Concorde. Τα υπερηχητικά αεροσκάφη που έπιαναν 2.180 χλμ την ώρα. Πολυτέλεια, κομψότητα και φινέτσα από το αεροπλάνο που αποσύρθηκε λόγω τεχνικών προβλημάτων και υψηλού κόστους

Το υπερσύγχρονο αεριωθούμενο Κόνκορντ απογειώθηκε για πρώτη φορά το 1969 και τέθηκε σε εμπορική λειτουργία το 1976 εκτελώντας επιβατικές πτήσεις για 27 χρόνια.

Με ταχύτητα 1.350 mph (2.180 χλμ/ώρα), χαρακτηριστικό βρυχηθμό, κομψό σχεδιασμό και “σέξι” γραμμές, όπως έγραφαν οι ρεπόρτερ του αεροπορικού ρεπορτάζ, το Concorde έγινε μια εμβληματική εικόνα στην ιστορία της πολιτικής αεροπορίας, αλλά είχε υψηλότατο κόστος κατασκευής και συντήρησης.

Για όσους ήταν αρκετά πλούσιοι ώστε να πληρώσουν το ακριβό εισιτήριο, ένα ταξίδι στην καμπίνα του Concorde ήταν ό,τι πιο κοντινό μπορούσε να ζήσει ένας άνθρωπος στην εμπειρία του να πετά με έναν πύραυλο! Φυσικά η εξυπηρέτηση εντός του αεροπλάνου ήταν υψηλών απαιτήσεων.

Το Concorde είχε αναπτυχθεί και κατασκευαστεί από κοινού με την Aérospatiale και τη βρετανική Aircraft Corporation (BAC) στο πλαίσιο μιας αγγλο-γαλλικής Συνθήκης.

Το όνομα «Concorde» σημαίνει αρμονία και αντικατοπτρίζει τη συνεργασία για το έργο μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γαλλίας. Είκοσι αεροσκάφη κατασκευάστηκαν, εκ των οποίων έξι πρωτότυπα. Η Air France και η British Airways πήραν από επτά αεροσκάφη.

Το Concorde αντιμετώπιζε και άλλα προβλήματα πέρα από το υψηλό κόστος. Κάθε αεροσκάφος που ταξιδεύει ταχύτερα από την ταχύτητα του ήχου δημιουργεί το φαινόμενο που αποκαλείται “Sonic boom” και αφορά σε εκκωφαντικά κύματα ήχου.

Για να αποφύγει αυτό το πρόβλημα, το Concorde περιορίστηκε σε υποηχητική ταχύτητα, ενώ πετούσε πάνω από τη στεριά. Αυτό σήμαινε ότι θα μπορούσε να ασκήσει το πλεονέκτημα του μόνο όταν ταξίδευε σε υπερωκεάνιες γραμμές.

Στις 10 Απριλίου 2003, η Air France και η British Airways ανακοίνωσαν ότι θα απέσυραν το  Concorde. Ως αιτίες ανέφεραν τον χαμηλό αριθμό των επιβατών μετά από τη συντριβή ενός Concorde στις 25 Ιουλίου του 2000, που κλόνισε την εμπιστοσύνη των επιβατών. Ταυτόχρονα υπήρξε πτώση των αεροπορικών ταξιδιών μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου.

Παρά το γεγονός ότι τη δεκαετία του ’70 ήταν τεχνολογικά προηγμένο, 30 χρόνια αργότερα το αναλογικό πιλοτήριο ήταν ξεπερασμένο και εξαιτίας του υψηλού κόστους δεν μπορούσαν να γίνουν οι απαιτούμενες προσαρμογές.

Ο ανταγωνισμός είχε πολλά αξεπέραστα πλεονεκτήματα. Το τέλος ήταν αναπόφευκτο και πολλοί παρατήρησαν ότι οι αερομεταφορές έκαναν ένα άλμα προς τα πίσω.

Άλλωστε, το Concorde διατηρεί το ρεκόρ της ταχύτερης διέλευσης του Ατλαντικού Ωκεανού από πολιτικό αεροσκάφος. Η πτήση Νέα Υόρκη – Λονδίνο στις 7 Φεβρουαρίου 1996 διήρκεσε 2 ώρες 52 λεπτά και 59 δευτερόλεπτα!

Επίσης, η χαρακτηριστική γυρτή του μύτη είχε σκοπό να μειώνει την έλξη και να πετυχαίνει τη βέλτιστη αεροδυναμική απόδοση, όπως επίσης να μην εμποδίζει την οπτική του πιλότου κατά την τροχοδρόμηση, την απογείωση και τις εργασίες εκφόρτωσης.

Στις 26 Νοεμβρίου 2003 έγινε η τελευταία προσγείωση του Concorde στο Μπρίστολ της Αγγλίας.

Πηγή χαρακτηριστικής εικόνας: Wikimediamtx Commons 

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Τα θρυλικά Concorde, που ταξίδευαν από το Παρίσι στη Νέα Υόρκη σε 2 ώρες και 52΄. Το δυστύχημα με τους 113 νεκρούς και τα 70 ατυχήματα, που σημάδεψαν το τέλος των υπερηχητικών πτήσεων