“Στο Βερολίνο δεν βλέπουν με πολύ ενθουσιασμό την πορεία μας προς την Αθήνα”. Τι έγραφε ο Τσιάνο, το δεξί χέρι του Μουσολίνι, στις 22 Οκτωβρίου 1940 για την απόφαση επίθεσης κατά της Ελλάδας

22 Οκτωβρίου 1940. Οι Ιταλοί ετοιμάζονται πυρετωδώς για την επίθεση στην Ελλάδα. Τα ιταλικά στρατεύματα συγκεντρώνονται στα ελληνοαλβανικά σύνορα.

Ο υπουργός Εξωτερικών Τσιάνο ανακοινώνει στον ιταλό τοποτηρητή στην Αλβανία, Φραντσέσκο Τζιακομόνι, την ημερομηνία επίθεσης. «Ημερομηνία ωρίσθη η 28η Οκτωβρίου».

Ο Τζιακομόνι με τη σειρά του ανακοινώσει στον υφυπουργό Αλβανικών Υποθέσεων Μπενίνι το σχέδιο.

Είχαν κανονίσει ώστε το απόγευμα της 25ης Οκτωβρίου να εκραγεί βόμβα στο λιμάνι του Αυλώνα, δήθεν ότι την έβαλαν οι Έλληνες.

Το πρωί της 26ης Οκτωβρίου θα γινόταν προβοκατόρικη επίθεση εναντίον ιταλικού συνοριακού φυλακίου στην Κορυτσά. Πάλι θα κατηγορούσαν τους Έλληνες.

Τέλος το άλλο πρωί, της 27ης Οκτωβρίου, θα έριχναν προκηρύξεις σε αλβανικό έδαφος τις οποίες υποτίθεται θα τις είχαν ρίξει ελληνικά αεροπλάνα ή βρετανικά.

Ο στρατηγός Βισκόντι Πράσκα, μόλις μαθαίνει την ακριβή ημερομηνία της επίθεσης, στέλνει έγγραφο προς το γραφείο Επιχειρήσεων του Γενικού Επιτελείου Στρατού στην Ιταλία και ζητεί επειγόντως ενισχύσεις. Την ίδια ώρα, ο Μουσολίνι δίνει εντολή στον γαμπρό του, Τσιάνο, να ενημερώσει τον γερμανό πρέσβη λίγες ώρες πριν από την επίθεση. Έτσι ο Χίτλερ δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτα για να τον εμποδίσει.

Ήδη είχε οριστεί η συνάντηση Χίτλερ – Μουσολίνι για το πρωί της 28^ης Οκτωβρίου 1940 στη Φλωρεντία. Στην ιταλική πόλη ο Ντούτσε ανακοίνωσε στον Φύρερ την εισβολή στην Ελλάδα.

Ήταν πολύ χαρούμενος που θα τον αιφνιδίαζε αφού και αυτός δεν τον υπολόγιζε στα επιθετικά του σχέδια και είχε καταλάβει σχεδόν όλη την Ευρώπη, χωρίς την ιταλική βοήθεια. Ο ρωμαίος ηγέτης αισθανότανε μειονεκτικά και στην Ελλάδα θα έβγαζε το άχτι του.

Όπως έγραφε ο Τσιάνο στο ημερολόγιό του στις 22 Οκτωβρίου «πολλές ενδείξεις μας κάνουν να πιστεύουμε ότι στο Βερολίνο δεν βλέπουν με πολύ ενθουσιασμό την πορεία μας προς την Αθήνα… Αρχίζω να συντάσσω το τελεσίγραφο, που ο Γκράτσι θα επιδώσει στον  Μεταξά στις 2 το πρωί της 28ης Οκτωβρίου. Φυσικά είναι ένα κείμενο το οποίο δεν αφήνει διέξοδο στην Ελλάδα. Ή θα δεχθεί κατάληψη ή θα υποστεί επίθεση…».

Αυτές οι λεπτομέρειες ήταν άγνωστες στην ελληνική ηγεσία. Ωστόσο λάμβανε πληροφορίες ότι επίκειται επίθεση από μέρα σε μέρα.

Στις 23 Οκτωβρίου ο έλληνας πρέσβης στη Ρώμη στέλνει νέο τηλεγράφημα στον Μεταξά. Τον είχε ενημερώσει ήδη ότι η επίθεση ήταν αναπόφευκτη και πλέον προσδιορίζει την επίθεση στο διάστημα μεταξύ 25 και 28 Οκτωβρίου.

Ο Μεταξάς δεν ενημερώνει την κοινή γνώμη και ξεκαθαρίζει στον Τύπο ότι τέτοιες πληροφορίες δεν δημοσιεύονται.

Το επιτελείο επιμελείται τις τελευταίες λεπτομέρειες της άμυνας και ο στρατός στην Ήπειρο κάνει σύντομα γυμνάσια. Θα είναι έτοιμος την κατάλληλη στιγμή;

Ήταν έξι μέρες προτού δεχθεί επίθεση η Ελλάδα.

Σημείωση για τον Τσιάνο: Όταν ο Μουσολίνι συνελήφθη, ο Τσιάνο αρχικά διέφυγε στη Γερμανία. Τελικά συνελήφθη από τις Ιταλικές αρχές και στη δίκη στη Βερόνα καταδικάστηκε σε θάνατο ως προδότης και εκτελέστηκε.

Διαβάστε στη “ΜτΧ”:  21 Οκτωβρίου 1940. Οι Αλβανοί στρατολογούνται στον ιταλικό στρατό και ετοιμάζονται να εισβάλουν στην Ελλάδα και να κατευθύνουν τα σαμποτάζ, με αντάλλαγμα την Τσαμουριά. Η ένοχη σιγή του Μουσολίνι