Τα τούνελ του ψυχρού πολέμου. Όταν οι Αμερικανοί άνοιγαν σήραγγες κάτω από το ανατολικό Βερολίνο για υποκλοπές Σοβιετικών

Οι μυστικές υπηρεσίες δεν σταματούν ποτέ πολεμούν. Ακόμα και όταν σιγούν τα όπλα. Και αυτό το απέδειξαν μετά την λήξη του Β Παγκοσμίου Πολέμου όταν  υπεγράφη ειρήνη στον κόσμο, αλλά αμέσως ξεκινούσε ο λεγόμενος ψυχρός πόλεμος ανατολής και δύσης.

Τότε “διέπρεψαν” οι μηχανισμοί παρακολούθησης του εχθρού με κάθε μέσο.

Ένας από αυτούς ήταν η δημιουργία τεράστιων υπόγειων τούνελ μέσα από τα οποία μπορούσαν να κάνουν υποκλοπές και εκτεταμένες παρακολουθήσεις των αντιπάλων. Στο επίκεντρο βρέθηκε αμέσως η διχοτομημένη πόλη του Βερολίνου.

Το τούνελ του Βερολίνου

Το 1955  η βρετανική SIS και η αμερικάνικη CIA συνεργάστηκαν και δημιούργησαν ένα τούνελ 450 μέτρων. Το τούνελ ξεκινούσε από το δυτικό Βερολίνο και έφθανε κάτω από το ανατολικό, όπου βρίσκονταν οι Σοβιετικοί.

Έτσι οι κατάσκοποι κατάφεραν να υποκλέψουν 440.000 τηλεφωνικές κλήσεις σε διάρκεια 11 μηνών και 11 ημερών.

Το εγχείρημα χρηματοδοτήθηκε από την Αμερική και κόστισε 6,7 εκατομμύρια δολάρια.

Η ρωσική KGB πληροφορήθηκε για την ύπαρξη του τούνελ όταν ήταν ακόμα στα σχέδια, ωστόσο, παραδόξως, απέκρυψε αρχικά την ύπαρξή του από τον ρωσικό στρατό έως στις 22 Απριλίου του 1956.

Όταν η πολιτική ηγεσία των Σοβιετικών έμαθε την ύπαρξη τούνελ κάτω από τα πόδια της, δημοσιοποίησε το τρομερό μυστικό και μάλιστα με εντυπωσιακό τρόπο.

Διοργάνωσε διεθνή συνέντευξη Τύπου για τα 11 χρόνια κατοχής και μετέφερε με λεωφορείο περισσότερους από 50.000 πολίτες της Ανατολικής Γερμανίας, έτσι ώστε να δουν από κοντά την “προδοσία της Δύσης”.

“Ήταν σαφές ότι η σήραγγα είχε ένα πεπερασμένο χρόνο ζωής και θα αποκαλύπτονταν μια μέρα”, λέει ο ιστορικός, Kostka και προσθέτει  ότι “οι Σύμμαχοι περίμεναν ότι οι σοβιετικές αρχές θα το απέκρυπταν”.

Το τι πραγματικά συνέβη αποκαλύφθηκε όταν έγινε γνωστή η ταυτότητα του διπλού πράκτορα, Τζορτζ Μπλέικ που αν και βρετανός κατάσκοπος είχσε ενημερώσει τη σοβιετικής ένωση ενώ ακόμη ήταν στα σχέδια. Οι σοβιετικοί για να μην αποκαλυφθεί ένας πολύτιμος πράκτορας δεν έκαναν τίποτα. Αντιθέτως διοχέτευαν πολλές λανθασμένες πληροφορίες!

Εκτιμάται πάντως ότι η δημοσιοποίηση ενίσχυσε το γόητρο των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, καθώς η εφευρετικότητα της σήραγγας εντυπωσίασε την αμερικανική κοινή γνώμη. «Είναι μια σπουδαία ιστορία του Ψυχρού Πολέμου», εξηγεί ο Kostka. «Κάθε πλευρά θα μπορούσε να πει ότι κέρδισε». Το δυτικότερο μέρος της σήραγγας αποκαλύφθηκε πλήρως το 1997 και σώζεται στο μουσείο Allied του Βερολίνου.

Η πρώτη “επιχείρηση τούνελ”  απέτυχε γιατί έγινε παπουτσάδικο

Η Βιέννη, μετά τον Β΄ Παγκόσμιο είχε χωριστεί σε τέσσερις περιοχές.

Βρετανοί, Αμερικάνοι, Γάλλοι και Σοβιετικοί είχαν από ένα κομμάτι.

Η βρετανική ΜΙ6 -ή αλλιώς SIS- ήταν ή πρώτη μυστική υπηρεσία που ανακάλυψε τις γραμμές επικοινωνίας που χρησιμοποιούσαν οι Σοβιετικοί για να μιλήσουν με τη Μόσχα.

Αποφάσισαν να ανοίξουν ένα μαγαζί με ανδρικά ρούχα και στο πίσω δωμάτιο έσκαψαν ένα τούνελ 21 μέτρων για να υποκλέπτουν τις συνομιλίες των Σοβιετικών. Το εγχείρημα τους στέφθηκε με επιτυχία.

Δυστυχώς όμως για εκείνους, το μαγαζί έκανε πολλές πωλήσεις με αποτέλεσμα να μην μπορούν να παρακολουθήσουν τον εχθρό, εξ’ αιτίας της συχνής διέλευσης των πελατών! Σύντομα, λοιπόν, το μαγαζί έκλεισε.

Οι σήραγγες στο Βιετνάμ

Στην προσπάθεια τους να προστατευτούν από τους Γάλλους, οι κάτοικοι του χωριού Cu Chi έχτισαν σήραγγες από σπίτι σε σπίτι το 1947.

Κατά τη διάρκεια όμως του εμφυλίου πολέμου ανάμεσα στον κομμουνιστικό Βορρά και το Νότο, οι σήραγγες επεκτάθηκαν και κατέληξαν να ενώνουν ολόκληρα χωριά.

Στην αιχμή του πολέμου του Βιετνάμ, μεταξύ ’60 και ’70, 12.000 άνθρωποι κρύβονταν υπόγεια σε ένα δίκτυο 200ων χλμ. Πολλά μωρά γεννήθηκαν κάτω από τη γη και πολλές επεμβάσεις γίνονταν χωρίς αναισθητικό.

Τα παιδιά 10 ετών και άνω χρησιμοποιούνταν για την αποστολή μηνυμάτων, καθώς η επικοινωνία μέσω ασύρματου ήταν επικίνδυνη.

Οι κάτοικοι σχεδίαζαν αυτοσχέδιες νάρκες, από τις οποίες πολλές παρέμειναν ενεργές και μετά το τέλος του πολέμου.

Η κατασκευή των τούνελ και τα σχέδιά τους ήταν αρκετά ευφυή.

Ήταν μικρά αναχώματα και λόφοι που λειτουργούσαν ως καμουφλάζ για την κάλυψη των αεραγωγών. Σωλήνες μπαμπού έως και 12 μέτρα μήκος, εξασφάλιζαν οξυγόνο στο τούνελ.

Με πληροφορίες από bloomberg.com και warhistoryonline.com

Διαβάστε επίσης στη “ΜτΧ”: 1933. Οι Ναζί δολοφονούσαν ακόμη και τα μέλη τους, ενώ ο Τύπος προσπαθούσε να αποκαλύψει τις ανελέητες μεθόδους του Χίτλερ…