Τα γέλια των ηθοποιών στην ταινία που πήρε Όσκαρ “Συνήθεις Ύποπτοι” ήταν αληθινά, επειδή ένας από τους πρωταγωνιστές αεριζόταν συνέχεια! Η οργή του σκηνοθέτη, που άλλαξε γνώμη

Τα γέλια των ηθοποιών στην πιο αγαπημένη σκηνή, στην ταινία «Συνήθεις Ύποπτοι» ήταν αποτέλεσμα μίας ανεξέλεγκτης φυσικής ανάγκης.

Σε όλη τη διάρκεια των γυρισμάτων, ο Μπενίτσιο Ντελ Τόρο είχε ένα στομαχικό πρόβλημα και αεριζόταν, κάνοντας τους συμπρωταγωνιστές του να ξεσπάσουν σε τρανταχτά γέλια.

Οι ταινία ακολουθεί τις περιπέτειες πέντε εγκληματιών, που γνωρίστηκαν στο κρατητήριο.

Όταν αποδείχτηκε ότι δεν είχαν καμία σχέση με το έγκλημα για το οποίο κατηγορήθηκαν, αποφάσισαν να εκδικηθούν την αστυνομία, στήνοντας ένα κόλπο.

Το σχέδιο τους είχε αίσιο τέλος, αλλά γρήγορα βρέθηκαν μπλεγμένοι σε χειρότερους μπελάδες και βρίσκονταν στο έλεος του μυστηριώδη κύριου «Soze».

Οι «Συνήθεις Ύποπτοι» ήταν η έκπληξη στα Όσκαρ του 1995.

Σκηνοθέτης ήταν ο πολύ νέος και σχετικά άσημος Μπράιαν Σίνγκερ, ο οποίος κατάφερε να γυρίσει την ταινία με το πολύ μικρό budget, για τα χολιγουντιανά δεδομένα, των 5,5 εκατομμύριων και να την τελειώσει μέσα στο χρονικό όριο που του είχαν δώσει.

Όπως έχουν δηλώσει και οι ηθοποιοί, τα γυρίσματα κυλούσαν ομαλά και οι σκηνές ολοκληρώνονταν γρήγορα και με μεγάλη επιτυχία.

Ο Σίνγκερ ήξερε ακριβώς πώς ήθελε να φαίνεται το αποτέλεσμα και έδινε τόσο λεπτομερείς οδηγίες στο συνεργείο και τους ηθοποιούς, με αποτέλεσμα να συνεργάζονται όλοι άψογα.

Η μόνη σκηνή που τους καθυστέρησε ήταν και μία απ’ τις σημαντικότερες του έργου, όπου οι πέντε άντρες γνωρίζονται για πρώτη φορά.

Έχουν συλληφθεί απ’ την αστυνομία, μετά από μια ληστεία, για ταυτοποίηση.

Τους ζητήθηκε να πουν τα λόγια που είχαν ακούσει τα θύματα, έτσι ώστε να βοηθήσουν στην αναγνώριση.

Ο πρώτος άντρας, ο Τοντ Χόκνι, τον οποίο υποδύθηκε ο Κέβιν Πόλακ, επαναλαμβάνει τα λόγια και περιμένει ήρεμος να ολοκληρωθεί η διαδικασία.

Ο δεύτερος όμως, ο «αντιδραστικός» Μάικλ Μακμάνους (Στίβεν Μπόλντγουιν), εξοργισμένος με τη σύλληψη, ουρλιάζει καθώς επαναλαμβάνει τις φράσεις που του είπαν και βγάζει τη γλώσσα του έξω.

Οι θεατρινισμοί του κάνουν τους υπόλοιπους να γελάσουν και έτσι σπάει πάγος κι οι πέντε τους γνωρίζονται για πρώτη φορά.

Τα γέλια των ηθοποιών δεν υπήρχαν στο σενάριο.

Απλώς ο Μπενίτσιο Ντελ Τόρο δεν μπορούσε να κρατηθεί και αεριζόταν μέσα στο στούντιο.

Οι ηθοποιοί, παρά τις προσπάθειές τους να διατηρήσουν την ψυχραιμία τους, ξεκαρδίζονταν και ο Σίνγκερ διέκοπτε το γύρισμα και επαναλάμβανε τη λήψη.

Ο Ντελ Τόρο όμως δεν σταματούσε.  Το αποτέλεσμα ήταν ξεκαρδιστικό.

Επανέλαβαν τη σκηνή δεκάδες φορές, αλλά ούτε για μία λήψη δεν κατάφεραν να μείνουν ανέκφραστοι.

Οι υπόλοιποι ηθοποιοί μάλιστα προσπαθούσαν συνεχώς να κάνουν τον Γκάμπριελ Μπερν να γελάσει, γιατί ήταν πάντα ο πιο σοβαρός.

Όταν έκαναν διάλειμμα για φαγητό, ο Σίνγκερ έδειχνε εμφανώς εκνευρισμένος και τους ζήτησε να ηρεμήσουν. Μάταια. Οι ηθοποιοί συνέχισαν να γελάνε και ο σκηνοθέτης εγκατέλειψε την προσπάθεια.

Όταν ήρθε η ώρα του μοντάζ όμως, παρατήρησε ότι τα γέλια έδιναν μια φυσικότητα στη σκηνή και οι πέντε άντρες έδειχναν να έρχονται πιο κοντά.

Τελικά, αποφάσισε να την κρατήσει και οι ηθοποιοί εντυπωσιάστηκαν όταν το άκουσαν, γνωρίζοντας πόσο πιστά ακολουθούσε το σενάριο. Σχολίασαν μάλιστα ότι τους φαινόταν περίεργο που θα έβαζε μία σκηνή στην οποία δεν έπαιζαν, δεν υποδύονταν κάποιο χαρακτήρα.

Ο Σίνγκερ όμως απάντησε: «Βλέπουμε μια ανθρωπιά. Βλέπουμε ότι είναι απλοί άνθρωποι και είναι φίλοι. Εκείνη τη στιγμή έρχονται πιο κοντά».

Πηγή αρχικής φωτογραφίας: Wikipedia

Διαβάστε ακόμα: «Η γυναίκα μου «αερίζονταν» στον ύπνο της τόσο δυνατά που ξύπναγε και η ίδια». Οι αυτοσχεδιασμοί του Ρόμπιν Γουίλιαμς στην ταινία «Ο Ξεχωριστός Γουίλ Χάντινγκ» που έκαναν ακόμα και τον κάμεραμαν να ξεσπάσει στα γέλια.