Από τον “Λάκκο” στο “Τσιμέντο”. Τα μεσαιωνικά βασανιστήρια στον Κώστα Κάππο. Πως περιέγραψε το “λεξικό” του τρόμου

Η δουλειά του ήταν λογιστής. Αρτιμελής, καλοφτιαγμένος από τη φύση του. Το μόνο που δεν ήξερε ήταν η αντοχή του.

Στις 25 Απριλίου του 1968, ο 37χρονος κομμουνιστής και πατέρας ενός ανήλικου παιδιού, Κώστας Κάππος, συνελήφθη από τους άνδρες της Ασφάλειας. Κρατήθηκε αρχικά στη Γενική Ασφάλεια Αττικής και μετά οδηγήθηκε στο στρατόπεδο κολαστήριο του Διονύσου, όπου για έναν μήνα υπέφερε τα πιο σκληρά βασανιστήρια.

Στη συνέχεια μεταφέρθηκε ξανά στην Ασφάλεια, μέχρι να σταλθεί εξόριστος στη Λέρο. Καμία κατηγορία δεν απαγγέλθηκε σε βάρος του. Κανένας μάρτυρας δεν τον κατάγγειλε για τίποτα. Παρόλα αυτά πέρασε μια πρωτοφανή δοκιμασία στα χέρια των βασανιστών του.

Εκτός από το σώμα του, σημαδεύτηκε για πάντα και το πρόσωπό του. Χαρακτηριστικά η ιατρική γνωμάτευση που εκδόθηκε αργότερα ανέφερε:

Δύσμορφος, βαθεία ουλή 4 εκατοστών μετ’ ανωμάλων χειλέων, βάθους δύο εκατοστών κατά την αριστεράν ζυγωματικήν χώραν, προκληθείσα προφανώς εξ αμβλέος οργάνου

Ο ίδιος περιέγραψε τα βασανιστήριά του στο ιστορικό περιοδικό “ΑΝΤΙ”, που κυκλοφόρησε μετά την πτώση της χούντας. Εκεί αποκάλυψε όλα τα βασανιστήρια που υπέστη και τις κωδικές ονομασίες των δοκιμασιών που χρησιμοποιούσαν οι βασανιστές του.

Το λεξικό του τρόμου

ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ: Έτσι έλεγαν οι δεσμοφύλακες τις λαμαρίνες που χτυπούσαν επί 12 ώρες συνέχεια πάνω από το κελί του στο Διόνυσο. Άρχιζαν στις 7 το απόγευμα και τελείωναν στις 7 το πρωί. Ο Κάππος περιέγραψε πως για τις ανάγκες του βασανιστηρίου, σχηματίζονταν τέσσερις βάρδιες “χειριστών”.

ΠΑΥΛΟΣ: Φανατικός βασανιστής. Πιθανόν να πρόκειται για ψευδώνυμο. Τον συνάντησε μόνο μία βραδιά, όταν τον υπέβαλε σε “ειδικά βασανιστήρια”. Από τότε, η αναφορά και μόνο στο όνομα αυτό σήμαινε τρόμο. Του έλεγαν: “Θα φωνάξουμε τον Παύλο”. Σύμφωνα με τον Κάππο, ο συγκεκριμένος βασανιστής πρέπει να ήταν “περιοδεύων”. Ήταν ένα είδος “δασκάλου” για “άτσαλους” βασανιστές. Μεθοδικός και προσεκτικός.

ΚΑΡΦΙ: Ήταν μία από τις μεθόδους του “Παύλου”. Του έδεναν με χειροπέδες τα χέρια και τον κρεμούσαν για μισή ώρα από ένα καρφί στον τοίχο. Άμεσες συνέπειες ήταν η αφυδάτωση και η συρροή αίματος στα χέρια, αφού όλο το βάρος του σώματος έπεφτε σε αυτά.

ΛΑΚΚΟΣ: Ένας λάκκος στο χώμα όσο το μπόι ενός ανθρώπου. Αυτό έγινε στο στρατόπεδο Διονύσου. Τον έκλεισαν μέσα και τον σκέπασαν με χώμα και λαμαρίνες. Έμεινε εκεί έξι ώρες και όταν οι φρουροί διαπίστωσαν ότι δεν είχε χάσει τις αισθήσεις του, τον έδεσαν και έβαλαν έναν φαντάρο να τον χτυπά μέχρι λιποθυμίας.

ΑΚΙΝΗΣΙΑ: Με έναν σπάγκο έδεσαν το λαιμό με τα γεννητικά του όργανα. Σκυμμένος καθώς ήταν δεν μπορούσε να κάνει καμία κίνηση. Το βασανιστήριο αυτό το εφάρμοζαν κυρίως στο Μπογιάτι και το ονόμαζαν “Διαρκή Επίκυψη”.

ΤΣΙΜΕΝΤΟ: Από τις 10 το βράδυ του έδεσαν τα χέρια σε μία ζώνη που του φόρεσαν στη μέση. Του έδεσαν τα πόδια και καθώς ήταν μπρούμυτα, δεμένος πάνω σε ένα κρεβάτι, έβαλαν στη ράχη του ένα σάκο με τσιμέντο. Κατά τις πρωινές ώρες, κόπηκε η αναπνοή του και κόντεψε να πεθάνει από ασφυξία, αν δεν κατέβαλλε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να φέρει το νύχι του μικτού του δαχτύλου στο τσουβάλι, να το σκίσει και μετά από μία ώρα να αδειάσει το τσιμέντο από μέσα. Ανάπνευσε, αλλά μόλις το κατάλαβαν οι φρουροί, τον έλυσαν και τον χτύπησαν βάναυσα.

ΑΣΒΕΣΤΗΣ: Αφού τον έσκισαν με ξιφολόγχη στην κοιλιά, τον έδεσαν ανάσκελα στο κρεβάτι, έβαλαν πάνω στην πληγή ένα κομμάτι ξηρό ασβέστη. Η πληγή του έμεινε ανοιχτή για χρόνια.

ΠΕΙΝΑ: Παροχή νερού

ΔΙΨΑ: Παροχή φαγητού

Κατά τη διάρκεια της επταετίας, το λεξικό του τρόμου μπορούσε ο καθένας να το “σπουδάσει”, είτε ήταν γυναίκα ή άντρας, παιδί ή ενήλικας, εργάτης ή διανοούμενος, δυνατός ή αδύνατος.

Ο Κώστας Κάππος Υπήρξε ένας από τους βασικούς μάρτυρες στην δίκη των βασανιστών της χούντας. Εκλέχτηκε βουλευτής του ΚΚΕ το 1974 και έκτοτε εκλεγόταν ανελλιπώς μέχρι το 1989.  Πέθανε το 2005, σε ηλικία 68 ετών.

Με πληροφορίες από το περιοδικό “ΑΝΤΙ”, τεύχος Σεπτεμβρίου, 1974