Τα οικογενειακά μυστικά του Κέβιν Σπέισι που αποκάλυψε ο μεγάλος του αδερφός. Ο πατέρας τους ήταν Νεοναζί και βίαζε τον αδερφό του. Οι φήμες περί ομοφυλοφιλίας και η απάντηση του βραβευμένου ηθοποιού

Είναι ένας από τους πιο ταλαντούχους, αλλά και πιο διακριτικούς σταρ του Χόλιγουντ.

Απασχολεί τα ΜΜΕ μόνο όταν βραβεύεται για κάποια δουλειά του ή όταν πρέπει να προωθήσει την καινούρια του ταινία.

Ο Κέβιν Σπέισι επιθυμούσε να διατηρήσει την ιδιωτική του ζωή μακριά από τη δημοσιότητα, αλλά ο αδερφός του αποφάσισε να αποκαλύψει τα οικογενειακά τους μυστικά.

Ελάχιστα στοιχεία για τα παιδικά του χρόνια είναι γνωστά. Ο ηθοποιός γεννήθηκε στις 26 Ιουνίου 1950.

Σύμφωνα με τον Σπέισι, ο πατέρας του ήθελε να γίνει συγγραφέας, αλλά αυτό που κατάφερε ήταν να γράφει τις οδηγίες χρήσης για ηλεκτρονικές συσκευές. Πατέρας και γιος ποτέ δεν ήταν ιδιαίτερα κοντά, σε αντίθεση με τη μητέρα, η οποία που ήταν πανταχού παρούσα.

Τον προστάτευε και τον υποστήριζε στις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής του.

Το 2004, ο Αμερικάνος δημοσιογράφος Ρότζερ Φρίντμαν των Fox News, αλλά και η Βρετανή Σάρον Τσέρτσερ της εφημερίδας Mail, μίλησαν για τα οικογενειακά μυστικά που ο Σπέισι προσπαθούσε να κρατήσει κρυφά.

Οι πληροφορίες του Φρίντμαν προέρχονταν από ανώνυμη πηγή απ’ τον στενό κύκλο του Σπέισι, του οποίου το πραγματικό επίθετο ήταν Φάουλερ.

Η πηγή περιέγραφε τον πατέρα του ηθοποιού, Τόμας Φάουλερ, ως φανατικό νεοναζιστή. Ήταν μέλος του Αμερικάνικου Ναζιστικού Κόμματος και συνέλλεγε μανιωδώς ενθύμια των Ναζί απ’ τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.

Οι πληροφορίες της Τσέρτσερ προέρχονταν από τον μεγαλύτερό του αδερφό, τον Ράνταλ Φάουλερ.

Ο Ράνταλ έδειξε το ίδιο ενδιαφέρον για τη μουσική, που ο Κέβιν είχε για την υποκριτική.

Όμως σε αντίθεση με τον μικρό του αδερφό, δεν κατάφερε ποτέ να καταξιωθεί.

Τελικά έγινε «σωσίας» του Ροντ Στιούαρτ, ενώ ταυτόχρονα διατηρούσε μία εταιρεία με λιμουζίνες, τις οποίες συχνά οδηγούσε, ντυμένος ως ο Ροντ Στιούαρτ!

Ο Ράνταλ αποκάλυψε στην Τσέρτσετ και αργότερα στην αυτοβιογραφία του, ότι ο πατέρας του τον κακοποιούσε ψυχολογικά και σεξουαλικά για χρόνια.

Εξομολογήθηκε ότι αποπειράθηκε να τον σκοτώσει, κρυμμένος στην ντουλάπα με ένα πιστόλι, αλλά την τελευταία στιγμή δεν τόλμησε.

Δίστασε πάλι, όταν προσπάθησε να αυτοκτονήσει, γιατί σκέφτηκε ότι θα άφηνε απροστάτευτο τον μικρό του αδερφό του, Κέβιν.

Ο Ράνταλ είχε μιλήσει στη μητέρα του, η οποία αρνούνταν να τον πιστέψει και η κακοποίηση συνεχίστηκε για αρκετά χρόνια, χωρίς όμως να επεκταθεί και στα άλλα δύο παιδιά της οικογένειας, την Τζούλι και τον Κέβιν.

Ο Κέβιν και ο Ράνταλ ήταν πολύ κοντά όταν ήταν παιδιά, με βάση τα λεγόμενα του μεγάλου αδερφού.

Όταν όμως ο Κέβιν μετακόμισε στη Νέα Υόρκη για να σπουδάσει και άρχισε την επαγγελματική του καριέρα, οι συναντήσεις τους αραίωσαν μέχρι που σταμάτησαν εντελώς.

«Ο Κέβιν με αγνοεί τα τελευταία 25 χρόνια», έχει δηλώσει ο Ράνταλ, ο οποίος προσπαθούσε μάταια να έρθει σε επαφή με τον αδερφό του. Ωστόσο, δεν εξηγεί το λόγο της απομάκρυνσης.

Οι φήμες περί ομοφυλοφιλίας

Παρά τις προσπάθειές του Σπέισι να προστατεύσει την ιδιωτική του ζωή, δεν κατάφερε να αποφύγει τη δημοσιότητα.

Το 1997 το περιοδικό Esquire έγραψε ότι ο Σπέισι ήταν ομοφυλόφιλος, επειδή δεν εμφανιζόταν ποτέ δημόσια με κάποια σύντροφο.

Ο ηθοποιός το διέψευσε και το 2000, πήγε στα Όσκαρ με τη σύντροφό του, Νταϊάν Ντρέιερ.

Τα επόμενα χρόνια κυκλοφορούσαν φήμες που τον ήθελαν να διασκεδάζει με νεαρούς άντρες στην Κροατία.

Όταν δήλωσε στην αστυνομία ότι τον έκλεψαν σε ένα πάρκο στο Λονδίνο, ενώ έβγαζε βόλτα τον σκύλο του στις 4 τα ξημερώματα, πολλοί έγραψαν πως έψαχνε για συντροφιά στην περιοχή που ήταν γνωστή ως στέκι ομοφυλόφιλων αντρών.

Το 2010, ο συγγραφέας και συντάκτης του DailyBeast.com έκανε την εξής ερώτηση στον ηθοποιό:

«Εμείς οι γκέι άντρες πάντα δηλώναμε περήφανα ότι είσαι μέλος της φυλής μας, αλλά εσύ δεν μας δέχεσαι. Γιατί;»

Ο Σπέισι απάντησε πως είχε δικαίωμα να κρατήσει την ιδιωτική του ζωή κρυφή.

Ο δημοσιογράφος συνέχισε, μιλώντας για την πολιτική και κοινωνική σημασία που θα είχε μία ανοιχτή δήλωσε περί της σεξουαλικότητάς του.

Ο Σπέισι απάντησε χωρίς να αναφερθεί στη σεξουαλικότητά του και έκλεισε και το θέμα: «Κοίταξε, στο τέλος τέλος, οι άνθρωποι πρέπει να σέβονται τις ιδιαιτερότητες του καθενός. Είμαι διαφορετικός απ’ ότι θα ήθελαν κάποιοι να είμαι. Αλλά δεν πιστεύω ότι τα προσωπικά θέματα του καθενός είναι και πολιτικά. Κανενός η προσωπική ζωή δεν αφορά το δημόσιο συμφέρον. Είναι κουτσομπολιό. Τέλος».

Τα Όσκαρ και οι μιμήσεις

Η καριέρα του Σπέισι εξελίχτηκε πολύ γρήγορα, συγκριτικά με χιλιάδες άλλους καλλιτέχνες που πασχίζουν πολλά χρόνια μέχρι να καταξιωθούν και να αποκτήσουν αναγνωρισιμότητα.

Έκανε τις σωστές καλλιτεχνικές επιλογές, αλλά διέθετε και εντυπωσιακό ταλέντο που αναγνώριζαν τόσο το κοινό όσο και οι σκηνοθέτες.

Σπούδασε στη σχολή θέατρου και χορού Τζούλιαρντ στη Νέα Υόρκη, αλλά την εγκατέλειψε.

Το 1986 Κέρδισε τον πρώτο θεατρικό του ρόλο με κινηματογραφικό τρόπο. Έκλεψε την πρόσκληση μιας ηλικιωμένης κυρίας που είχε αποκοιμηθεί δίπλα του και έτσι πήγε σε μία εκδήλωση προς τιμήν του σκηνοθέτη Τζόναθαν Μίλερ.

Εκεί τον γνώρισε και μετά από μια σύντομη συζήτηση, ο Μίλερ του έκλεισε μια οντισιόν για την παράσταση «Long Day’s Journey into Night», που ανέβαζε με τον ηθοποιό Τζακ Λέμον.

Τον ίδιο χρόνο, εμφανίστηκε για πρώτη φορά στον κινηματογράφο, στην ταινία «Φλογισμένες Σχέσεις».

Συμπρωταγωνιστές του δεν ήταν οι Μέριλ Στριπ και τον Τζακ Νίκολσον, ενώ η πρόταση για τον ρόλο ήρθε κατευθείαν απ’ τον σκηνοθέτη της ταινίας, Μάικ Νίκολς, που «κυριαρχούσε» στο Χόλιγουντ απ’ την εποχή που γύρισε τον «Πρωτάρη».

Συνέχισε να εμφανίζεται στο θέατρο και τον κινηματογράφο, αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές για τις ερμηνείες και σαρώνοντας τα βραβεία.

Κέρδισε το Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου το 1995 για τους «Συνήθεις Ύποπτους».

Συνοδός του στη τελετή ήταν η μητέρα του, όπως και στις περισσότερες βραβεύσεις του.

Από εκείνη τη νύχτα θυμάται μόνο να φωνάζουν το όνομά του και αργότερα, να επιστρέφει στο τραπέζι, όπου η μητέρα του έκλαιγε από συγκίνηση.

Πανικόβλητος, τη ρώτησε τι είπε όταν του παρέδωσαν το βραβείο, γιατί δεν θυμόταν τίποτα.

Το 1997 σκηνοθέτησε την ταινία «Albino Alligator», η οποία απέτυχε εμπορικά, αλλά εντυπωσίασε τους κριτικούς.

Δύο χρόνια αργότερα, παρέλαβε και το Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου για την ταινία «American Beauty».

Στις σπάνιες τηλεοπτικές εμφανίσεις του, θα επιδείξει πάντα τις ικανότητές τους στη μίμηση.

Όταν τον κάλεσαν στη σχολή υποκριτικής «The Actor’s Studio», όπου έχουν φοιτήσει θρύλοι του κινηματογράφου όπως ο Μάρλον Μπράντο και ο Αλ Πατσίνο, ο Σπέισι άφησε το κοινό άφωνο.

Απάντησε στις ερωτήσεις του διευθυντή της σχολής, Τζέιμς Λίπτον, ως ο Τζίμι Στιούαρτ, ο παρουσιαστής Τζόνι Κάρσον, η Κάθριν Χέπμπουρν, ο Κλιντ Ίστγουντ, ο Βρετανός ηθοποιός Τζον Γκίλγκουντ, ο Μάρλον Μπράντο, ο Κρίστοφερ Γουόκεν, ο Αλ Πατσίνο και τέλος, ο μέντοράς του, Τζακ Λέμον.

Το 2015 πρόσθεσε και μία Χρυσή Σφαίρα στη συλλογή του για την ερμηνεία του στην δημοφιλή τηλεοπτική σειρά «House of Cards».

Η σειρά άρχισε να προβάλλεται στην Αμερική το 2013 και απέσπασε εξαιρετικές κριτικές.

Εκτός από τον Σπέισι, βραβεύτηκε με Χρυσή Σφαίρα και η συμπρωταγωνίστριά του, Ρόμπιν Ράιτ.

Ο Σπέισι υποδύεται τον αδίστακτο πολιτικό, Φράνσις Άντεργουντ, ο οποίος φιλοδοξεί να γίνει ο επόμενος Πρόεδρος των Η.Π.Α.

Μαζί με την σύζυγό του, Κλερ, κινούν τα νήματα της αμερικάνικης πολιτικής σκήνης και δεν διστάζουν να πατήσουν ακόμα και επί πτωμάτων, για να πετύχουν στον σκοπό τους, που δεν είναι άλλος από την απόλυτη εξουσία.

Διαβάστε στη “ΜτΧ”:«American Beauty». H ταινία ήταν εμπνευσμένη από τη 17χρονη «Λολίτα του Λονγκ Άιλαντ» που πυροβόλησε τη σύζυγο του εραστή της. Ο ρόλος του Σπέισι είχε προταθεί στους Τραβόλτα, Κόστνερ και Χανκς…