Τα άγνωστα σχέδια του Γιάννη Ρίτσου που δημιούργησε στην εξορία. Ζωγράφιζε πάνω σε πέτρες και κουτιά τσιγάρων με ρίζες φυτών ή ότι άλλο έβρισκε (φωτο)

Εκτός από την ποίηση, η μεγάλη αγάπη του ποιητή Γιάννη Ρίτσου ήταν η ζωγραφική, είτε στο χαρτί είτε στις πέτρες.

«Ζωγράφιζα από μικρό παιδί. Τα σχολικά μου τετράδια ήταν γεμάτα από εικόνες με ζώα, δέντρα, φυτά και κάθε λογής ομορφιές της φύσης», έλεγε συχνά.

Το 1948 – 1952 εξορίστηκε στο Κοντοπούλι Λήμνου, στη Μακρόνησο και στον Άη Στράτη και από τον Απρίλιο του 1967 ως τον Δεκέμβριο του 1970 στη Γυάρο, στο Παρθένι και στη Σάμο (κατ’ οίκον περιορισμό).

Σε κάθε τόπο ο Ρίτσος προσπαθούσε να εκφραστεί μέσα από τους στίχους που έγραφε. Επίσης σκάλιζε πέτρες και κόκαλα, έπαιζε στις ορχήστρες, δίδασκε χορό, έκανε τις χορογραφίες για τις παραστάσεις των κρατουμένων και ζωγράφιζε συνεχώς.

Σε καμία περίπτωση δεν άφηνε την εξορία να τον νικήσει.

Το 1975, λίγο μετά την πτώση της δικτατορίας, το περιοδικό “ΑΝΤΙ” δημοσίευσε μια σειρά από ζωγραφιές του μεγάλου ποιητή.

Μέσα από αυτές, όπως ανέφερε στο κείμενο, ο Ρίτσος προσπαθούσε να αποτυπώσει σε μικρογραφία, αυτούς που η πατρίδα εξόριζε.

Διοχέτευσε την απελπισία, αλλά και τις άσβεστες ελπίδες του, ζωγράφισε την ασχήμια, αλλά και την αγάπη του για τη ζωή και την ομορφιά.

Κομμάτια από κουτιά τσιγάρων, ρίζες ή πέτρες, όλα έγιναν πρώτη ύλη για δημιουργία, στα χέρια του ποιητή.

Το αποτέλεσμα αν μη τι άλλο, είναι εντυπωσιακό.

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: “Αιώνες τώρα φωνάζω Ελληνικά κι ούτε που μου αποκρίνεται κανένας”. Η αποστομωτική απάντηση του Ελύτη στους επικριτές του μετά την απονομή του Νόμπελ λογοτεχνίας. Γιατί ο Ελύτης και ο Ρίτσος αρνήθηκαν να μοιραστούν το βραβείο…