Τα “Μετέωρα της Αιθιοπίας” με την δυσπρόσιτη εκκλησία του 6ου αιώνα. Γιατί οι αναρριχητές πρέπει να είναι ξυπόλητοι

Η δύσκολη αναρρίχηση

Οι πιστοί πρέπει πρώτα να πλύνουν τα πόδια τους, καθώς πρέπει να ανέβουν στο ναό ξυπόλητοι εφόσον πρόκειται για ιερό χώρο λατρείας.

Η αναρρίχηση γίνεται σε βράχους με μεγάλη κλίση, ενώ το τελευταίο κομμάτι της διαδρομής είναι ένα εξαιρετικά στενό μονοπάτι. Το πλάτος του είναι μόλις 50 εκατοστά, σε μια σχεδόν εντελώς κάθετη κλίση του βράχου και θεωρείται το πιο επικίνδυνο σημείο της διαδρομής.

Οι πιστοί ανεβαίνουν ξυπόλητοι και εφόσον έχουν πλύνει τα πόδια τους. Πηγή φωτογραφίας: wikimediamtx commons

Δεν υπάρχουν βοηθητικές λαβές, αλλά φυσικές εσοχές στους βράχους που λόγω της πολλής χρήσης έχουν γίνει πιο βαθιές και διευκολύνουν τους πιστούς να ανέβουν, ενώ συνήθως υπάρχουν οδηγοί που βοηθούν σε όλη τη διαδρομή.

Ανάμεσα στα βράχια κατά την ανάβαση, υπάρχουν σπηλιές με σκελετούς από ιερείς της εκκλησίας που έχουν θαφτεί εκεί.

Σκελετοί ιερέων σε σπηλιά. Πηγή φωτογραφίας: flickr

Οι δύσκολη ανάβαση δεν αποτρέπει τους πιστούς να τολμήσουν την αναρρίχηση. Ανάμεσα τους έγκυες γυναίκες, ηλικιωμένοι αλλά και μητέρες με τα παιδιά τους φασκιωμένα στην πλάτη, διανύουν την επικίνδυνη απόσταση αποδεικνύοντας της δύναμης της πίστης.

Το διατηρημένο εσωτερικό

Στο εσωτερικό της εκκλησίας υπάρχουν λαξευμένες κολώνες, καμάρες και τρούλοι καθώς και εξαιρετικά καλοδιατηρημένες τοιχογραφίες. Οι τοιχογραφίες χρονολογούνται από την πρώιμη εποχή του Χριστιανισμού στην Αιθιοπία, περίπου τον 6ο αιώνα.

Η οροφή του σπηλαίου καλύπτεται από δύο όμορφες εικονογραφίες, με περίπλοκα σχέδια, θρησκευτικές εικόνες και τα πρόσωπα των εννέα από τους δώδεκα αποστόλους. Άλλες τοιχογραφίες απεικονίζουν σκηνές από την Παλαιά Διαθήκη.

Το εσωτερικό της εκκλησίας. Πηγή φωτογραφίας: wikipedia

Οι τοιχογραφίες δημιουργήθηκαν με λίπος ζώων και χρώμα από λουλούδια, φρούτα και ορυκτά και όλες τους διατηρούνται σε πολύ καλή κατάσταση, λόγω του ξηρού αέρα και της έλλειψης υγρασίας.

Εκτός από τις εντυπωσιακές τοιχογραφίες, η εκκλησία φιλοξενεί και μια Ορθόδοξη Βίβλο με εικόνες, τα φύλλα τις οποίας έχουν κατασκευαστεί από δέρμα κατσίκας.

Η Abuna Yemata Guh χτίστηκε πιθανότατα τέλη του 5ου με αρχές του 6ου αιώνα, προς τιμήν ενός από τους Εννέα Αγίους της Αιθιοπικής Εκκλησίας, του Abuna Yemata, σε αναγνώριση του έργου για τη διάδοση του Χριστιανισμού σε όλη τη χώρα.

Για πολλά χρόνια, δεχόταν ελάχιστους επισκέπτες, κυρίως περιπλανώμενους μοναχούς και πολύ βαθιά θρησκευόμενους χριστιανούς λόγω της απομακρυσμένης τοποθεσίας της και της ιδιαιτερότητάς της. Ωστόσο, αυτό βοήθησε στο να διατηρηθεί το εσωτερικό της και οι τοιχογραφίες της σε πολύ καλή κατάσταση.

Οι τοιχογραφίες στο εσωτερικό διατηρούνται σε πολύ καλή κατάσταση λόγω του ξηρού αέρα και της έλλειψης υγρασίας.  Πηγή φωτογραφίας: flickr

Η τοποθεσία

Η εκκλησία λαξεύτηκε στον ψαμμίτη με τα χέρια από τον πατέρα Yemata, δεν είναι όμως γνωστό γιατί προτίμησε μια τόσο απομακρυσμένη τοποθεσία. Μία θεωρία αναφέρει ότι την επέλεξε λόγω των διωγμών που δέχονταν οι χριστιανοί Αιθίοπες την εποχή αυτή.

Άλλοι υποστηρίζουν ότι επέλεξε το σημείο καθώς αναζητούσε την απομόνωση από τον κόσμο με στόχο τον διαλογισμό και την απρόσκοπτη επαφή με τον Θεό. Εξάλλου πάντα υπήρχε η πεποίθηση σε πολλές θρησκείες ότι όσο πιο ψηλά βρίσκεται ένας χώρος λατρείας, τόσο πιο κοντά είναι στον Θεό.

Η Αιθιοπία αποτελεί μια από τις πρώτες κοιτίδες του χριστιανισμού στον κόσμο και η ορθόδοξη εκκλησία της, μέρος της οποίας είναι ηAbuna Yemata Guh, είναι μια από τις παλαιότερες αιρέσεις του. Η εκκλησία εξακολουθεί να είναι ενεργή και να τελούνται λειτουργίες.

Ο ιερέας της αναρριχάται καθημερινά ώστε να υποδεχθεί τους πιστούς που ανεβαίνουν για να προσευχηθούν και να τελέσει διάφορα μυστήρια όπως αυτό της βάφτισης. Λέγεται δε, ότι υπήρχαν ιερείς οι οποίοι δεν είχαν κατέβει από το βουνό για 30 με 40 χρόνια.