Τα θρυλικά Concorde, που ταξίδευαν από το Παρίσι στη Νέα Υόρκη σε 2 ώρες και 52΄. Το δυστύχημα με τους 113 νεκρούς και τα 70 ατυχήματα, που σημάδεψαν το τέλος των υπερηχητικών πτήσεων

Η αρχή του τέλους για τα θρυλικά Concorde, καταγράφηκε στις 25 Ιουλίου του 2000.

Το αεροσκάφος της Air France, δυο λεπτά μετά την απογείωσή του συνετρίβη πάνω σε ξενοδοχείο, κοντά στο αεροδρόμιο «Σαρλ Ντε Γκωλ» του Παρισιού. Οι εκατό επιβάτες, τα εννέα μέλη του πληρώματος και τέσσερις εργαζόμενοι του ξενοδοχείου, ήταν ο απολογισμός του πολύνεκρου δυστυχήματος.

Το χρονικό της μοιραίας πτήσης

Η πτήση 4590 θα μετέφερε τους επιβάτες από το Παρίσι στη Νέα Υόρκη, απ’ όπου θα πραγματοποιούσαν κρουαζιέρα 16 ημερών με προορισμό το Εκουαδόρ.

Το πόρισμα των εμπειρογνωμόνων και των γαλλικών δικαστικών αρχών απέδωσε τη συντριβή του αεροσκάφους, σε μεταλλικό έλασμα 43 εκατοστών, το οποίο αποκολλήθηκε από ένα αεροπλάνο της αμερικανικής Continental Airlines, που απογειώθηκε λίγο πριν από το Concorde, στον ίδιο διάδρομο απογείωσης.

Το έλασμα, έσπασε ένα ελαστικό των τροχών του Concorde , μέρος του οποίου εκτινάχτηκε, τρύπησε τη δεξαμενή καυσίμων και προκάλεσε την έκρηξη και τη μοιραία συντριβή.

Αρχικά η σκέψη ότι παρουσίασε κάποιο τεχνικό πρόβλημα, υποχώρησε ως σενάριο καθώς ο τελευταίος προγραμματισμένος έλεγχος του αεροσκάφους πραγματοποιήθηκε στις 21 Ιουλίου του 2000, μόλις τέσσερις μέρες πριν το δυστύχημα, στον οποίο δεν δηλώθηκε κάποιο πρόβλημα.

Η πτήση 4590 ήταν το μοναδικό δυστύχημα στην ιστορία των Concorde. Στο “βιογραφικό” τους, όμως, τα υπερσύγχρονα αυτά αεροσκάφη, μετρούν δεκάδες ατυχήματα που προκλήθηκαν λόγω τεχνικών ελλείψεων και προβλημάτων.

Έχουν καταγραφεί περισσότερα από 70 ατυχήματα που σχετίζονται με τα ελαστικά, εφτά εκ των οποίων είχαν ως αποτέλεσμα οι δεξαμενές καυσίμων να τρυπήσουν από τα θραύσματα.

Το 1979 σημειώθηκαν δύο αντίστοιχα περιστατικά σε αεροσκάφη της Air France που εκτελούσαν δρομολόγιο από και προς την Ουάσινγκτον. Μάλιστα, ένα αεροσκάφος πραγματοποίησε αναγκαστική προσγείωση, για να αποφευχθεί ενδεχόμενος κίνδυνος. Η εταιρεία υποχρεώθηκε, έτσι, να αναβαθμίσει τις προδιαγραφές των ελαστικών και να εισάγει συναγερμό διάτρησης. Το 1982, μετά από αρκετές παρόμοιες περιπτώσεις, η Αμερικανική υπηρεσία ασφάλειας μεταφορών, απαίτησε επιπλέον μέτρα ασφαλείας. Ένα από αυτά ήταν ο υποχρεωτικός έλεγχος των τροχών και των ελαστικών των Concorde πριν από κάθε απογείωση.

Στις 12 Απριλίου 1989, ένα μέρος της ουράς του βρετανικού Concorde 102 G-BOAF αποκολλήθηκε και έπεσε στον Βόρειο Ειρηνικό, 140 ναυτικά μίλια ανατολικά του Σίδνεϊ. Η υγρασία στο πίσω μέρος της ατράκτου, λέγεται ότι οδήγησε στη διάβρωση και ύστερα στην αποκόλληση αυτού του τμήματος της ουράς. Το αεροσκάφος μετέφερε εκατό επιβάτες από τη Νέα Ζηλανδία στο Σίδνεϊ. Ωστόσο συνέχισε κανονικά την πτήση του και προσγειώθηκε χωρίς να υπάρξει κανένας τραυματίας. Οι επιβάτες και το πλήρωμα ανέφεραν ότι αισθάνθηκαν κάποιες δονήσεις και τίποτα παραπάνω.

Τρία χρόνια μετά, στις 21 Μαρτίου 1992, το ίδιο αεροσκάφος έχασε ένα μεγαλύτερο κομμάτι της ουράς του, το οποίο έπεσε αυτή τη φορά στον Βόρειο Ατλαντικό. Το Concorde 102 G-BOAF πραγματοποιούσε υπερατλαντική πτήση απ’ το Λονδίνο στη Νέα Υόρκη, την οποία και εκτέλεσε κανονικά και πάλι χωρίς να τραυματιστεί κανείς.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, οι λόγοι που οδήγησαν στην αποκόλληση μέρους της ουράς δεν έγιναν ποτέ σαφείς. Κάποιοι υποστήριξαν πως προέκυψε από την ατυχή είσοδο κάποιων υλικών μέσα στον πυρήνα του αεροσκάφους, κατά τη διάρκεια επισκευής του.

Σ’ αυτά τα γεγονότα βασίστηκε η άποψη, ότι η πτήση 4590 ήταν η κορυφή μιας πυραμίδας ατυχημάτων. Έτσι, αν και τα Concorde αποσύρθηκαν τον Νοέμβριο του 2003, τα ερωτηματικά γύρω από την αξιοπιστία τους παραμένουν αναπάντητα μέχρι σήμερα.

Το χρονικό της δίκης

Δέκα χρόνια μετά την συντριβή, στο δικαστήριο της Ποντουάζ στο Παρίσι, διεξήχθη η δίκη.

Η αμερικανική αεροπορική εταιρεία Continental κατηγορήθηκε για ανθρωποκτονία εξ αμελείας.

Κατηγορούμενοι ήταν, ο τότε προϊστάμενος της τεχνικής υπηρεσίας της εταιρείας Stanley Ford, ο πρώην υπεύθυνος της γαλλικής Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας Claude Frantzen, ο σχεδιαστής του Concorde Henri Perrier , ο πρώην μηχανικός του αεροσκάφους Jacques Herubel και ο μηχανικός της αμερικάνικης εταιρείας Continental, John Taylor. Υπενθυμίζουμε ότι το αεροπλάνο που είχε απογειωθεί πριν το concorde και θεωρήθηκε υπεύθυνο για το δυστύχημα ανήκε στην Continental.

Η δίκη ξεκίνησε στις 2 Φεβρουαρίου 2010 και τελείωσε τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς. Η Continental Airlines και ο τεχνικός της John Taylor, κρίθηκαν ένοχοι, ενώ οι υπόλοιποι κατηγορούμενοι αθωώθηκαν.

Ο John Taylor καταδικάστηκε σε 15 μήνες φυλάκιση με αναστολή, ενώ του επιβλήθηκε πρόστιμο 2.600 δολαρίων. Στην αμερικανική αεροπορική εταιρεία επιβλήθηκε να πληρώσει πρόστιμο στο δημόσιο 200.000 ευρώ, ένα εκατομμύριο ευρώ αποζημίωση στην Air France και το 70% από τις αιτήσεις αποζημίωσης που θα επιδικάζονταν στα θύματα.

Η αμερικάνικη αεροπορική εταιρεία Continental, υποστήριξε ότι η δίκη σε βάρος της, ήταν μια προσπάθεια να φορτωθεί ευθύνες που δεν τις αναλογούσαν, για να μην πληγεί η αξιοπιστία της γαλλικής αεροπορικής βιομηχανίας, που καμάρωνε για την τεχνολογική της υπεροχή.

Στήριξε την επιχειρηματολογία της, στα ατυχήματα που είχαν συμβεί στα Concorde πριν την πτήση της 25 Ιουλίου και στους μάρτυρες που κατέθεσαν ότι είδαν το αεροσκάφος να παίρνει φωτιά, 8 δευτερόλεπτα πριν φτάσει στο σημείο που ήταν το έλασμα.

Οι δηλώσεις πιλότων και πυροσβεστών που υποστήριξαν πως το Concorde ξεκίνησε να φλέγεται πριν ακουμπήσει το έλασμα δεν έγιναν δεκτές από το δικαστήριο, γιατί είχαν απορριφθεί κατά τη διάρκεια την δεκαετούς έρευνας της υπόθεσης.

Η αμερικανική εταιρεία χαρακτήρισε την απόφαση του δικαστηρίου ως παράλογη, επιμένοντας στην αθωότητά της, και άσκησε έφεση. Το 2012 εκδικάστηκε η έφεση στις Βερσαλλίες. Το δικαστήριο απάλλαξε την εταιρεία και τον τεχνικό της John Taylor, από τις κατηγορίες για ανθρωποκτονία, επιβεβαιώνοντας όμως, την απόφαση της προηγούμενης δίκης για επιβολή προστίμου και αποζημίωσης στη γαλλική Air France.

Το θαύμα της αεροναυπηγικής

Το Concorde ήταν το πρώτο υπερηχητικό επιβατηγό αεροσκάφος. Η δημιουργία του συγκλόνισε τον κόσμο. Ένα θαύμα της αεροναυπηγικής, δυο φορές ταχύτερο απ’ τον ήχο, για πρώτη φορά στη διάθεση του επιβατικού κοινού.

Η δημιουργία του ήταν αποτέλεσμα μιας συμφωνίας μεταξύ της γαλλικής εταιρείας Αerοspatiale και της βρετανικής British Aircraft Corporation.

Το Concorde πραγματοποίησε την πρώτη του πτήση στις 2 Μαρτίου 1969 και τέθηκε σε εμπορική λειτουργία το 1976.

Ήταν το μοναδικό αεροσκάφος που διένυσε την απόσταση Λονδίνο – Νέα Υόρκη, σε 2 ώρες 52 λεπτά και 59 δευτερόλεπτα, μια απόσταση που τα συμβατικά αεροπλάνα καλύπτουν σε περίπου 8 ώρες. Φυσικά έχουν τη δυνατότητα να ταξιδέψουν και με μεγαλύτερη ταχύτητα αλλά η κατανάλωση καυσίμων κάνει την πτήση ασύμφορη.

Το Concorde δημιουργούσε μια αίγλη υπεροχής. Ωστόσο, ο μικρός αριθμός επιβατών που μπορούσε να μεταφέρει, το υψηλό κόστος συντήρησης και τα πανάκριβα εισιτήρια, σε συνδυασμό με τα ατυχήματα και τη μοιραία πτήση που είχε στο ιστορικό του, το οδήγησαν στην απόσυρση.

Όπως διαβάζουμε σε άρθρο του βρετανικού Telegraph, το εισιτήριο Λονδίνο – Νέα Υόρκη έφτανε τα 4.300 δολάρια, ενώ η τιμή διπλασιαζόταν στα εισιτήρια μετ’ επιστροφής αγγίζοντας τα 8.500 δολάρια.

Η επόμενη ημέρα στις μεταφορές ήταν οι εταιρείες χαμηλής χρέωσης με τα πάμφθηνα εισιτήρια και ελάχιστες δυνατές παροχές. Έκαναν το ταξίδι λιγότερο απολαυστικό, αλλά εφικτό για εκατομμύρια πολίτες που δεν θα είχαν ποτέ τη δυνατότητα να ταξιδέψουν αεροπορικά.

Πηγή χαρακτηριστικής εικόνας: Wikipedia

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Τα Concorde σχηματίζουν Concorde! Τα υπερηχητικά αεροσκάφη που έπιαναν 2.180 χλμ την ώρα. Πολυτέλεια, κομψότητα και φινέτσα από το αεροπλάνο που αποσύρθηκε λόγω τεχνικών προβλημάτων και υψηλού κόστους