιουσία, την οποία είχε κληρονομήσει ως χήρα από τους δύο συζύγους της, έφτιαξε δύο νομισματοκοπεία. Ένα στο Ναύπλιο και ένα στις […]

Ο Ρήγας Φεραίος θεωρείται από τους βασικούς εκπροσώπους του ελληνικού επαναστατικού διαφωτισμού. Υπήρξε πρόδρομος της ελληνικής επανάστασης του 1821, ενώ είχε διοριστεί και έπαρχος της Κραϊόβας στη Βλαχία, από τον  ηγεμόνα Νικόλαο Μαυρογένη. Οι απόψεις του περί ανεξιθρησκείας, τον έφεραν σε σύγκρουση με την εκκλησία, η οποία τον χαρακτήρισε «εχθρό». Όταν το πατριαρχείο, το 1797, […]

Αιτωλικό. Η "Μικρή Βενετία" της Ελλάδας

Εκεί βάφτιζε κρυφά ο Απόστολος Παύλος χριστιανούς

Στις αρχές του 13ου αιώνα και με την έναρξη της Φραγκοκρατίας στην Ελλάδα, η Άμφισσα μετονομάστηκε από τους Φράγκους κατακτητές σε “La Sole” – στα ελληνικά πήρε το όνομα “Σάλωνα”. Για την προέλευση της ονομασίας “Σάλωνα”, η οποία διατηρήθηκε μέχρι και το τέλος της Τουρκοκρατίας, υπάρχουν διαφορετικές εκδοχές. Μία από αυτές υποστηρίζει πως το όνομα αποτελεί […]

Οι ντόπιοι το αποκαλούν Στουρονήσι καθώς είναι το μεγαλύτερο από το μικρό σύμπλεγμα νησιών που βρίσκονται στον κόλπο των Νέων Στύρων.

Πηγή: “3.000 λέξεις και φράσεις παροιμιώδεις” του Τάκη Νατσούλη, Εκδόσεις Σμυρνιωτάκη Πολύ συχνά οι Αρματολοί του 1821 έπαιζαν μεταξύ τους ένα επικίνδυνο παιχνίδι, που στοίχισε πολλές φορές τη ζωή παλικαριών. Έπαιρναν μια κουμπούρα γιομάτη, σήκωναν τη σκανδάλη της, την ακουμπούσαν ορθή πάνω σε μια πέτρα ίσια κι ένας απ’όλους- με μια σειρά ορισμένη- τη στριφογυρνούσε με […]

Το 1822 η αδελφή Πελαγία από την Ιερά Μονή Κεχροβουνίου είδε την Παναγία να της ζητά να βρει μια θαυματουργή εικόνα που ήταν χρόνια θαμμένη στη γη.

Το βιβλίο του ιστορικού Νίκου Γιαννόπουλου, ειδικού σε θέματα στρατιωτικής ιστορίας, περιγράφει με αυστηρά επιστημονικό, αλλά ταυτόχρονα συναρπαστικό τρόπο, τις 16 σημαντικότερες χερσαίες μάχες του Αγώνα.

Όταν δύο πατριώτες συναντιόνταν και ήθελαν να εξακριβώσουν αν είναι «μπασμένοι» στο μυστικό της Φιλικής μεταχειρίζονταν συνθηματικό τρόπο

Οι απελευθερωτικοί αγώνες των Ελλήνων θεωρούνται κινήματα που προήλθαν αποκλειστικά και μόνο από την επαφή των Ελλήνων με τη Ρωσία

Η μετονομασία του σε Μιαούλης δεν είναι εξακριβωμένο πως έγινε. Κατά μια εκδοχή αυτό συνέβη όταν αγόρασε στη Χίο τουρκικό πλοίο που ονομαζόταν "Μιαούλ", ενώ κατά μια άλλη, από το παράγγελμα του προς τους κωπηλάτες "μια ούλοι".

Από τα ναυτικά νησιά οι Σπέτσες πρώτες ύψωσαν τη σημαία της Επανάστασης στις 26 Μαρτίου 1821. Η σημαία τους ήταν λευκή με κόκκινο πλαίσιο, το οποίο οδηγεί τη σκέψη του θεατή στις επαναστάσεις των φιλελεύθερων λαών.

Η νίκη στο Σταυρό στις 5 Αυγούστου 1821 είχε μεγάλη σημασία για την εξέλιξη της επανάστασης γιατί εμπόδισε τους Τούρκους να περάσουν προς τη Στερεά Ελλάδα.

800.000 λίρες ήταν το ονομαστικό δάνειο που οδήγησε σε εμφύλιο για την διανομή του.

Ο Χουρσίτ Μεχμέτ Πασάς ήταν ίσως ο ικανότερος πολέμαρχος του σουλτάνου, όταν ξέσπασε η επανάσταση του 1821 και ο θάνατός του πανηγυρίστηκε με κουμπουριές από τους Έλληνες. Ο Χουρσίτ ξεχώρισε ως στρατιωτικός για την ικανότητά του να καταπνίγει επαναστατικά κινήματα κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και απέδειξε ότι ήταν και ιδιαίτερα ευφυής, όταν κατάφερε να ξεγελάσει […]

Λίγοι γνωρίζουν σήμερα που βρίσκονται θαμμένοι πολλοί από τους γνωστότερους ή αφανείς αγωνιστές της επανάστασης του 1821, στους οποίους το ελληνικό έθνος οφείλει την ανεξαρτησία του.

Το δρόμο προς την δόξα του αρχιστράτηγου Γεώργιου Καραϊσκάκη, ακολουθεί η «Μηχανή του Χρόνου» με το Χρίστο Βασιλόπουλο.

Ο Πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε’ καταλάβαινε ότι θα ακολουθούσαν θηριωδίες που θα ισοδυναμούσαν με γενοκτονία και δεχόταν μεγάλες πιέσεις από την Υψηλή Πύλη.