Τα χιλιάδες πλαστογραφημένα ευαγγέλια που κυκλοφορούσαν την πρωτοχριστιανική περίοδο. Με νόθα συγγράμματα προωθούσε ο καθένας το δόγμα του

Χαλκεύοντας την Ιστορία, Απόστολος Λυμπερίδης, εκδόσεις Ενάλιος

Η Καινή Διαθήκη άργησε πολύ να διαμορφωθεί έτσι όπως την ξέρουμε σήμερα. Ο μεγάλος αριθμός ευαγγελίων που κυκλοφορούσαν στους κύκλους των Γνωστικών και των Χριστιανών, δημιουργούσαν συνεχώς νέες έριδες μεταξύ τους.

Αυτό συνέβαινε επειδή οι πρώτοι έγραφαν αλληγορικά και οι δεύτεροι επιμένοντας να πιαστούν από τις λέξεις, προσπαθούσαν απεγνωσμένα να αποδείξουν ότι ο θεάνθρωπος Ιησούς ήταν μία αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα.

Συνεπώς, οι πρώτοι, ελαφρά τη καρδία, χρησιμοποιούσαν μυθεύματα, γιατί τα χρησιμοποιούσαν με συμβολικό τρόπο.

Οι δεύτεροι, αντιδρώντας στις απευθείας εξαγόμενες έννοιες, επόμενο ήταν να τις διαστρεβλώνουν βάναυσα.

Αναζητώντας ιστορικά στοιχεία, χρησιμοποιούσαν ό,τι έβρισκαν προκειμένου να διακηρύξουν την άποψη ότι ο Ιησούς στ’ αλήθεια ενσαρκώθηκε κι υπέστη τα πάθη, προκειμένου να λυτρώσει τον άνθρωπο.

Το υλικό που χρησιμοποιήθηκε, ήταν από την καθ’όλα ύποπτη, άγραφη παράδοση των ιουδαιοχριστιανών.

Στοιχεία και των δύο έχουν περισωθεί στη βιβλιοθήκη του Ναγκ Χαμμάντι που θα παραμείνουν αιώνια φιλολογικά κειμήλια του χριστιανικού Γνωστικισμού, για να μας θυμίζουν τις ρίζες της αναδυόμενης θρησκείας.

Εκατοντάδες ή και χιλιάδες άλλα πρέπει να κυκλοφορούσαν τότε που δεν το μάθαμε ποτέ, αλλά ούτε και θα το μάθουμε.

Ήταν η εποχή που η ιστορία χαλκευόταν βάναυσα για να εξυπηρετηθούν εγωιστικοί και ιδιοτελείς σκοποί.

Χιλιάδες πρέπει να ήταν οι πλαστές επιστολές που κυκλοφορούσαν τότε, όπως εκείνη του βασιλιά Άβγαρου προς τον Ιησού ή εκείνη του Ηρώδη προς τον Πιλάτο ή του τελευταίου προς το Ρωμαίο αυτοκράτορα Τιβέριο Καίσαρα.

Σε αυτά τα συγγράμματα μπορεί να βρει κανείς τη δίκη, την καταδίκη και το θάνατο του Πιλάτου, μέχρι ακόμα και την αγιοποίηση του Ρωμαίου προκουράτορα, δυσφημώντας παράλληλα τους Ιουδαίους για την καταδίκη του Ιησού.

Τον 2ο αιώνα γράφτηκαν εκατοντάδες ευαγγέλια και αντιγράφηκαν αντιστοίχως σε εκατοντάδες αντίτυπα, επηρεάζοντας χιλιάδες οπαδούς σε διαφορετικές χώρες με διαφορετικούς πολιτισμούς.

Ο Ευσέβιος μας διασώζει το παράπονο του Διονυσίου της Κορίνθου για τους παραχαράκτες των συγγραμμάτων, τους οποίους ονομάζει αποστόλους του διαβόλου.

Νοθεύοντας ακόμα και τις δικές του επιστολές έγραφε:

«Αυτές οι απόστολοι του διαβόλου έχουν γεμίσει με ζιζάνια, που άλλα αφαιρούν και άλλα προσθέτουν. Αυτούς, όμως, αναμένει η οργή του Θεού. Δεν είναι φοβερό μερικοί να επιχειρούν να νοθεύουν ακόμα και τον λόγο του Κυρίου…»

Στην επιστολή αυτή ο Διονύσιος μνημονεύει και την πρώτη επιστολή του Κλήμη της Ρώμης που συνήθιζαν να διαβάζουν την ημέρα της Κυριακής.

Πολλά χρόνια αργότερα εμφανίστηκε και δεύτερη επιστολή και αργότερα, στα χρόνια του Ευσέβιου, εμφανίστηκαν και άλλα «φλύαρα και εκτενή» συγγράμματα που περιείχαν τους υποτιθέμενους διαλόγους Πέτρου και Απίωνος (Ψευδοκλημέντιες Ομιλίες) «οι οποίες δε διατηρούν καθαρό τον χαρακτήρα της Αποστολικής Ορθοδοξίας», όπως χαρακτηριστικά γράφει και ο ίδιος.

Τα χιλιάδες νόθα συγγράμματα που κυκλοφορούσαν μέχρι και τον 4ο αιώνα δείχνουν ότι η κατασκευή τους ήταν εύκολη υπόθεση για τους πλαστογράφους.

Υιοθετώντας το φιλολογικό ύφος του συγγραφέα που ήθελαν να πλαστογραφήσουν, επινοούσαν «επιστολές» και «ομιλίες» από κηρύγματα που υποτίθεται ότι έκανε, βρίσκοντας την ευκαιρία να περάσουν τη γνώμη που αυτοί ήθελαν για να «αντιπαρέρχονται την κριτική», όπως χαρακτηριστικά έγραφε ο Κέλσος.

Το πιο πάνω παράδειγμα ψευδεπίγραφων κειμένων, όπως των Ψευδοκλημέντιων Ομιλιών, δείχνει ανεπιφύλακτα και πειστικά ότι απατεώνες και πλαστογράφοι δεν δίσταζαν να κατασκευάζουν τέτοια συγγράμματα, ακόμη και τον 4ο αιώνα, και να τα αποδίδουν τριακόσια χρόνια μετά, πλαστογραφώντας ακόμα και τον πρώτο εκκλησιαστικό τους συγγραφέα.

Απόσπασμα από το βιβλίο: Χαλκεύοντας την Ιστορία, Απόστολος Λυμπερίδης, εκδόσεις Ενάλιος

Πηγή χαρακτηριστικής εικόνας: Flickr

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Οι κυνηγοί της χαμένης κιβωτού. Περιείχε τις πλάκες με τις δέκα εντολές της Παλαιάς Διαθήκης και ακόμα την αναζητούν. Τι αναφέρουν οι θρύλοι