Τα καλάθια των μεθυσμένων. Πως άνθισε το επάγγελμα των αχθοφόρων που μετέφεραν μεθυσμένους από τα μπαρ της Πόλης

του συνεργάτη μας ιστορικού Κωνσταντίνου Λαγού

Τις δεκαετίες του 1950 και 1960 πολλά μπαρ στην Κωνσταντινούπολη απασχολούσαν μ’ ένα περίεργο τρόπο εργάτες, οι οποίοι την ημέρα δούλευαν ως αχθοφόροι στο λιμάνι.

Λίγο πριν ξημερώσει και πιάσουν κανονικά δουλειά στο λιμάνι περνούσαν έξω από τα μπαρ της περιοχής. Εκείνη την ώρα έκλειναν και συνήθως απ’ έξω βρίσκονταν κάποιος πελάτης που ήταν τόσο μεθυσμένος που δεν μπορούσε να περπατήσει μέχρι το σπίτι του.

Αυτός συνήθως τραγουδούσε ή φώναζε να ανοίξει το μπαρ για να συνεχίσει να πίνει. Πριν λοιπόν ξεσηκώσει τη γειτονιά, εμφανιζόταν ο αχθοφόρος του λιμανιού με το μεγάλο καλάθι στους ώμους του. Οι υπάλληλοι του μπαρ φόρτωναν μέσα τον μεθυσμένο πελάτη και ο αχθοφόρος με μία μικρή αμοιβή τον μετέφερε μέχρι το σπίτι του. Έτσι έδιναν τέλος στο επεισόδιο.

Την αμοιβή του αχθοφόρου πλήρωνε ο ιδιοκτήτης του μπαρ, ο οποίος στη συνέχεια έπαιρνε τα χρήματα από τον πελάτη που επισκεπτόταν πάλι το μαγαζί. Του χρέωνε τα μεταφορικά στο πρώτο ποτό και όλοι ήταν ικανοποιημένοι.

Οι μεθυσμένοι στα καλάθια των αχθοφόρων αποτελούσαν, όπως ήταν φυσικό, ένα αστείο θέαμα στους δρόμους της Κωνσταντινούπολης και γέννησαν καθημερινές εκφράσεις που χρησιμοποιούνται ακόμη και σήμερα στην Τουρκία. Στα τουρκικά οι αχθοφόροι με τα μεγάλα καλάθια λέγονται “küfeci” και αυτός που είναι τύφλα στο μεθύσι που δεν μπορεί να περπατήσει λέγεται υποτιμητικά “küfe”, δηλαδή «για το καλάθι».

Υπάρχει επίσης η έκφραση στην Τουρκία για κάποιον που είναι τύφλα στο μεθύσι, “küfelik olmak”, που σημαίνει ότι αυτός θα χρειαστεί να πάει σπίτι του μέσα σ’ ένα καλάθι. Σε τουρκικές λαϊκές κωμωδίες του κινηματογράφου εμφανίζεται συχνά ένας μεθυσμένος που τον μεταφέρουν σπίτι του μέσα σε καλάθι αχθοφόρου.

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Η αμφιλεγόμενη σκηνή με το μεθυσμένο Ντάμπο το ελεφαντάκι, που δίχασε και αντικαταστάθηκε στη νέα ταινία. Τι απέγινε η σκηνή με τους Ροζ Ελέφαντες