Η Στέλλα Γκόλντσλαγκ υπήρξε μια όμορφη και γοητευτική Γερμανοεβραία που βασανίστηκε από την Γκεστάπο. Όμως, όσα βίωσε δεν την απέτρεψαν από το να γίνει η καλύτερη συνεργάτιδα των Ναζί, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Κατέδωσε πάνω από 1000 Εβραίους που κρύβονταν στο Βερολίνο και χαρακτηρίστηκε ως “πιο αποτελεσματική και από την Γκεστάπο”.
Τα πρώτα χρόνια
Η Στέλλα Γκόλντσλαγκ γεννήθηκε τον Ιούλιο του 1922 στο Βερολίνο. Ήταν το μοναχοπαίδι μίας εβραϊκής οικογένειας της μεσαίας τάξης. Οι γονείς της ήταν υπερπροστατευτικοί μαζί της και δεν της χαλούσαν χατίρι.
Το 1933, οι Ναζί ανήλθαν στην εξουσία και απαγόρευσαν στα παιδιά των Εβραίων να πηγαίνουν σε δημόσια σχολεία. Η Γκόλντσλαγκ αναγκάστηκε να παρακολουθήσει τα μαθήματά της στο ιδιωτικό σχολείο Γκόλντσμιντ, που ιδρύθηκε από την τοπική εβραϊκή κοινότητα.
Τα ξανθά της μαλλιά, τα μπλε της μάτια και η γενικότερη εικόνα της, την έκαναν να νιώθει διαφορετική από τους υπόλοιπους Εβραίους.
Τον Οκτώβριο του 1941, παντρεύτηκε τον Μάνφρεντ Κιούμπλερ, έναν Εβραίο μουσικό και συγκρατούμενό της σε πολεμικό εργοστάσιο στο Βερολίνο. Αργότερα, ο Κιούμπλερ στάλθηκε στο Άουσβιτς και δεν ξανάκουσε τίποτε για εκείνον.
Ο βασανισμός που οδήγησε στη συνεργασία
Το 1942, όταν ξεκίνησε η μεγάλη επιχείρηση μεταφοράς των Εβραίων του Βερολίνου σε στρατόπεδα εξόντωσης, η Γκόλντσλαγκ εκμεταλλεύτηκε την “άρια” εμφάνισή της για να αποφύγει τη σύλληψη.
Παρόλο που ο Γκύντερ Ρόγκοφ, ένας θαυμαστής της, της έφτιαξε μια πλαστή ταυτότητα, η γοητευτική Γερμανοεβραία δεν γλίτωσε τη σύλληψη, το καλοκαίρι του 1943.
Οι Γερμανοί την χτύπησαν αλύπητα και την βασάνισαν προκειμένου να μαρτυρήσει τη διεύθυνσή του Ρόγκοφ. Σχεδόν της έσπασαν το σαγόνι από τις κλωτσιές και η μύτη και το στόμα της αιμορραγούσαν.
Κατάφερε να το σκάσει, αλλά παραδόθηκε, όταν έμαθε πως οι γονείς της θα στέλνονταν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς.
Τότε ήταν που η Γκόλντσλαγκ έκανε “συμφωνία με το διάβολο”, όπως χαρακτηρίστηκε. Δέχθηκε να συνεργαστεί με τους Ναζί με αντάλλαγμα να μην οδηγηθούν οι γονείς της στο Άουσβιτς.
Οι μέθοδοι της Γκόλντσλαγκ
Η Γκόλντσλαγκ έδειξε υπέρμετρη αφοσίωση στο “έργο” που της ανατέθηκε. Κυκλοφορούσε και κατέδιδε τον έναν Εβραίο μετά τον άλλο.
Έχοντας ζήσει και η ίδια στην παρανομία, επινόησε τρόπους για να κάνει την “αποστολή” της ευκολότερη. Χρησιμοποιούσε, συχνά, την ελκυστική της εμφάνιση για να σαγηνέψει κι ύστερα να μαρτυρήσει Εβραίους άνδρες.
Σε μανάδες και παιδιά υποσχόταν φαγητό και στέγαση για να στήσει την παγίδα της. Όποτε συλλάμβανε μια γυναίκα, έψαχνε αμέσως στο πορτοφόλι της για κάποιο βιβλίο διευθύνσεων, μέθοδος που οδηγούσε σε ακόμη περισσότερες συλλήψεις.
Ήταν τόσο ενθουσιώδης με το ρόλο της, ώστε λάμβανε 300 Ράιχσμαρκ για κάθε Εβραίο που κατέδιδε. Λέγεται πως συμμετείχε και στους ξυλοδαρμούς των συλληφθέντων.
“Πιο αποτελεσματική και από την Γκεστάπο”
Η νεαρή Γερμανοεβραία συνέχισε να “χτενίζει” το Βερολίνο για να προδώσει τους “δικούς της”. Δεν δίστασε να μαρτυρήσει ακόμη και φίλους από το σχολείο της.
Ο Πίτερ Βάιντεν, ένας από τους συμμαθητές της Γκόλντσλαγκ και συγγραφέας του βιβλίου “Στέλλα“, την χαρακτήρισε “προδότρια του σχολείου Γκόλντσμιντ”.
Η Γκόλντσλαγκ εξακολουθούσε να καταδίδει με ενθουσιασμό Εβραίους, ακόμη κι όταν ένας αξιωματικός των Ες Ες την ενημέρωσε ότι οι γονείς της δεν θα γλίτωναν το στρατόπεδο συγκέντρωσης.
Οι Γερμανοί της έδωσαν το προσωνύμιο “ξανθό δηλητήριο”. Ο σύντροφός της, Ρολφ Ίζαακσον αποδείχθηκε ο καλύτερος αρωγός της. Καυχιόταν, μάλιστα, ότι μπορούσε “να γεμίσει ένα ολόκληρο τρένο με Εβραίους”.
Ο Έρνεστ Γκύντερ Φόντχαϊμ, ένας από τους λίγους, που κατάφερε να της ξεφύγει, την χαρακτήρισε “πιο αποτελεσματική και από την Γκεστάπο”. Περιέγραψε στους New York Times τα συναισθήματα όλων των Εβραίων του Βερολίνου για τη γυναίκα με τα ακόλουθα λόγια:
Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι ο αριθμός, όσων κατέδωσε, μπορεί να έφτασε και τους 3000.
Το καλοκαίρι του 1944, ένα υψηλόβαθμο στέλεχος της Γκεστάπο υποσχέθηκε στην Γκόλντσλαγκ ότι θα γινόταν “αρία” εφόσον η Γερμανία κέρδιζε τον πόλεμο.
Οι τρεις δίκες, η αποκήρυξη της κόρης και το τέλος
Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Γκόλντσλαγκ κρύφτηκε στα δάση του Βραδεμβούργου. Τον Οκτώβριο του 1945, συνελήφθη από Σοβιετικούς και καταδικάστηκε σε 10 χρόνια καταναγκαστικής εργασίας.
To 1957, έγινε δίκη της στη Δυτική Γερμανία, όπου καταδικάστηκε, επίσης, σε δέκα χρόνια κάθειρξης. Όμως, αφέθηκε ελεύθερη, γιατί θεωρήθηκε ότι η ποινή είχε εκτιθεί στις σοβιετικές φυλακές.
Μια ακόμη δίκη, το 1972, δεν οδήγησε σε διαφορετικό αποτέλεσμα. Εκείνη πάντα έβλεπε τον εαυτό της ως θύμα των ναζιστικών διώξεων που προσπαθούσε να σώσει τους γονείς της.
Παντρεύτηκε άλλες τρεις φορές και ο τελευταίος της σύζυγος πέθανε το 1984. Το 1945, της αφαιρέθηκε η επιμέλεια της Ιβόν Μέισλ, του μοναδικού της παιδιού και “καρπού” του έρωτά της με έναν εραστή που δεν αναγνώρισε το παιδί.
Η κόρη της, που ζούσε με μια ανάδοχη εβραϊκή οικογένεια, δεν ήθελε να έχει καμία σχέση με τη μητέρα της, όταν άκουσε λεπτομέρειες για τη ζωή της. Έγινε νοσοκόμα και μετανάστευσε στο Ισραήλ το 1967.
Η Στέλλα Γκόλντσλαγκ πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής της στη μοναξιά. Tον Οκτώβριο του 1994, αυτοκτόνησε, πέφτοντας από το παράθυρο του σπιτιού της στο Φράιμπουργκ.
Οι ερμηνείες για τη στάση ζωής που ακολούθησε ποικίλλουν. Άλλοι κάνουν λόγο για κρίση ταυτότητας, άλλοι για ένστικτο της επιβίωσης και άλλοι για καθαρό συμφέρον.
Το μόνο βέβαιο είναι πως “συνεισέφερε” ώστε να προστεθούν κι άλλοι Εβραίοι στα θύματα του Ολοκαυτώματος.
Πηγή κεντρικής φωτογραφίας: Youtube
Ακολουθήστε την mixanitouxronou.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε τις σημαντικότερες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στη mixanitouxronou.gr