“Τα Καναρινί Κορίτσια”. Γιατί οι γυναίκες που εργάζονταν σε εργοστάσια πυρομαχικών, γεννούσαν κίτρινα μωρά. Οι παρενέργειες του εκρηκτικού ΤΝΤ στους ενήλικες και γιατί τα βρέφη επιβίωναν (φωτο & βίντεο)

Τις αποκαλούσαν «Τα Καναρινί Κορίτσια». Δεν ήταν καλλιτεχνικό ψευδώνυμο, αλλά το παρατσούκλι που κληρονόμησαν οι γυναίκες που κατά την διάρκεια του Ά Παγκοσμίου Πολέμου δούλευαν στα εργοστάσια πυρομαχικών της Βρετανίας, αντικαθιστώντας τους άντρες που έλειπαν στο μέτωπο. Εκεί έρχονταν σε επαφή με την χημική ουσία ΤΝΤ που έγινε  γνωστή για τη χρήση της ως εκρηκτική ύλη .

Η τρινιτροτολουόλη ή τρινιτροτολουόλιο (ΤΝΤ) ήταν εύχρηστη λόγω της έλλειψης ευαισθησίας της σε τραντάγματα και την τριβή. Αυτό μείωνε τον κίνδυνο της ακούσιας έκρηξης, σε σύγκριση με άλλα πιο ευαίσθητα ισχυρά εκρηκτικά όπως η νιτρογλυκερίνη. Στα χέρια των εργατριών όμως, παρατηρήθηκε ότι είχε μια ενοχλητική παρενέργεια: εισχωρούσε στο δέρμα και άφηνε ένα έντονο κίτρινο χρώμα.

Η Caroline Rennles υπήρξε πρώην εργαζόμενη στο εργοστάσιο πυρομαχικών:

«Θυμάμαι κοπέλες με έντονα κόκκινα μαλλιά και δέρμα κατά-κίτρινο. Μας φώναζαν καναρίνια. Πολλές φορές ήταν απλά ένα πείραγμα, υπήρχαν όμως και οι φορές που μας κοιτούσαν με αποστροφή, σαν να είμαστε βρώμικες και βαριά άρρωστες. Ο κόσμος που γνώριζε, μας υπερασπιζόταν και τους απαντούσε: «Δεν καταλαβαίνετε ότι κάνουν το καθήκον τους;»

Τα αποτελέσματα της μακροχρόνιας εργασίας σε αυτό το χώρο ήταν καταστροφικά για τις κοπέλες. Πολλές εμφάνιζαν ναυτία, εξανθήματα και έντονη φαγούρα. Άλλες όμως πάθαιναν δηλητηριάσεις, αναπνευστικές λοιμώξεις και έντονο βήχα. Τα πόδια και τα νύχια τους ακόμα και από την εσωτερική πλευρά ήταν κίτρινα.

Τα “καναρινί μωρά”

Στο κυλικείο όπου έκαναν το διάλειμμα τους οι πλαστικές καρέκλες είχαν ποτίσει με αυτό το χρώμα που δεν έφευγε με τίποτα.

Η πιο ανατριχιαστική παρενέργεια όμως παρουσιάστηκε στις εγκυμονούσες. Τα μωρά που γεννούσαν κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής τους είχαν και αυτά έντονο κίτρινο χρώμα, που έφευγε σταδιακά μεγαλώνοντας.

Ο κίνδυνος έκρηξης  ήταν πάντα πολύ υψηλός, σε σημείο που δεν τους επέτρεπαν να πιάνουν τα μαλλιά τους με μεταλλικές πιάστρες. Ήταν καταπονημένες ψυχικά και σωματικά.

Δούλευαν τουλάχιστον 12 ώρες την ημέρα, σε βάρδιες για ελάχιστα χρήματα, μέσα σε ένα αρρωστημένο περιβάλλον με ανύπαρκτο σχεδόν εξαερισμό και άμεσο κίνδυνο της ζωής τους.

Η Lilian Miles, θυμάται την αδερφή της Grace, η οποία πέθανε από τις παρενέργειες της μακροχρόνιας έκθεσης της στην TNT.

Ο λαιμός της είχε καεί, πέθανε βιώνοντας φρικτούς πόνους.

Ενώ η δηλητηρίαση από την συγκεκριμένη χημική ουσία για τους ενήλικες μπορεί να είναι θανατηφόρα, τα βρέφη την περνάνε ανώδυνα.

Γεννιούνται με έντονο κίτρινο χρώμα, το οποίο φεύγει σταδιακά μέχρι τα πρώτα χρόνια της ζωής τους. Ένα «καναρινί μωρό» υπήρξε η Gladis Sangster, που το 2014 έκλεισε τα 97 της χρόνια.

Έζησε ολόκληρη τη ζωή της δίπλα από το εργοστάσιο πυρομαχικών όπου εργαζόταν η μητέρα της και αποκάλυψε ότι δεν θα ξεχάσει ποτέ το χρώμα της μέχρι να γίνει 3 ετών.

“Δεν πονούσα καθόλου, απλά ήμουν πάρα πολύ κίτρινη, εξομολογήθηκε”.

Πηγή: Sheroes of History

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Οι «Άγγελοι του Ναγκίρεβ». Oι γυναίκες του χωριού που δηλητηρίασαν 300 άνδρες για να μείνουν με τους εραστές τους. Η διαβολική «γιατρός» και η τυχαία ανακάλυψη από ένα φοιτητή…