Ο ψηλόλιγνος συνεργάτης και κολλητός του Βέγγου, που εμφανίζεται στις ταινίες του. Το άγνωστο παρασκήνιο

 Ο Κώστας Σταυρινουδάκης είναι η ψηλόλιγνη φυσιογνωμία που όλοι θυμόμαστε από τις ταινίες τού Θανάση Βέγγου στη δεκαετία τού 1960. Είναι ο Πασχάλης από το «Ένα ασύλληπτο κορόιδο», που προσπαθεί να τον παντρέψει ο μπαρμπέρης Θανάσης, είναι ο μαθητευόμενος πράκτορας ΣΟΥ ΤΟΥ από το «ΘΒ φανερός πράκτωρ», είναι ένας από τα επτά αδέρφια που κυνηγούν και προσπαθούν να επαναφέρουν τη μνήμη του Θανάση στο «Ενας τρελός Βέγγος».

Όμως ο Κώστας Σταυρινουδάκης είναι και πολλά άλλα πράγματα με πορεία προ του 1954. Όπως και ο Θανάσης Βέγγος προέκυψε μέσα από τις παραγωγές, ως άνθρωπος των στούντιο και των σκηνικών, έτσι και ο Σταυρινουδάκης ήταν πρωτίστως τεχνικός τού κινηματογράφου και συγκεκριμένα στο χώρο των σκηνικών.

Διαβάζουμε το όνομά του, ως δημιουργός ντεκορ, στους τίτλους από την ταινία «Οι 900 της Μαρίνας». Τον εντοπίζουμε επίσης και στο φασόλι-γουέστερν «Η κατάρα της μάνας» του Βασίλη Γεωργιάδη. Εκεί έχει επιμεληθεί τα σκηνικά της υπαίθρου, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει το ζενερικ. Στην ταινία «Κρουαζιέρα στη Ρόδο» τον εντοπίζουμε με την ιδιότητα «κατασκευαστής ντεκόρ».

Η φημολογία τον θέλει να κυκλοφορεί με ψευδώνυμο στο σινάφι των τεχνικών ως Κώστας Φαρμασώνης

Επίσης, ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες τον θέλουν να κυκλοφορεί στο σινάφι και με ψευδώνυμο όπως το «Κώστας Φαρμασώνης» και κυρίως με την ιδιότητα του ηλεκτρολόγου.

Με αυτό το όνομα αυτό τον βρίσκουμε σε ταινίες όπως «Ενας ήρως με παντούφλες» «Μια λατέρνα μια ζωή» «Νταντά με το ζόρι» όλες τη διετία 1957 – 59.

Παράλληλα, πολλές φορές, όταν πράγματι εμφανίζεται σε κάποιο ρολάκι σε ταινία δεν έγραφαν το όνομά του.

“Γιατί να συμβαίνει αυτό;” θα μπορούσε κάποιος να αναρωτηθεί. Μία εκδοχή, είναι η επιτροπή λογοκρισίας που έλεγχε τότε τους συντελεστές των ταινιών. Άτομα με αριστερό παρελθόν και παρόν τα διέγραφαν από τις λίστες και δεν τα άφηναν να εργαστούν. Αυτό, εν μέρει, δικαιολογεί και το ψευδώνυμο αλλά και το ότι δεν γράφουν το όνομά του σε κάποιες ταινίες που εμφανίζεται. Είναι προτιμότερο ωστόσο να εργαστεί χωρίς να γραφτεί το όνομα παρά να μην εμφανιστεί διόλου.

Στη μνήμη μας έχει ανεξίτηλα χαραχτεί ως ο καλοκάγαθος Πασχάλης, από το «Ένα ασύλληπτο κορόιδο» όπου ο μπαρμπέρης Θανάσης προσπαθεί να τον παντρέψει με την κόρη της κυρα – Παναγούλας.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση στο φιλμ «Στουρνάρα 288» όπου σταματά το φορτηγό με τις προμήθειες, βγαίνει ο Σταυρινουδάκης με λευκή ρόμπα κρατώντας ένα κιβώτιο, μπαίνει, και μέσα στο θυρωρείο φτάνει ο Σάββας Καλατζής, άλλη μια χαρακτηριστική φάτσα κομπάρσου.

Γεγονός ωστόσο είναι ότι ο Κώστας Σταυρινουδάκης άρχισε να εμφανίζεται στο σινεμά από το 1954 ενώ το 1955 στον «Δράκο» του Νίκου Κούνδουρου κάνει μια αρκετά μεγάλη και στυλάτη εμφάνιση. Στον «Δράκο» γνωρίζεται με τον Θανάση Βέγγο και θα μείνουν αχώριστοι φίλοι και συνεργάτες για τις επόμενες δύο δεκαετίας.

Τον εντοπίζουμε όμως και σε φιλμ όπως το «Ποτέ την Κυριακή» του Ζυλ Ντασσέν ή τα «Κόκκινα φανάρια» του Βασίλη Γεωργιάδη. Είναι ο ηλεκτρολόγος ο οποίος μαζί με τον Βαγγέλη Πλοιό ανεβαίνουν στο μπαλκόνι του Στρατηγού Δεκαβάλλα για να φωταγωγήσουν το άγαλμα, στο «Ενας ήρως με παντούφλες».

Είναι ο αμέριμνος περαστικός που θα τον επιπλήξει ο Ορέστης Μακρής, στα σκαλάκια όταν έχει βγάλει τις κόρες του για μπάνιο, στο «Η θεία απ’ το Σικάγο».

Είναι ένας από τους δοσάδες στο «Περιπλανόμενοι Ιουδαίοι» ή «Δοσατζήδες».

Από το 1963 άλλαξε εντελώς όλη η φυσιογνωμία του Ελληνικού κινηματογράφου

Από το 1963 ο Σταυρινουδάκης όμως εμφανίζεται αποκλειστικά στις ταινίες που πρωταγωνιστεί ο Θανάσης. Ρικνός, ξερακιανός και με μια άκρως ενδιαφέρουσα κινηματογραφική φάτσα  εναρμονίστηκε πλήρως με την Ελληνική ηθογραφία του κινηματογράφου.

Ως το 1963 τον βρίσκουμε να λαμβάνει μέρος σε σχεδόν 35 ταινίες κι από το 63 ως το 1970 σε μόλις 8! Είναι πια πασιφανές πως κάτι είχε αλλάξει στον κινηματογράφο. Από το 1963, όταν το σινεμά απέκτησε «χρώμα» υποχώρησαν εν πολλοίς οι ηθογραφίες και προκρίθηκαν οι φαρσοκωμωδίες, οι χοντροκομμένες κωμωδίες και τα φολκλόρ φιλμ.

Φυσιογνωμίες σαν τον Σταυρινουδάκη που θύμιζαν ηθογραφία ή οικειοθελώς ελάττωσαν τις εμφανίσεις τους ή ο κινηματογράφος δεν τους χρειαζόταν άλλο. Τον Σταυρινουδάκη όμως τον χρειαζόταν ο Θανάσης. Εναρμονίστηκε πλήρως στην γκροτέσκο διάθεση του Θανάση και δημιούργησαν μια σειρά από αξέχαστες ταινίες μπουρλέσκ χιούμορ.

Στο ακόλουθο βίντεο ο συνεργάτης μας Ανδρόνικος Τζιβλέρης από το κανάλι του Kastalia στο Youtube επιχειρεί να μας δώσει ένα ολοκληρωμένο πορτρέτο του Κώστα Σταυρινουδάκη με όλες τις συμμετοχές του στις Ελληνικές ταινίες και κυρίως αυτές με τον Θανάση Βέγγο.