«Στείλε όταν φτάσεις». Το δυστύχημα που πλήγωσε και αφύπνισε την Ελλάδα. Πώς συνέβη η σύγκρουση των τρένων. Οι ευθύνες

Πηγή κειμένου: LIFO. Φωτογραφίες από το φάκελο πορίσματος του Εθνικού Οργανισμού Διερεύνησης Αεροπορικών και Σιδηροδρομικών Ατυχημάτων και Ασφάλειας των Μεταφορών (ΕΟΔΑΣΑΑΜ)

Το Intercity 62 (IC62) ξεκίνησε από τον Σταθμό Λαρίσης στην Αθήνα λίγο πριν τις 19:30. Φθάνοντας στον σταθμό Παλαιοφάρσαλο, λίγο πριν τη Λάρισα, υπήρξε καθυστέρηση, που μετέθεσε για πιο αργά την άφιξη στη Θεσσαλονίκη, που ήταν και ο τελικός προορισμός.

Γύρω στις 23:10, το τρένο αναχώρησε από τη Λάρισα, όμως κάπου εκεί συνέβη το λάθος – ένα από τα πολλά. Το τρένο σε ένα από τα «κλειδιά» της γραμμής οδηγήθηκε στη γραμμή της καθόδου. Στη γραμμή όπου κινούνταν από τις 19:50 ένα άλλο τρένο: Η εμπορική αμαξοστοιχία 63503, με συνολικά 13 βαγόνια, από τη Θεσσαλονίκη προς τη Λάρισα.

Χρειάστηκαν 12 λεπτά κατά τα οποία τα δύο τρένα κινούνταν στην ίδια γραμμή, με αντίθετη κατεύθυνση, έως ότου συμβεί η σύγκρουση, στα Τέμπη.

Στις 23:22, τα δύο τρένα συγκρούστηκαν μετωπικά και ο χρόνος στα Τέμπη, σταμάτησε

Το δυστύχημα συνέβη κοντά στον οικισμό Ευαγγελισμός Λάρισας, ενώ το Intercity είχε ήδη διανύσει 18 χλμ στη λάθος γραμμή και είχε αναπτύξει ταχύτητα, που εκτιμάται στα 166 χιλιόμετρα.

Η έκρηξη

Μια ισχυρότατη έκρηξη ακολούθησε τη σύγκρουση, ενώ αμέσως ξέσπασε φωτιά. Τα τρία πρώτα βαγόνια του επιβατικού συρμού εκτροχιάστηκαν.

Μεταξύ αυτών και το εστιατόριο του τρένου που τυλίχθηκε στις φλόγες και καταστράφηκε ολοσχερώς – για την ακρίβεια, έλιωσε, καθώς υπολογίζεται πως εκεί αναπτύχθηκαν θερμοκρασίες περί τους 1.300 βαθμούς Κελσίου.

Από το βαγόνι αυτό, μόνο ο τότε 21 ετών Γεράσιμος επέζησε και δύο χρόνια μετά, δίνει ακόμα μάχη για να κερδίσει τη ζωή του

Οι επιζώντες από το δεύτερο και το τρίτο βαγόνι της αμαξοστοιχίας, που βρέθηκαν αναποδογυρισμένα στον γκρεμό, μίλησαν για δεκάδες τραυματίες, ανθρώπους που διαμελίστηκαν και εκσφενδονίστηκαν από τα στραπατσαρισμένα σίδερα, μίλησαν για τον πυκνό καπνό και τη φωτιά που ένιωσαν να τους τυλίγει.

Μια μάνα έχασε το μωρό της από την αγκαλιά της και κάποιος τη βοήθησε να το βρει σώο μέσα στον πανικό. Νέα παιδιά προσπαθούσαν να βοηθήσουν όποιον μπορούσαν, ενώ παράλληλα φοβούνταν για τη ζωή τους.

Σπασμένα γυαλιά, σίδερα, αποσκευές και αντικείμενα που εκτοξεύονταν προς όλες τις κατευθύνσεις. Σκοτάδι, φωτιά, ουρλιαχτά τραυματισμένων και φοβισμένων ανθρώπων, χάος.

Ο παράγοντας «ανθρώπινο λάθος» και οι εγκληματικές παραλείψεις

Όταν έφτασαν στο ΕΚΑΒ και στο 112 οι πρώτες κλήσεις για βοήθεια, για «ατύχημα» με τρένο, όλοι υπέθεσαν πως πρόκειται για εκτροχιασμό – κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί το ενδεχόμενο σύγκρουσης και ειδικά μετωπικής σύγκρουσης μεταξύ δύο τρένων.

Η επέμβαση της Πυροσβεστικής και του ΕΚΑΒ άρχισε να ξεδιαλύνει το τοπίο. Άμεσα τέθηκαν σε επιφυλακή τα δύο νοσοκομεία της Λάρισας και σύσσωμη η δύναμη του ΕΚΑΒ, που άρχισαν να παραλαμβάνουν τραυματίες, βαριάς ή ελαφρότερης μορφής.

Σύντομα, έγινε σαφές ότι στα Τέμπη είχε μόλις συμβεί ένα από τα τραγικότερα δυστυχήματα στη σύγχρονη ελληνική ιστορία – το πιο θανατηφόρο σιδηροδρομικό δυστύχημα στην ιστορία της χώρας μας, με θύματα, κυρίως νέα παιδιά.

Τις επόμενες ώρες του δυστυχήματος άρχισαν οι συγκλονιστικές αποκαλύψεις για ασυνείδητους «υπεύθυνους», για συστήματα που «δεν λειτουργούσαν», για αμέλειες και παραβλέψεις που δεν εξηγούνται με την κοινή λογική.

Το «ανθρώπινο λάθος» του σταθμάρχη που έδωσε την εντολή στο Intercity να μπει στη γραμμή καθόδου «ενισχύθηκε» από μια σειρά δυσλειτουργίες: Τα φωτόσημα δεν λειτουργούσαν κι έτσι παρόλο που ήταν κόκκινα, δεν θορύβησαν κανέναν. Αντίστοιχα δεν λειτουργούσε και το σύστημα τηλεδιοίκησης, μέσα από το οποίο θα μπορούσε να γίνει αντιληπτό εγκαίρως πως τα δύο τρένα κινούνταν στην ίδια γραμμή.

Στις 23.41 το βράδυ της Τρίτης 28 Φεβρουαρίου 2023, ο ρυθμιστής κυκλοφορίας του ΟΣΕ ενημερώνεται από την Πυροσβεστική ότι στα Τέμπη έχουν συγκρουστεί δύο τρένα και αμέσως καλεί τον σταθμάρχη της Λάρισας, προσπαθώντας να μάθει τι έχει συμβεί:

Εκείνος ακούγεται να αναφωνεί «αμάν», διαβεβαιώνοντας όμως ότι από εκείνον το τρένο έφυγε από την γραμμή της ανόδου.

Στις 23.47, ο ρυθμιστής κυκλοφορίας επανέρχεται, ενημερώνει ότι η σύγκρουση έχει γίνει στην περιοχή του Ευαγγελισμού και επιμένει να μάθει από ποια γραμμή έφυγε το Ιntercity από τη Λάρισα.

Τότε, για πρώτη φορά, ο σταθμάρχης παραδέχεται ότι υπήρχε «πρόβλημα με τα κλειδιά», αν και επιμένει πως το τρένο έφυγε από την άνοδο – μια πλάνη που οδήγησε στον θάνατο 57 ανθρώπων.

Τα θύματα του τρένου και ο αγώνας των συγγενών για την αλήθεια

Ήδη την επόμενη ημέρα του δυστυχήματος, μαζί με τις αποκαλύψεις για όσα απίστευτα εκτυλίσσονταν στη λειτουργία του σιδηροδρόμου, άρχισαν να γίνονται γνωστές οι ανθρώπινες ιστορίες της τραγωδίας.

Τα θύματα δεν ήταν «αριθμοί» ήταν νέοι άνθρωποι, παιδιά, φοιτητές, πατεράδες και μαμάδες, γιοι και πατεράδες, μαμάδες και κόρες. Οι δίδυμες αδερφές Πλακιά από την Καλαμπάκα και η συνομήλικη ξαδέρφη τους, ο Κύπριος γιος ιερέα, η Μάρθη, η Κλαούντια, ο Δημήτρης, ο αδερφός, η σύζυγος, ο πατέρας με το παιδί του…

Και οι γονείς, οι συγγενείς, που επί ώρες αναζητούσαν την τύχη των δικών τους ανθρώπων, χρειάστηκε να συνειδητοποιήσουν πως θα χρειάζονταν μέρες ολόκληρες μέχρι να γίνει η ταυτοποίηση και να επιβεβαιωθεί αυτό που φοβούνταν.

Δύο χρόνια μετά, τα Τέμπη δεν ξεχνιούνται

Οι εξελίξεις που ακολούθησαν την τραγωδία στα Τέμπη επεκτάθηκαν σε ένα ευρύ φάσμα της ελληνικής κοινωνίας, με κοινό χαρακτηριστικό το πένθος και τον πόνο της αδικίας.

Άμεσα, δεκάδες εθελοντές αιμοδότες κατέκλυσαν κάθε σημείο αιμοδοσίας στη Λάρισα και όλη τη χώρα, θέλοντας να προσφέρουν όπως μπορούσαν στους τραυματίες. Παράλληλα, κύμα διαμαρτυρίας για τις ελλείψεις, τις παραλείψεις και τις παθογένειες του συστήματος, οδήγησε δεκάδες ανθρώπους στους δρόμους, με κοινό αίτημα την απόδοση δικαιοσύνης.

Το σύνθημα «Στείλε όταν φτάσεις», που όλοι έχουμε ζητήσει από αγαπημένα μας πρόσωπα, όταν ταξιδεύουν, κυριάρχησε, εκφράζοντας τον πόνο και την αγωνία όλων.

Γράφτηκε με γκράφιτι στους τοίχους και στα πανό των μαθητών που βγήκαν στους δρόμους των πόλεων και σχηματίστηκε με σχολικές τσάντες στα προαύλια των σχολείων, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Συλλαλητήρια, διαδηλώσεις, απεργίες και σιωπηρές πορείες πραγματοποιήθηκαν επί σχεδόν όλον τον Μάρτιο, με μεγάλη συμμετοχή.

Την ώρα που ξεχείλιζε η οργή της κοινής γνώμης για την άρνηση ανάληψης ευθυνών από κάθε βαθμού αρμοδίους, ο τότε αρμόδιος υπουργός Μεταφορών και Υποδομών Κώστας Αχ. Καραμανλής υπέβαλε την παραίτησή του. Νωρίτερα, είχε επισκεφθεί τον τόπο της τραγωδίας και είχε μιλήσει δακρύζοντας μπροστά στις κάμερες.

Στον τόπο της τραγωδίας βρέθηκαν άμεσα η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελαροπούλου, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και ο τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αλέξης Τσίπρας. Άμεσα, επίσης, κηρύχθηκε τριήμερο εθνικό πένθος.

Παρότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, στο αρχικό του μήνυμα για την τραγωδία, έσπευσε να αναφερθεί σε «ανθρώπινο λάθος», λίγες μέρες μετά ζήτησε «δημόσια συγγνώμη στο όνομα όλων όσοι κυβέρνησαν».

Η διερεύνηση ευθυνών, δύο χρόνια μετά

Πέρα από τους άμεσα υπεύθυνους της τραγωδίας κατά των οποίων ασκήθηκε από την πρώτη στιγμή ποινική δίωξη, η διερεύνηση των βαθύτερων και ουσιαστικότερων αιτιών της, συνεχίζεται έως σήμερα.

Στις 27 Φεβρουαρίου 2025, παραδόθηκε το πρώτο επίσημο πόρισμα από τον ΕΟΔΑΣΑΑΜ, τον Εθνικό Οργανισμό Διερεύνησης Αεροπορικών και Σιδηροδρομικών Ατυχημάτων και Ασφάλειας Μεταφορών.