Τα ανήσυχα φαντάσματα των προέδρων στον Λευκό Οίκο, οι ομιλούσες σκιές στα σοκάκια του Εδιμβούργου και τα πνεύματα του κάστρου της Νορβηγίας που κινούνται ανάποδα. Θρύλοι για στοιχειωμένα κτίρια που έγιναν διάσημα αξιοθέατα

1. Λευκός Οίκος, Ουάσιγκτον

Κανένα σπίτι στις Η.Π.Α δεν έχει την ιστορία που έχει ο Λευκός Οίκος. Η κατασκευή του ολοκληρώθηκε το 1800 ενώ το 1812 πυρπολήθηκε από τους Βρετανούς, ανοικοδομήθηκε μερικώς στη συνέχεια και τελικά έζησε μια σειρά από πολλές και διάφορες αλλαγές στην πορεία του χρόνου.

Πέρα του ότι όμως έχει μια ενδιαφέρουσα κτιριακή πορεία, είναι οι ανθρώπινες ιστορίες, που το κάνουν αληθινά ενδιαφέρον. Δεκάδες άνθρωποι που έζησαν, φιλοξενήθηκαν ή δούλεψαν στον Λευκό Οίκο , ή ακόμη και απερχόμενοι Πρόεδροι και μέλη των οικογενειών τους, ανέφεραν την αίσθηση μιας αδιόρατης παρουσίας γύρω τους.

Το εκκωφαντικό γέλιο του Προέδρου Άντριου Τζάκσον, λέγεται πως στοιχειώνει το Rose Room , ενώ μαρτυρίες θέλουν το ιπτάμενο φάντασμα της συζύγου του Προέδρου Τζον Άνταμς, Άμπιγκεηλ, να έχει καταλάβει το East Room.

Και τα ανήσυχα προεδρικά φαντάσματα δε τελειώνουν εκεί.

Μάλιστα, λέγεται ότι η πιο συχνή κι έντονη παρουσία, που γίνεται αισθητή μέσα σε αυτό το αδιόρατο πέπλο των προεδρικών πνευμάτων, είναι αυτή του θρυλικού Προέδρου Αβραάμ Λίνκολν. Μαρτυρίες, όπως των Πρώτων Κυριών Κένεντυ και Τζόνσον, ή της θυγατέρας του Ρίγκαν, Μωρήν, όπως και δεκάδων άλλων παρευρισκόμενων κατά καιρούς στον Λευκό Οίκο, θέλουν το φάντασμα του Λίνκολν να στέκεται δίπλα στο τζάκι της ομώνυμης Linkoln Bedroom.

2.  Αγροικία Μόντε Κρίστο, Νέα Ν.Ουαλία, Αυστραλία

Η αγροικία Μόντε Κρίστο στο Junee της Νέας Ν.Ουαλίας, θεωρείται το πιο στοιχειωμένο μέρος σ’ολόκληρη την Αυστραλία.

Πιστεύεται ότι η φήμη του άρχισε να πλέκεται από την εποχή που ακλόμη χτιζόταν, δηλαδή το 1885. Από την χρονιά της κτίσης του και ως το 1948 μία ήταν η ιδιοκτήτρια οικογένεια : η οικογένεια Κράουλι. Όλα αυτά τα χρόνια, η οικογένεια Κράουλι έγινε αυτόπτης μάρτυρας πολλών τραγικών θανάτων, συμπεριλαμβανομένου και του θανάτου ενός  μικρού παιδιού, που έχασε τη ζωή του, έπειτα από ένα περίεργο πέσιμο από τις σκάλες.

Και η δραματική τροπή συνεχίζεται, αφού κάποια χρόνια αργότερα αποκαλύπτεται, πως στη μικρή καλύβα ενός επιστάτη, βρισκόταν αλυσοδεμένος επί 40 χρόνια  ο Χάρολντ, ο γιος του, ο οποίος, σύμφωνα με την ιστορία, ήταν διανοητικά άρρωστος. Κείτονταν κουλουριασμένος , δίπλα στο νεκρό σώμα της μητέρας του. Ο Χάρολντ μεταφέρθηκε αμέσως σε ψυχιατρική κλινική, για να βρεθεί νεκρός, λίγο αργότερα, κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες.

Όμως η  τραγωδία δε σταματά με τους Κράουλι. Αφού εγκατέλειψαν το σπίτι το 1948, αυτό πέρασε στην ιδιοκτησία μιας ομάδας επιστατών, ένας από τους οποίους δολοφονήθηκε άγρια στην ίδια καλύβα.

3. Το στενό της Μαίρης Κίνγκ, Εδιμβούργο, Σκωτία

Το στενό της Μαίρης Κίνγκ είναι στην πραγματικότητα ένας υπόγειος λαβύρινθος δρόμων και κατοικιών. Ήταν κάποτε μια ακμάζουσα περιοχή εμπορίου, στην οποία πολλοί έμποροι του Εδιμβούργου συνήθιζαν να ζουν και να δουλεύουν.

Μετά από επιδημία πανούκλας το 1645 η περιοχή σταδιακά εγκαταλείπεται. Πίσω μένουν απομονωμένοι εκείνοι, που είχαν μολυνθεί. Από τον 17ο αιώνα και μετά είναι αναρίθμητες οι αναφορές μεταφυσικής δραστηριότητας. Ο μύθος που δημιουργήθηκε έκανε την περιοχή σήμερα τουριστικό πόλο έλξης στη Σκωτία.

Η οικογένεια Κόλτχαρτ, ήταν η πρώτη που μετακόμισε εκεί το 1685, μετά την επιδημία. Αυτοί ήταν και οι πρώτοι, που ανέφεραν ότι βίωσαν παράξενα φαινόμενα: φιγούρες φαντασμάτων με άυλα άκρα και εξωπραγματικοί έντονοι εφιάλτες.

Σήμερα διοργανώνονται τουριστικές περιηγήσεις στην περιοχή και οι επικέπτες επηρεασμένοι από το βαρύ ιστορικό παρελθόν συχνά αναφέρουν ότι βλέπουν περίεργες σκιές . Κάποιοι τις συνδέουν με το φάντασμα μιας γυναίκας “στα μαύρα” ή το θρυλούμενο φάντασμα ενός κοριτσιού, που ονομάζουν “Άννυ”, το οποίο φέρεται να επικοινωνεί μόνο με αυτούς που της αφήνουν γλυκά σε κάποιο από τα δωμάτια των σπιτιών. Άλλες φορές οι μαρτυρίες έχουν να κάνουν με τους ήχους γρατσουνίσματος, τους ήχους μιας ταβέρνας, ενός πάρτυ ή βημάτων που φαίνονται να ακολουθούν τους περαστικούς. Ο καθένας ανάλογα με την ευπιστία και την διάθεσή του μπορεί να γίνει “μάρτυρας” αλλόκοτων φαινομένων.

Βέβαια, για τη Σκωτία  δε περιμένετε να το ακούσετε από εμάς  πως είναι σημαντικός προορισμός ταξιδιού, ιδιαίτερα αν είστε φαν των μεταφυσικών φαινομένων. Να πάτε και να μας στείλετε μια κάρτα να δούμε κι εμείς.

4. Φρούριο Ακέρσους, Νορβηγία

Χτισμένο γύρω στο 1300, το φρούριο Ακέρσους  χτίστηκε με σκοπό να λειτουργήσει ως αμυντικό οχυρό για την πόλη του Όσλο. Σήμερα πιστεύεται πως είναι ένας από τους πιο στοιχειωμένους προορισμούς της Νορβηγίας.

Το κάστρο είχε λειτουργήσει ως φυλακή κατά τον 18ο και 19ο αιώνα και πολλοί κρατούμενοι πέθαναν εκεί κάτω από δραματικές συνθήκες. Αργότερα, κατά την περίοδο του Β΄Παγκοσμίου πολέμου, το κάστρο κατέλαβαν οι Ναζί και έκαναν εκεί πολλές εκτελέσεις ανθρώπων.

Πολλές ιστορίες φαντασμάτων το συνοδεύουν από τότε, αλλά αν σκεφτεί κανείς την μεγάλη ιστορία του, δύσκολα εκπλήσσεται. Η πιο δημοφιλής από αυτές, ωστόσο, αφορά σε έναν σκύλο -δαίμονα που ακούει στο όνομα Μαλκάνισεν, ο οποίος λέγεται πως φυλούσε τις πύλες του κάστρου.

Ο μύθος λέει, πως κάθε άνθρωπος που προσεγγίζεται από τον Μαλκάνισεν, καταδικάζεται αυτόματα σε φρικτό θάνατο , μέσα σε διάστημα το πολύ τριών μηνών.

Μία άλλη διάσημη μεταφυσική ιστορία του κάστρου είναι η κυρία Μάντελγκάηστεν, η οποία θρυλείται πως περπατά συχνά μέσα στο κάστρο και μάλιστα.. ανάποδα, με κατεύθυνση το δωμάτιο της. Σύμφωνα με τον μύθο, η γυναίκα εμφανίζεται μέσα από το βαθύ σκοτάδι, φορά μακρύ χιτώνα, ενώ το πρόσωπό της δε φιλοξενεί.

5. Lawang Sewu (Οι Χίλιες Πόρτες), Ινδονησία

Χτίστηκε το 1917 από την κυβερνητική εταιρεία σιδηροδρόμων της Ολλανδικής αποικίας της Ανατ.Ινδίας. Κατά τη διάρκεια του Β’Παγκοσμίου Πολέμου, οι Ιάπωνες κατέλαβαν την Ινδονησία και το Lawang Sewu πέρασε στην ιδιοκτησία τους. Το υπόγειο του κτιρίου Β χρησιμοποιήθηκε ως φυλακή και εκεί πολλοί άνθρωποι υποβλήθηκαν σε σκληρά βασανιστήρια και εκτελέστηκαν.

Όταν η Σεμαράνγκ ανακαταλήφθηκε από τις ολλανδικές δυνάμεις τον Οκτώβριο του 1945, οι Ολλανδοί στρατιώτες χρησιμοποίησαν το τούνελ κάτω από ένα κτίριο, για να γλιστρήσουν μέσα στην πόλη. Στη μάχη, που ακολούθησε, πολλοί Ινδονήσιοι στρατιώτες σκοτώθηκαν καθώς και 5 υπάλληλοι του κτιρίου.

Το κτίριο θεωρείται , ως σήμερα, το πιο στοιχειωμένο μέρος σ’ ολόκληρη την Ινδονησία με τους ξένους τουρίστες να σπεύδουν στο σημείο με την ελπίδα να καταγράψουν έστω μια λάμψη μεταφυσικής δραστηριότητας στις κάμερες και τα κινητά τους τηλέφωνα.

Ανάμεσα στις ιστορίες φαντασμάτων είναι αυτή μιας Ολλανδής που είχε αυτοκτονήσει στο σημείο. Μάλιστα το συγκεκριμένο φάντασμα υποτίθεται ότι μπόρεσαν να το καταγράψουν με κάμερα  κατά τη διάρκεια τηλεοπτικής εκπομπής.

Πέρα από την “Ολλανδή κυρία”, ο θρύλος αναφέρει ότι πολλά ακέφαλα πνεύματα κόβουν βόλτες διαδρόμους του κτιρίου, με αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί η προσμονή σε πολλούς κυνηγούς φαντασμάτων ότι θα τα εντοπίσουν και θα τα φωτογραφίσουν. Το πιο δημοφιλές σημείο είναι το υπόγειο του κτιρίου Β΄όπου πιστεύεται ότι έχει καταληφθεί από ένα “kuntilanak” ( γυναικείο φάντασμα-βαμπίρ).

Κείμενο της Μαρίας Λυδίας Κυριακίδου από τους Apodyoptes . Διαβάστε περισσότερα εδώ.

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: «Bloody Mary» Η ματωμένη βασίλισσα που έριξε στην πυρά 300 αιρετικούς και έγκυες γυναίκες. Όλα ξεκίνησαν από ένα διαζύγιο που απέρριπτε ο Πάπας