Τα συμβόλαια θανάτου που συγκλόνισαν την Ελλάδα της δεκαετίας του 90. Ποιον αποκαλούσαν «τέλειο εκτελεστή» και πως οι πληρωμένοι δολοφόνοι αλληλοεξοντώθηκαν

Ψυχρός εκτελεστής και πληρωμένος δολοφόνος, ο Βασίλης Σ. διέπραττε δολοφονίες με χαρακτηριστική ευκολία. Δεν δίστασε να πυροβολήσει έναν ταξιτζή και να του κάψει το αμάξι όταν θεώρησε ότι αντιμίλησε στον αδερφό του. Έγινε ανεξέλεγκτος, τόλμησε να συνάψει συμφωνίες με αντιπάλους στενού του συνεργάτη και βρέθηκε θαμμένος σ΄ένα χωριό σε πρόχειρο τάφο καλυμμένο με τσιμέντο.

Η «στρατολόγηση» και το πρώτο συμβόλαιο θανάτου

Μετά το θάνατο του πατέρα και του αδερφού του σε τροχαίο ακολούθησε το δρόμο της παρανομίας, ενώ όσοι τον γνώριζαν έκαναν λόγο για ένα ασταθές άτομο, αντιδραστικό, με εμφανείς ψυχικές διαταραχές.

Στις αρχές της δεκαετίας του ΄90 στρατολογήθηκε στη συμμορία του Αντώνης Δ, η οποία μέχρι εκείνη τη στιγμή έκανε κλοπές και ληστείες.

Η συμμορία «συστήθηκε» με το πρώτο συμβόλαιο θανάτου τον Μάρτιο του 1992, όταν εκτέλεσαν εν ψυχρώ έναν στρατιώτη για να του πάρουν τον οπλισμό του. Η συμμορία έψαχνε «καθαρά» όπλα, ενώ Ο Β.Σ αναδείχθηκε σε κεντρικό πρόσωπο καθώς δολοφονούσε με χαρακτηριστική ευκολία.

Με την πάροδο του χρόνου «έφτιαξε» όνομα και δεν άργησε να εμπλακεί στον πόλεμο συμμοριών της λεγόμενης «δεύτερης γενιάς».

Συχνά επισκεπτόταν τα σπίτια αρχηγών της μαφίας και πολλά ηγετικά στελέχη τον χαρακτήρισαν ως τον «τέλειο εκτελεστή». Χωρίς πολλές σκέψεις, δολοφονούσε με άνεση και σύμφωνα με αφηγήσεις τα περισσότερα του θύματα τα έβλεπε για πρώτη και τελευταία φορά. «Εσύ είσαι ο τάδε;» ήταν τα μόνα λόγια του.

Η σύλληψη του αρχηγού και η άνοδος του Βασίλη

Στις αρχές του 1996 ο αρχηγός της συμμορίας συνελήφθη και καταδικάστηκε σε έξι φορές ισόβια για δολοφονίες εκ προμελέτης, ληστείες και άλλα αδικήματα. Μετά από αυτή την εξέλιξη ο Βασίλης έγινε ο ίδιος αρχηγός και δημιούργησε μία στενή ομάδα πληρωμένων δολοφόνων. Η λίστα των αρχών με τις ανεξιχνίαστες δολοφονίες μεγάλωνε, καθώς στον κόσμο της μαφίας επικρατούσε ο νόμος της σιωπής. Η φήμη του μεγάλωνε, ωστόσο λόγω της αστάθειας του χαρακτήρα του οι συνεργάτες του άρχισαν να νιώθουν αβεβαιότητα. Δύσκολα τον εμπιστεύονταν, κυρίως γιατί μπορούσε να δολοφονήσει για ασήμαντη αφορμή, έξω από τα πληρωμένα συμβόλαια θανάτου.

Οι αψυχολόγητες ενέργειες και το τέλος

Σύμφωνα με μετέπειτα καταθέσεις «συντρόφων» του, ο Βασίλης είχε χάσει κάθε έλεγχο. Χαρακτηριστικά κάποτε πυροβόλησε έναν ταξιτζή και στη συνέχεια του έκαψε το αμάξι, επειδή θεώρησε ότι αντιμίλησε στον αδερφό του. Σε άλλη περίπτωση, κατέβηκε από το αμάξι όταν ένας οδηγός του κόρναρε αφού τον είχε προσπεράσει αντικανονικά. Έβγαλε το περίστροφο και κατευθύνθηκε προς τον οδηγό για να τον πυροβολήσει. Τότε οι συνεργοί του φοβισμένοι, τον έπεισαν να μην το κάνει διότι θα τους αντιλαμβάνονταν διερχόμενοι οδηγοί και θα καλούσαν τη αστυνομία.

Ο Βασίλης έφτασε ένα βήμα παραπέρα, όταν άρχισε να έχει στενές σχέσεις με ανταγωνιστές του πρώην στενού του συνεργάτη. Γρήγορα έγινε απρόβλεπτος και επικίνδυνος και ανεξάρτητος, κάτι που δεν άρεσε στους υψηλά ιστάμενους του υπόκοσμου.

Το τέλος του δεν είχε καμία διαφορά με αυτό των θυμάτων του. Τον Ιανουάριο του 1998 το πτώμα του βρέθηκε θαμμένο σε πρόχειρο τάφο στην περιοχή Αγρινέζε στο Δήλεσι. Τον είχαν εκτελέσει δύο χρόνια πριν, ενώ τον τάφο του κάλυψαν με τσιμέντο για να μην τον σκάψουν τα σκυλιά.

Η συμμορία, εκτός από τον στρατιώτη, σκότωσε τον Μάιο του 1992 δύο υπαλλήλους της χρηματαποστολής κατά τη διάρκεια ληστείας στη Γενική τράπεζα στο Παγκράτι, ενώ τον ίδιο μήνα εκτέλεσαν έναν έμπορο αυτοκινήτων. Πολλές ήταν και οι ανεξιχνίαστες δολοφονίες οι οποίες κατά καιρούς αποδίδονταν στη συμμορία του, χωρίς ωστόσο να διαλευκανθούν.

Πηγή αρχικής εικόνας: Youtube

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Η δολοφονία του 15χρονου Μιχάλη Καλτεζά μετά την πορεία του Πολυτεχνείου. Η μητέρα του ενημερώθηκε από τους δημοσιογράφους. Ο αστυνομικός που τον σκότωσε δεν έμεινε ούτε μια μέρα στη φυλακή