“Στης Λαρίσης το ποτάμι”. Tο παλιό λαϊκό τραγούδι που γράφτηκε στις τουαλέτες του αεροδρομίου. Ο Μητσάκης έγραψε τους στίχους στο ρολό της τουαλέτας

Μια από τις μεγαλύτερες εμπορικές επιτυχίες του Γιώργου Μητσάκη γράφτηκε κάτω από τις πιο ανορθόδοξες συνθήκες. “Στης Λαρίσης το ποτάμι”, το τραγούδι που έγινε γνωστό με την ερμηνεία του Σπύρου Ζαγοραίου γράφτηκε στις τουαλέτες του παλιού αεροδρομίου Αθηνών.

Ο Γιώργος Μητσάκης, ο “δάσκαλος” όπως τον χαρακτήριζαν στους κύκλους του λαϊκού και του ρεμπέτικου τραγουδιού συνήθιζε να ακούει ιστορίες και στη συνέχεια  να πλάθει μέσα από αυτές το δικό του μύθο.  Αρχές δεκαετίας του ’60 ο Μητσάκης σύχναζε στην καφετέρεια του παλιού αεροδρομίου Αθηνών, στο Ελληνικό και εκεί συναντούσε διάφορους φίλους του που το είχαν στέκι.

Ένα βράδυ μαζί με τους φίλους του και τη σύντροφο του, Αθηνά,  είχαν πιάσει συζήτηση σχετική με τη Λάρισα και τον Πηνειό. Ο συνθέτης και στιχουργός σηκώθηκε, ζήτησε συγγνώμη από την παρέα και πήγε στην τουαλέτα, όπου έγραψε τους στίχους του τραγουδιού. Η συζήτηση που προηγήθηκε τον είχε επηρεάσει.

Εμπνευσμένος από τη θεσσαλική πρωτεύουσα, ξεκίνησε να γράφει τους στίχους που του ήρθαν στο μυαλό, πάνω στο μοναδικό χαρτί που υπήρχε στην τουαλέτα, στο ρολό.

Επέστρεψε στην παρέα με το χαρτί της τουαλέτας στο χέρι. Πάνω του ήταν γραμμένοι οι στίχοι του τραγουδιού. Ο Μητσάκης θεωρούσε ότι θα γίνει μεγάλη επιτυχία. Με σιγουριά έδειξε τους στίχους στην σύντροφό του και εκείνη αστειευόμενη του είπε: “Εκεί που ήσουνα τι άλλο θα μπορούσες να γράψεις;”

“Στης Λαρίσης το ποτάμι” έγινε πολύ γρήγορα τεράστια επιτυχία και ο Μητσάκης δικαιώθηκε. Για πρώτη φορά ερμηνεύτηκε από τον Θόδωρο Κανακάρη το 1963 και ακολούθησε η ερμηνεία του Σπύρου Ζαγοραίου.

Οι στίχοι

Στης Λαρίσης το ποτάμι

που το λένε Πηνειό,

αν τυχόν και δε με θέλεις,

κει θα πέσω να πνιγώ.

Ο καημός μου είναι μεγάλος,

το ποτάμι είναι ρηχό.

Αν τυχόν και δε με πνίξει,

μοναχά που θα βραχώ,

στης Λαρίσης το ποτάμι

που το λένε Πηνειό.

Κίνησα από την Αθήνα

για τη Λάρισα να βγω.

Πιάνει λάστιχο στο δρόμο

κι άραξα να κοιμηθώ.

Το πρωί με τη δροσούλα

για τη Λάρισα κινώ.

Αν τυχόν και δε με θέλεις,

πέφτω μες στον ποταμό,

στης Λαρίσης το ποτάμι

που το λένε Πηνειό.

Φέρτε ούζο του Τυρνάβου

να καθίσω και να πιω

κι όλη η Λάρισα να μάθει

πως εγώ σε αγαπώ.

Στης Λαρίσης το ποτάμι

που το λένε Πηνειό.

αν τυχόν και δε με θέλεις,

κει θα πέσω να πνιγώ.

Στης Λαρίσης το ποτάμι

που το λένε Πηνειό.

Πληροφορίες αντλήθηκαν από το βιβλίο “Μια ιστορία… ένα τραγούδι”, του Ηρακλή Ευστρατιάδη, εκδόσεις Τoubi’s

Διαβάστε ακόμη στη “Μτχ”: «Το βαπόρι απ’ την Περσία πιάστηκε στην Κορινθία». Η αληθινή ιστορία του «Κάπτεν Νικ» πίσω από το επιτυχημένο τραγούδι του Βασίλη Τσιτσάνη .