Στέλιος Καρδάρας. Ο 18χρονος ήρωας της αντίστασης που δολοφόνησαν οι ταγματασφαλίτες, αφού πρώτα του έκοψαν τα γεννητικά όργανα

Ο Στέλιος Σπανός ή “Καρδάρας” ήταν μια από τις πιο ηρωικές μορφές της Εθνικής Αντίστασης. Ένα παλικάρι που  “έπαιρνε την πέτρα και την έστυβε”, όπως λένε όσοι τον γνώρισαν. Ήταν το αγαπημένο παιδί της Κοκκινιάς και ο ήρωας της φτωχολογιάς.

Ομαδάρχης της ΟΠΛΑ που μπήκε στην ένοπλη δράση από τα 18 του και η σύντομη ζωή του αποτέλεσε θρύλο και όχι μόνο για την Κοκκινιά.

Ήταν ένας απ τους ηρωικότερους σαμποτέρ της αντίστασης που ανατίναζε αυτοκίνητα και αποθήκες. Ένας σαλταδόρος της Κατοχής που έκλεβε τρόφιμα απ τους Γερμανούς και τα μοίραζε στον κόσμο που πεινούσε. Πολλοί επιβίωσαν από τα τρόφιμα που τους προμήθευε ο Στέλιος, ο οποίος διακρίθηκε στη μάχη της Κοκκινιάς. Οι Γερμανοί προσπάθησαν πολλές φορές να τον πιάσουν.

Απέτυχαν, αλλά έκαναν τη δουλειά τους οι ταγματασφαλίτες. 18 Αυγούστου του 1944, μια μέρα μετά το μπλόκο της Κοκκινιάς του είχαν στήσει ενέδρα σε μια στέρνα στον Άη Γιάννη Ρέντη. Τον έσυραν στον Άγιο Διονύση στη Δραπετσώνα και τον εκτέλεσαν. Πρώτα όμως τον βασάνισαν φρικτά. Μέχρι και τα γεννητικά όργανα του έκοψαν. Ο Στέλιος ήταν μόλις 18 χρόνων και ο Πειραιάς θρήνησε ένα από τα παιδιά του που θυσιάστηκαν στη μάχη κατά των κατακτητών και όσων συνεργάστηκαν μαζί τους.

Ο ήρωας που έγινε τραγούδι

Ο Μιχάλης Γενιτσάρης έκανε τραγούδι την ιστορία του. Το τραγούδι ακούστηκε για πρώτη φορά στην πλατεία της Κοκκινιάς σε εκδήλωση που έκανε ο ΕΛΑΣ για να τον τιμήσει.

Ο ίδιος αναφέρει χαρακτηριστικά: «Μόλις έβαλα μουσική και το ’παιξα λίγες φορές, το μάθανε παντού. Το μάθανε όλοι οι σαμποτέρ, οι αγωνιστές, οι αντάρτες, όλοι. Το μάθανε και ήρθανε και με πήρανε ΕΑΜίτες και αντάρτες, και με πήγανε στην πλατεία στην Κοκκινιά. Πέντε χιλιάδες κόσμος και παραπάνω μαζεύτηκε. Με βάλανε και το ’παιξα και το τραγούδησα. Πριν αρχίσω, κρατήσαμε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του ήρωα. Όταν το τραγουδούσα όλος ο κόσμος έκλαιγε». “Πενθοφορεί η Αγιά Σοφιά, Παλιά και Νέα Κοκκινιά, κλάψε κι εσύ τώρα, ντουνιά, πιάσαν τον Στέλιο τα σκυλιά. Τον πιάσαν γερμανόφιλοι και ταγματασφαλίτες τον Στέλιο τον Καρδάρα μας, στο Ρέντη, οι αλήτες. Δεμένο τον επήγανε προς τον Άγιο Διονύση, δέκα ντουφέκια του ‘ριχναν, ώσπου να ξεψυχήσει. Θεέ μου, ας προλάβαινες, να ‘κανες άλλη κρίση, που ‘χε μανούλα κι αδελφές και έπρεπε να ζήσει. Άδικα τον σκοτώσανε, λες κι ήτανε κατάρα, γιατ’ ήταν στην Αντίσταση, τον Στέλιο τον Καρδάρα”.

Διαβάστε επίσης στη “ΜτΧ”: «Φασιστικά καμιόνια στάθηκαν στη μάντρα και μια ριπή σταμάτησε τ’ ακορντεόν». Πως έγινε η θρυλική μάχη της Κοκκινιάς, όπου ο ΕΛΑΣ πολέμησε Γερμανούς και ταγματασφαλίτες. Ο Λοϊζος έγραψε το «Ακορντεόν»…