Τα πελώρια γλυπτά στο Νησί του Πάσχα οδήγησαν τους κατοίκους του νησιού στον κανιβαλισμό και τον οριστικό αφανισμό τους

Για πολλά χρόνια, η επιστημονική κοινότητα πίστευε ότι το Νησί του Πάσχα καταστράφηκε εξαιτίας των τεράστιων γλυπτών που το έκαναν διάσημο σε όλο τον κόσμο.

Σύμφωνα με την επικρατέστερη θεωρία, τα πρώτα πολυνησιακά φύλα εγκαταστάθηκαν στο νησί στα 700 μ.Χ.

Το νησί είχε πλούσια βλάστηση, φοινικόδεντρα και κάθε λογής ζώα.

Μέσα σε λίγες δεκαετίες, ο πληθυσμός έφτασε τις 12 χιλιάδες και ανέπτυξε εντυπωσιακό πολιτισμό.

Περί τα 1200 μ.Χ. άρχισαν να κατασκευάζουν τα πελώρια πέτρινα γλυπτά, τα αποκαλούμενα Μοάι.

Τα γλυπτά εξυπηρετούσαν θρησκευτικούς σκοπούς. Κάθε Μοάι συμβόλιζε ένα νεκρό αρχηγό, που επιτηρούσε το λαό του και μετά θάνατον.

Για να μεταφέρουν τους τεράστιους πέτρινους όγκους, οι ντόπιοι έκοβαν τα δέντρα και χρησιμοποιούσαν τους κορμούς ως κυλιόμενες βάσεις.

Μετά από πολλά χρόνια και σχεδόν 900 Μοάι, δεν είχε μείνει δέντρο στο νησί.

Χωρίς τη ξυλεία, δεν μπορούσαν να κατασκευάσουν βάρκες για να ψαρέψουν και το τοπικό οικοσύστημα άρχισε να καταστρέφεται.

Πολλά είδη ζώων εξαφανίστηκαν και οι καλλιέργειες εξασθένησαν, καθώς αναστατώθηκε η φυσική ισορροπία.

Οι ντόπιοι υπέφεραν απ’ την πείνα και για να επιβιώσουν, έφτασαν ακόμα και στον κανιβαλισμό.

Όταν έφτασαν οι πρώτοι Ευρωπαίοι στο νησί, το 1722, ο τοπικός πληθυσμός από 12 χιλιάδες είχε πέσει στις 3 χιλιάδες.

Σύμφωνα με τις περιγραφές του Ολλανδού εξερευνητή, Γιάκομπ Ρόγκεβεν, στο νησί δεν υπήρχε ούτε ένα δέντρο και οι λίγοι κάτοικοι ήταν εξασθενημένοι.

Οι Ευρωπαίοι ολοκλήρωσαν την καταστροφή, μεταδίδοντας ασθένειες που ήταν θανατηφόρες.

Οι ντόπιοι ήρθαν για πρώτη φορά σε επαφή με τη σύφιλη, που εξολόθρευσε ένα τμήμα του πληθυσμού.

Το 1862 δουλέμποροι απ’ το Περού απήγαγαν 1500 ιθαγενείς και τους μετέφεραν στην Λατινική Αμερική. Μετά από ένα χρόνο, μόνο 15 ήταν ζωντανοί.

Τους άφησαν να επιστρέψουν στο Νησί του Πάσχα, με αποτέλεσμα να μολύνουν και τον υπόλοιπο πληθυσμό του νησιού.

Μέχρι το 1877, ο συνολικός πληθυσμός του νησιού μόλις που ξεπερνούσε του 100 ανθρώπους.

Νέες θεωρίες

Το 2006, οι επιστήμονες Τέρι Χαντ απ’ το Πανεπιστήμιο της Χαβάι και Καρλ Λίπο από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, δημοσίευσαν μία νέα θεωρία, σύμφωνα με την οποία υπεύθυνοι για την καταστροφή ήταν οι Ευρωπαίοι και οι αρουραίοι.

Ο Χαντ υποστηρίζει ότι οι πρώτοι Ευρωπαίοι του νησιού έφεραν μαζί τους στα πλοία αρουραίους, ο πληθυσμός των οποίων αυξήθηκε τρομαχτικά. Τρέφονταν με σπόρους δέντρων, με αποτέλεσμα να μην φυτρώνουν νέα. Σε συνδυασμό με τη χρήση των κορμών από τους ανθρώπους, η περιοχή αποψιλώθηκε.

Ένα ερώτημα που δεν έχει απαντηθεί είναι οι αντικρουόμενες περιγραφές των πρώτων εξερευνητών.

Ενώ ο Ρόγκεβεν περιέγραφε ένα γυμνό, άγονο νησί, άλλα μέλη της αποστολής δεν συμφωνούσαν.

Έγραφαν ότι το νησί ήταν εξαιρετικά γόνιμο, παρήγαγε μπανάνες, πατάτες, ζαχαροκάλαμα και πολλά άλλα είδη φρούτων.

“Αυτή η γη με το πλούσιο έδαφος και το καλό κλίμα θα μπορούσε να γίνει ένας επίγειος παράδεισος, αν καλλιεργούνταν σωστά”, έγραφε ένας απ’ τους καπετάνιους υπό τον Ρόγκεβεν.

Από εκεί η ιστορία παραμένει η ίδια. Η άφιξη των Ευρωπαίων σήμανε το τέλος για τους ιθαγενείς.

Πηγή χαρακτηριστικής εικόνας: Flickr

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Τι κρύβουν τα μυστηριώδη γλυπτά στο Νησί του Πάσχα; Δεν έχουν μόνο τεράστια κεφάλια, αλλά και σώμα μέσα στη γη!