Τα Πρωτόκολλα της Σιών. Το ψεύτικο κείμενο που δημιούργησε η τσαρική Ρωσία και στήριξε ο Αμερικανός Χένρι Φορντ

“Αν θα μπορούσε ποτέ ένα γραπτό να προκαλέσει μαζικό μίσος, τότε θα ήταν αυτό. Το συγκεκριμένο βιβλίο είναι ψέματα και συκοφαντία“

Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στον βραβευμένο με Νόμπελ Ειρήνης συγγραφέα και επιζώντα του Ολοκαυτώματος, Έλι Βίζελ. Το βιβλίο στο οποίο αναφέρεται είναι τα λεγόμενα “Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών“.

Πρόκειται για τo πιο διαβόητο και ευρέως διαδεδομένο αντισημιτικό κείμενο όλων των εποχών. Παρουσιάζει ένα υποτιθέμενο σχέδιο των Εβραίων για παγκόσμια κυριαρχία και έχει μεταφραστεί και κυκλοφορήσει σε πολλές γλώσσες.

Για πολλούς αναλυτές, τα Πρωτόκολλα της Σιών συνδέονται με τον αντισημιτισμό που προώθησε το Τρίτο Ράιχ και το Ολοκαύτωμα που επακολούθησε.

Στο ομώνυμο βιβλίο του ο Βρετανός ιστορικός, Νόρμαν Κον, χαρακτήρισε τα Πρωτόκολλα ως “ένταλμα γενοκτονίας“. Ο Μίχαελ Μπούτερ, κορυφαίος μελετητής των θεωριών συνωμοσίας, υποστηρίζει ότι τα Πρωτόκολλα “βοήθησαν να δημιουργηθεί μια ατμόσφαιρα που οδήγησε τελικά στη γενοκτονία των Εβραίων της Ευρώπης“. Η διάσημη φιλόσοφος Χάνα Άρεντ τα θεωρεί ως το κεντρικό κείμενο του ναζισμού.

Όπως αποδείχθηκε, τα Πρωτόκολλα ήταν μια ξεκάθαρη πλαστογραφία, που αποκλειστικό σκοπό είχε να υποδαυλίσει το μίσος για τους Εβραίους. Μολαταύτα, εξακολουθούν να ασκούν επιρροή μέχρι σήμερα.

Όπως διατείνονται οι θιασώτες των θεωριών συνωμοσίας, ακόμη και η δυσφήμιση των Πρωτοκόλλων αποτελεί μέρος του συνολικότερου μεγαλοφυούς σχεδίου των Εβραίων να εξουσιάσουν την ανθρωπότητα.

Οι απαρχές και το περιεχόμενο των Πρωτοκόλλων

Τα Πρωτόκολλα των Σοφών ή των Πρεσβυτέρων της Σιών δημοσιεύτηκαν για πρώτη φορά το 1903 στη ρωσική εφημερίδα Znamya. Δύο χρόνια αργότερα, δημοσιεύτηκαν ως παράρτημα μιας έκδοσης από τον Ρώσο μυστικιστή, Σεργκέι Νίλους. Ο τίτλος ήταν “Το Μεγάλο στο Μικρό: Η έλευση του Αντίχριστου και η κυριαρχία του Σατανά στη Γη“.

Στα 24 κεφάλαια ή πρωτόκολλα του βιβλίου, “αποκαλύπτονται”, με υποτιθέμενες λεπτομέρειες τα πρακτικά κάποιων μυστικών συνεδριάσεων των “κεφαλών” της διεθνούς εβραϊκής συνωμοσίας στη Βασιλεία της Ελβετίας, στα τέλη του 19ου αιώνα.

Παραθέτουν ένα σχέδιο παγκόσμιας κυριαρχίας που απεργάζονται οι Εβραίοι, το οποίο περιλαμβάνει τον έλεγχο του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος, τη χειραγώγηση του Τύπου και την υπονόμευση των αξιών του δυτικού πολιτισμού και του Χριστιανισμού.

Σε ένα απόσπασμα του 12ου Κεφαλαίου, οι Σοφοί της Σιών φέρονται να λένε ότι θα υποδουλώσουν τα πνεύματα των Χριστιανών “σε τέτοιο βαθμό ώστε όλοι θα αντιλαμβάνονται τα παγκόσμια γεγονότα μέσα από τα χρωματιστά γυαλιά που τους έχουμε βάλει στα μάτια“.

“Για όλα τα δεινά του κόσμου φταίνε οι Εβραίοι’

Το κείμενο των Πρωτοκόλλων κάνει επανειλημμένα λόγο για την έλευση ενός “Τεκτονικού βασιλείου” και ενός “βασιλέα του αίματος της Σιών”, ο οποίος θα ηγηθεί του Τεκτονικού βασιλείου.

Τα Πρωτόκολλα της Σιών βρίθουν από αντιφάσεις και επαναλήψεις και χαρακτηρίζονται από έλλειψη συνοχής. Όμως όλα αυτά δεν τα εμπόδισαν να βρουν πρόθυμα ώτα και έτοιμα να πιστέψουν οτιδήποτε φανταστικό.

Χρησιμοποιήθηκαν από Ρώσους αντισημίτες για να δικαιολογήσουν τόσο την ήττα της χώρας τους στον πόλεμο με την Ιαπωνία (1904-1905) όσο και τις διώξεις εκατομμυρίων Ρωσοεβραίων.

Κατά το Ρωσικό Εμφύλιο του 1918-1921, οι Λευκοί έκαναν εκτεταμένη χρήση των Πρωτοκόλλων στην προπαγάνδα τους. Προσπαθούσαν να πείσουν ότι η Οκτωβριανή Επανάσταση ήταν μια εβραϊκή συνωμοσία που στόχευε να διαβρώσει μέσω του μπολσεβικισμού την ορθόδοξη χριστιανική Ρωσία.

Ολοένα και πιο διαδεδομένη έγινε πλέον η αντίληψη πως “για όλα τα δεινά του κόσμου ευθύνονταν οι Εβραίοι”: για την Οκτωβριανή Επανάσταση και την ήττα της Γερμανίας στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι και για τη δολοφονία του Αμερικανού προέδρου, Αβραάμ Λίνκολν.

Ο ρόλος του Χένρι Φορντ στη διάδοση των Πρωτοκόλλων

Μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, εμφανίστηκαν αγγλικές, γερμανικές, πολωνικές, ακόμη και αραβικές εκδόσεις των Πρωτοκόλλων, οι οποίες είχαν ευρύ αναγνωστικό κοινό.

Μέχρι το 1933, χρονιά κατά την οποία οι Ναζί ανήλθαν την εξουσία, η γερμανική μετάφραση των Πρωτοκόλλων είχε επανεκδοθεί 33 φορές. Πολλές από τις επανεκδόσεις συνοδεύονταν από καινούργια παραρτήματα και εικονογραφήσεις.

Ο Αμερικανός βιομήχανος και ιδρυτής της ομώνυμης αυτοκινητοβιομηχανίας, Χένρι Φορντ έγινε ένας από τους καλύτερους διαφημιστές των Πρωτοκόλλων της Σιών.

Χρηματοδότησε την έκδοση πέντε εκατομμυρίων αντιγράφων τους και δημοσίευσε μια σειρά από αντισημιτικά άρθρα, που στηρίζονταν στα Πρωτόκολλα, στην εφημερίδα του The Dearborn Independent.

Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα New York World, το Φεβρουάριο του 1921, ο Φορντ δήλωσε: “Η μόνη δήλωση που με ενδιαφέρει να κάνω για τα Πρωτόκολλα είναι ότι ταιριάζουν με αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο“.

Η αποκάλυψη της πλαστογραφίας

Τον Αύγουστο του 1921, ο ανταποκριτής της εφημερίδας Times του Λονδίνου στην Κωνσταντινούπολη, Φίλιπ Γκρέιβς απομυθοποίησε με διεξοδικό τρόπο τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών.

Αποκάλυψε πως δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μια “αδέξια πλαστογραφία”. Οι συγγραφείς των Πρωτοκόλλων λογόκλεψαν αποσπάσματα από το βιβλίο του Γάλλου δικηγόρου, Μορίς Ζολί “Ο διάλογος στην κόλαση μεταξύ Μακιαβέλι και Μοντεσκιέ“. Ο Νόρμαν Κον αναφέρει πως τα συγκεκριμένα αποσπάσματα αντιστοιχούν στα 2/5 των Πρωτοκόλλων.

Το βιβλίο δημοσιεύτηκε το 1864 και δεν περιείχε καμία αναφορά στους Εβραίους. Ήταν απλώς μια πολιτική σάτιρα για την κατάσταση της Γαλλίας στα χρόνια της εξουσίας του αυτοκράτορα Ναπολέοντα Γ’.

Στις 4 Σεπτεμβρίου 1921, οι New York Times αφιέρωσαν ολόκληρο το πρωτοσέλιδό τους στην έρευνα του Γκρέιβς. “Απόδειξη ότι τα “εβραϊκά πρωτόκολλα” ήταν πλαστογραφημένα“, έγραφε ο τίτλος.

Ωστόσο, αυτή δεν ήταν η μοναδική πλαστογραφία. Μεταγενέστερες έρευνες έδειξαν ότι τα Πρωτόκολλα της Σιών βασίστηκαν επίσης σε ένα κεφάλαιο του αντισημιτικού μυθιστορήματος του Χέρμαν Γκέντσε “Biarritz“.

Σε αυτό, περιγράφεται μια σκηνή όπου εκπρόσωποι των 12 φυλών του Ισραήλ συναντώνται σε ένα νεκροταφείο της Πράγας, για να σχεδιάσουν μυστικά το πώς θα ελέγξουν τον κόσμο.

Ο Γκέντσε έγραψε το βιβλίο το 1868, με το αγγλικό ψευδώνυμο Σερ Τζον Ρέτκλιφ. Είχε εργαστεί ως υπάλληλος σε ταχυδρομείο για λογαριασμό της πρωσικής μυστικής αστυνομίας και είχε γράψει πλαστά γράμματα που ενοχοποιούσαν Γερμανούς δημοκράτες.

Κατασκεύασμα της μυστικής αστυνομίας του Τσάρου

Οι περισσότεροι ιστορικοί συναινούν πως την περιβόητη πλαστογραφία διέπραξε η Οχράνα, η ρωσική μυστική υπηρεσία την εποχή του Τσάρου, για να στηρίξει την αντιεβραϊκή πολιτική του καθεστώτος.

Το πρόσωπο που θεωρείται ότι εμπνεύστηκε τα Πρωτόκολλα ήταν ο επικεφαλής της Οχράνα στο γραφείο του Παρισιού, Πιοτρ Ρατσκόφσκι. Εκείνος που ανέλαβε να τα δημιουργήσει ήταν ο πράκτορας Ματβέι Γκολοβίνσκι.

Η συγκεκριμένη άποψη ενισχύεται από το γεγονός ότι ο Ρατσκόφσκι είχε αναθέσει στον Γκολοβίνσκι τη συγγραφή κι άλλων κειμένων και ο Γκολοβίνσκι ήταν μέλος μίας αντισημιτικής οργάνωσης.

Η κατάρριψη των ισχυρισμών περί γνησιότητας των Πρωτοκόλλων ανάγκασε μερίδα του Τύπου να αναθεωρήσει τη στάση του. Το 1927, ο Χένρι Φορντ υποχρεώθηκε να ζητήσει συγγνώμη επειδή υποστήριξε το βιβλίο, μολονότι δεν έπαψε να ασπάζεται αντισημιτικές απόψεις.

Το 1935, διεξήχθη στη Βέρνη μια δίκη, κατά την οποία αποδείχθηκε εκ νέου η πλαστότητα των Πρωτοκόλλων της Σιών. Παρ’ όλ’ αυτά, ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων δεν έπαψε ποτέ να πιστεύει ότι τα Πρωτόκολλα είναι αληθινά.

Τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ευρώπη, οι νεοναζί και οι αρνητές του Ολοκαυτώματος επικαλούνται τα Πρωτόκολλα ως “ατράνταχτη απόδειξη” ότι “οι Εβραίοι κρύβονται πίσω από κάθε συμφορά”.

Βιβλία που βασίζονται στα Πρωτόκολλα είναι διαθέσιμα ακόμη και σε χώρες με σχεδόν καθόλου Εβραίους, όπως η Ιαπωνία. Επίσης, πολλά σχολικά εγχειρίδια στον αραβικό και ισλαμικό κόσμο διδάσκουν τα Πρωτόκολλα ως γεγονός, την ίδια στιγμή που το Διαδίκτυο έχει διευκολύνει την πρόσβαση σε αυτά και την περαιτέρω διάδοσή τους.

Πόσο επηρέασαν τα Πρωτόκολλα της Σιών τον Χίτλερ;

Σύμφωνα με τον Ρίτσαρντ Έβανς, καθηγητή ιστορίας και συγγραφέα του βιβλίου “Θεωρίες Συνωμοσίας για τον Χίτλερ“, ο Γερμανός δικτάτορας, αν και κάνει αναφορές στα Πρωτόκολλα στο Mein Kampf, πιθανότατα δεν τα διάβασε ποτέ του ούτε τα είχε στη βιβλιοθήκη του.

Φαίνεται πως τα έμαθε με έμμεσο τρόπο, είτε από τα δημοσιεύματα της εφημερίδας του Φορντ, τον οποίο επαίνεσε και βράβευσε για τις αντισημιτικές απόψεις του, είτε σε συζητήσεις με φίλους, όπως ο μέντοράς του, Ντίτριχ Έκαρτ, γράφει ο Έβανς.

Ο Γιόζεφ Γκέμπελς ήταν επίσης γνώστης των Πρωτοκόλλων. Όπως είχε γράψει, τα αναζήτησε “με σκοπό να κατανοήσει το εβραϊκό ζήτημα”. Στο ημερολόγιό του εκμυστηρευόταν:

“Πιστεύω ότι τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών είναι πλαστογραφία. Και αυτό όχι επειδή η κοσμοθεωρία των εβραϊκών βλέψεων που εκφράζεται σε αυτά είναι υπερβολικά ουτοπική ή φανταστική – σήμερα βλέπουμε ότι υλοποιείται το ένα σημείο μετά το άλλο των Πρωτοκόλλων – αλλά επειδή θεωρώ ότι οι Εβραίοι δεν είναι τόσο ηλίθιοι, ώστε να μην κρατούν μυστικά τόσο σημαντικά πρωτόκολλα“.

Στο ίδιο πνεύμα, ο Χίτλερ θεωρούσε πως η “αλήθεια” των Πρωτοκόλλων δεν βρισκόταν στο ίδιο το κείμενο, αλλά “επιβεβαιωνόταν” από την πραγματικότητα, από τα ιστορικά και πολιτικά γεγονότα των προηγούμενων δύο αιώνων.

Με βάση αυτά, οι περισσότεροι ιστορικοί και μελετητές του γερμανικού εθνικοσοσιαλισμού συμφωνούν πως οι Γερμανοί ναζί, είτε είχαν διαβάσει τα Πρωτόκολλα της Σιών είτε όχι, τα χρησιμοποίησαν ως πρόσχημα για όσα διέπραξαν. Ήταν ένα ακόμη “όπλο” στην προπαγανδιστική “φαρέτρα” τους.

Εξάλλου, τα Πρωτόκολλα δεν “γέννησαν” τον αντισημιτισμό. Όπως γράφει κι ο Έβανς, “στην πραγματικότητα, δεν αποκάλυψαν κάτι στους ναζί, αλλά η ύπαρξή τους επιβεβαίωνε όσα ήδη πίστευαν“.

Δείτε παρακάτω ένα αναλυτικό ντοκιμαντέρ του History Channel για τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών:

Πηγή εικόνων κεντρικής φωτογραφίας: Wikipedia