Τα πρωτότυπα μπιτόνια βενζίνης που “κέρδισαν” σημαντικές μάχες στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Τα κατασκεύασαν οι Γερμανοί, τα έκλεψαν και τα αξιοποίησαν οι σύμμαχοι

Οι στρατηγικές λεπτομέρειες μπορούν να κερδίσουν μάχες και μερικές φορές, ακόμη και ένα πόλεμο.

Στην περίπτωση του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, μια από τις λεπτομέρειες που έκαναν τη διαφορά ήταν τα μπιτόνια βενζίνης.

Το 1930 γερμανοί μηχανικοί άρχισαν να κατασκευάζουν μπιτόνια για τη μεταφορά καυσίμων. Το σχέδιο ανήκε στον μηχανικό Βίνζενζ Γκρουνβόγκελ, που υπολόγισε όλες τις ανάγκες του στρατού, για να σχεδιάσει λειτουργικά και ανθεκτικά δοχεία, που θα μετέφεραν το πολύτιμο πετρέλαιο στα μηχανοκίνητα τμήματα.

Ήταν φοβερά ανθεκτικά, είχαν έξυπνο χερούλι που επέτρεπε να το κουβαλούν δύο άντρες και το καπάκι μπορούσε να ανοίξει με ένα χέρι.

Το εσωτερικό τους ήταν επενδυμένο με πλαστικό για να μην σκουριάζει.

Είχαν τέτοιο σχήμα που διατηρούσε λίγο αέρα στο εσωτερικό τους, έτσι ώστε να επιπλέουν στο νερό.

Τα αντίστοιχα μπιτόνια που χρησιμοποιούσαν οι Βρετανοί ήταν εντελώς ακατάλληλα για ανώμαλα εδάφη και έμοιαζαν πρωτόγονα σε σχέση με τα γερμανικά.

Ήταν βαριά, δύσχρηστα, είχαν μικρή χωρητικότητα, σκούριαζαν πολύ γρήγορα και τρυπούσαν τόσο εύκολα που οι Βρετανοί τα αποκαλούσαν «flimsies», δηλαδή «αραχνοΰφαντα».

Οι Βρετανοί έκλεψαν την ιδέα των γερμανικών μπιτονιών, όταν οι δύο στρατοί συναντήθηκαν στη Νορβηγία.

Αμέσως επικοινώνησαν με έναν αμερικάνο κατασκευαστή που είχε τα σχέδια των Γερμανών και άρχισαν να τα φτιάχνουν κι οι ίδιοι.

Το όνομά τους, «Τζέρι», προέρχεται από το υποκοριστικό που χρησιμοποιούσαν οι Βρετανοί για τους Γερμανούς στρατιώτες. Θέμα εγωισμού δεν υπήρχε κανένα. Μια δραστηριότητα της κατασκοπείας είναι να κλέβει όχι μόνο τα σχέδια του αντίπαλου, αλλά, αν είναι δυνατόν, ακόμη και τους επιστήμονες που τα εκπόνησαν.

Έως τη λήξη του πολέμου στις 8 Μαΐου του 1945, τα στρατεύματα της Συμμαχίας είχαν χρησιμοποιήσει περίπου 21 εκατομμύρια “Τζέρι”.

Ο Πρόεδρος των Η.Π.Α., Φρανκλίνος Ρούζβελτ, εξέφρασε τον θαυμασμό του για τα μπιτόνια που άλλαξαν την κατάληξη του πολέμου: “Χωρίς αυτά τα μπιτόνια θα ήταν αδύνατον να διασχίσουν τα στρατεύματά μας τη Γαλλία, με την αστραπιαία ταχύτητα που ξεπέρασε και τον βομβαρδισμό του Λονδίνου, το 1940″.

Διαβάστε επίσης στη “ΜτΧ”: Οι «τρελοί» με τα σπαθιά στα χέρια που ανάγκασαν σε υποχώρηση τους Γερμανούς. Η μάχη που οι Έλληνες ιππείς κατέβηκαν από τα άλογα και «έσυραν την σπάθην»…