Τα υπέροχα σπίτια του Χουντερτβάσερ, που μισούσε τις ευθείες και το παραδοσιακό στυλ. Φύτευε δένδρα μέσα στα σπίτια και έκανε στέγες από γκαζόν. Δείτε τις δημιουργίες του

Γόνος εβραϊκής οικογένειας και μέλος της χιτλερικής νεολαίας, αιώνιος εχθρός της ευθείας γραμμής και λάτρης των χρωμάτων. Ο Φριντενσράιχ Χουντερτβάσερ, κατάφερε να αναδειχθεί ως ένας από τους δημοφιλέστερους καλλιτέχνες του 20ου αιώνα, με έργα που προκαλούν έκπληξη, θαυμασμό, απορία. 

Αρχικά έγινε γνωστός για τους πίνακές του, αλλά με τα σπίτια που δημιούργησε τον έμαθε όλος ο κόσμος.

Πέθανε το 2000, σε ηλικία 71 ετών και μέχρι το τέλος της ζωής του παρέμεινε πρωτότυπος και αντισυμβατικός.

Ο οίκος του Χουντερβάσσερ

Ένα από τα πιο αξιόλογα και περισσότερο αναγνωρίσιμα έργα του είναι το Χούντερτβάσσερ Χάους ή αλλιώς ο Οίκος Χουντερβάσσερ στη Βιέννη. Πρόκειται για ένα συγκρότημα διαμερισμάτων και αποτελεί αρχιτεκτονικό ορόσημο της αυστριακής πρωτεύουσας.

Το «Χούντερτβασερ Χάους» οικοδομήθηκε μεταξύ των ετών 1983 και 1986, ως δημοτικό συγκρότημα πολυκατοικιών και χώρος κοινωνικής στέγασης, με πενήντα δύο ενοικιαζόμενα διαμερίσματα. Το κτίσμα και η πρόσοψή του κατατέμνεται σε μικρούς αυτόνομους οικίσκους με ακανόνιστες χρωματικές λωρίδες, ακανόνιστα παράθυρα και πατώματα κυματιστής επιφανείας, καταλήγοντας σε κρεμμυδόσχημους τρούλους.

Οι στέγες καλύπτονται από περίτεχνους κήπους με θάμνους, φυτά και τουλάχιστον 250 δέντρα, που είναι φυτεμένα στο εσωτερικό των δωματίων και τα κλαδιά τους βγαίνουν από τα παράθυρα.

Ο αυστριακός καλλιτέχνης αρνήθηκε επίμονα να πληρωθεί για το οικοδόμημα, δηλώνοντας πως άξιζε τον κόπο, ώστε “να αποφευχθεί να χτιστεί κάτι άσχημο εδώ πέρα“.

Το έργο του θεωρείται, σύμβολο διαμαρτυρίας εναντίον του κινήματος του μοντερνισμού και ξεχωριστό δείγμα μεταμοντέρνας αρχιτεκτονικής. Η τεράστια αποδοχή του από το αυστριακό κοινό και η αξιοποίηση του ως τουριστικό αξιοθέατο, παρότρυνε και άλλες πόλεις στη δημιουργία παρόμοιων κτιρίων, όπως είναι “Τα πράσινα κάστρα του Μαγδεβούργου”.

Ο αντισυμβατικός αρχιτέκτονας 

“Ένας άνθρωπος σε ένα νοικιασμένο διαμέρισμα πρέπει να μπορεί να σκύψει έξω από το μπαλκόνι του, σε απόσταση όσο το χέρι του να γδάρει την λιθοδομή. Και πρέπει να του επιτραπεί να μπορεί να πάρει μία μακριά βούρτσα και να βάψει τον εξωτερικό τοίχο, όσο φτάνει το χέρι του. Κατ’ αυτόν τον τρόπο θα είναι γνωστό σε όλους τους διαβάτες του δρόμου αυτού, αλλά και τους γείτονες του, πως σε αυτό το διαμέρισμα μένει κάποιος που είναι διαφορετικός από τους φυλακισμένους, σκλαβωμένους, συμβατικούς ανθρώπους της διπλανής πόρτας”

Αυτά έγραφε ο Χουντερβάσερ στο μανιφέστο του με τίτλο “Το δικαίωμα του παραθύρου σου – Η υποχρέωση σου στο δέντρο” και αυτά εφάρμοσε.

Ο αυστριακός καλλιτέχνης απομακρύνθηκε από τον αποκαλούμενο “γεωμετρισμό” και τις καθιερωμένες νόρμες της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής.

Στα κτήριά του κυριαρχεί η πολυχρωμία και η αρμονία με τα φυσικά στοιχεία του περιβάλλοντος. Απέφευγε τους επίπεδους ορόφους και τους ευθύγραμμους διαδρόμους, εισάγοντας στο σχεδιασμό του την αποκαλούμενη “ανομοιομορφία της ομορφιάς”. Στο έργο του, είναι φανερή και η επίδραση του υπέροχου Καταλανού αρχιτέκτονα Αντόνιο Γκαουντί, που τα κτίριά του στην Ισπανία είναι έργα της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.

Διαβάστε ακόμα: Πώς φαντάζονταν το 1970 οι αρχιτέκτονες τις πόλεις του μέλλοντος; Πού απέτυχαν οι προβλέψεις και πού πέτυχαν. Aιωρούμενες πισίνες, πύργοι 200 ορόφων και μετακινούμενες πόλεις

Τα κτίρια του υποτάσσονταν στη φύση και όχι το αντίθετο. Πίστευε πως η ανθρώπινη μιζέρια οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην “ορθολογική, αποστειρωμένη και μονότονη” αρχιτεκτονική και πάλεψε για την ανατροπή της.

Για τον Χουντερβάσσερ, η σχεδίαση κάθε κτηρίου έπρεπε να επηρεάζεται από την αισθητική του κάθε ενοίκου και διεκδίκησε το δικαίωμα της ανομοιογένειας, κόντρα στην λογική της πανομοιότυπης αρχιτεκτονικής των μεγαλουπόλεων.

Σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του σχεδίασε μια σειρά από κτίρια, που περιλάμβαναν σιδηροδρομικούς σταθμούς, νοσοκομεία, εκκλησίες και ιδιωτικές κατοικίες.

Ο Χουντερβάσσερ

Ο Αυστριακός αρχιτέκτονας και ζωγράφος, άλλαξε το επίθετό του από Στοβάσερ, σε Χουντερβάσσερ, αλλάζοντας το “Sto” που στα Τσέχικα σημαίνει “εκατό”, στο Γερμανικό “Hundert”, που έχει την ίδια έννοια. Το όνομά του, “Friedensreich”, στα Γερμανικά έχει την διττή σημασία “Ειρηνική γη” και “Ειρηνικός” (κατά λέξη “πλούσιος σε ειρήνη”).

Έτσι, Φριντενσράιχ Χουντερτβάσερ σημαίνει “Το Ειρηνικό Βασίλειο των Εκατό Νερών”.

Γεννήθηκε το 1928 στη Βιέννη σε μία εβραϊκή οικογένεια, η οποία προκειμένου να αποφύγει τις διώξεις των Ναζί προσποιούταν πως ήταν Χριστιανοί.

Μάλιστα, ο Χουντερβάσσερ βαπτίστηκε Καθολικός το 1935 και για να διατηρήσει την “άρια” μορφή του, γράφτηκε στη χιτλερική νεολαία.

Προτού συμπληρώσει το 20ο έτος της ηλικίας του, όλοι οι συγγενείς του, από την πλευρά της μητέρας του, σύνολο 69 άτομα είχαν δολοφονηθεί στο Ολοκαύτωμα ενώ είχε χάσει τον πατέρα του, όταν ήταν ενός έτους.

Από μικρή ηλικία έδειξε ενδιαφέρον για τη ζωγραφική και οι δάσκαλοί του επισήμαναν την “εμμονή” του να χρησιμοποιεί έντονα χρώματα.

Το 1948, φοίτησε για τρεις μήνες στη Σχολή Καλών Τεχνών της Βιέννης.

Σύντομα βαρέθηκε την συντηρητική και παραδοσιακή διδασκαλία. Το καλλιτεχνικό του ένστικτο τον οδηγούσε σε άλλο δρόμο.

Ξεκίνησε να ταξιδεύει στο εξωτερικό και μέχρι το τέλος της δεκαετίας του ’40 είχε δημιουργήσει τα πρώτα του έργα και είχε ανιχνεύσει το προσωπικό του στυλ.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1950 ασχολήθηκε για πρώτη φορά με την αρχιτεκτονική και σταδιακά έγινε ο αντισυμβατικός καλλιτέχνης που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα.

Παριζιάνικες γκαλερί παρουσίαζαν τα έργα του και ο Χούντερβάσσερ επιδόθηκε στη συγγραφή μανιφέστων που κήρυτταν τη ρήξη με την “κλασσική” ζωγραφική και αρχιτεκτονική και άνοιγαν έναν καινούργιο δρόμο στη σύγχρονη τέχνη.

Η δουλειά του χρησιμοποιήθηκε ακόμα για τον σχεδιασμό σημαιών, γραμματοσήμων, νομισμάτων, αφισών, σχολείων και εκκλησιών.

Η πιο γνωστή σημαία του, είναι η Koru Flag. Έχει σχεδιάσει γραμματόσημα για το Πράσινο Ακρωτήρι, την Κούβα, την Αυστρία, την Σενεγάλη, το Λουξεμβούργο και τα επετειακά γραμματόσημα της Ταχυδρομικής Διεύθυνσης του ΟΗΕ στην Γενεύη, για την 35η επέτειο της Παγκόσμιας Διακήρυξης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Ο Χουντερτβάσερ πάντοτε θεωρούσε την Νέα Ζηλανδία ως το επίσημό του σπίτι, και όπου και αν πήγαινε στον κόσμο, το ρολόι του ήταν σε ώρα Νέας Ζηλανδίας.

Στις 19 Φεβρουαρίου του 2000, άφησε την τελευταία του πνοή στη θάλασσα, καθώς ταξίδευε για την αγαπημένη του χώρα, όπου και τελικά ενταφιάστηκε. Αντισυμβατικός σε όλα του, μέχρι την τελευταία αναπνοή.

Διαβάστε ακόμα στη “ΜτΧ”: Πέθανε όταν χτυπήθηκε από τραμ την ώρα που πήγαινε να προσευχηθεί. Τον πέρασαν για ζητιάνο, αλλά ήταν ο αρχιτέκτονας Γκαουντί, που άλλαξε την εικόνα της Βαρκελώνης