Η συγκλονιστική περιγραφή του Λουκιανού για το ταξίδι του στο φεγγάρι το 2ο αιώνα μ.Χ. Οι ομοιότητες με τον “Star Wars”, είναι ουκ ολίγες

Από το 1977, όταν προβλήθηκε στους κινηματογράφους η πρώτη ταινία «Πόλεμος των Άστρων» η σειρά, αποτελεί το βασικό έργο επιστημονικής φαντασίας, με θέμα τον πόλεμο και την κυριαρχία στο διάστημα.

Σε πολλές από τις ταινίες αυτές πρωταγωνιστής είναι ο Luke Skywalker ενώ ο πρώτος σκηνοθέτης των ταινιών ήταν ο George Lukas.

Όμως, όσο κι αν ακούγεται απίθανο, ο πρώτος συγγραφέας που ασχολήθηκε με το θέμα ήταν ο Λουκιανός που έζησε τον 2^ο αιώνα μ. Χ.

δηλαδή, περίπου 1.800 χρόνια πριν από τον «Πόλεμο των Άστρων»και η αναφορά έγινε στο έργο του «Αληθής ιστορία», ή «Αληθή διηγήματα».

Οι περισσότεροι σύγχρονοι μελετητές αποδέχονται ότι η «Αληθής ιστορία» είναι το πρώτο δείγμα επιστημονικής φαντασίας που έχει σωθεί και αναφέρει παραμέτρους που αργότερα αναφέρθηκαν σταθερά σε αυτού του είδους τη λογοτεχνία, όπως είναι η απαγωγή γήινων από εξωγήινους, «επαφές τρίτου τύπου», εξερεύνηση και αποίκιση πλανητών, διαγαλαξιακοί πόλεμοι. Ο Λουκιανός αναφέρει ακόμη, ότι οι εξωγήινοι είναι διαφορετικοί σε σχέση με τους ανθρώπους, έχουν περίεργα οχήματα που κάνουν διαστημικές πτήσεις, τεχνητή ατμόσφαιρα, διαφορετικούς φυσικούς νόμους στο Διάστημα, κ.ά.

Ο Λουκιανός όμως δεν ισχυρίστηκε ότι εμπνεύστηκε το έργο μετά από επαφή με εξωγήινους. Σκοπός του ήταν να κάνει μία παρωδία των ταξιδιωτικών μυθιστορημάτων που ήταν δημοφιλή με τους κατοίκους της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Ο τίτλος «Αληθής ιστορία» είναι ειρωνικός αφού ο Λουκιανός στην αρχή επισημαίνει ότι λέει ψέματα και όλες οι περιπέτειες είναι φανταστικές, αλλά σε πολλά σημεία του κειμένου ισχυρίζεται ότι λέει αλήθειες!

Στην αρχή του έργου του, ο Λουκιανός κάνει την εκπληκτική αναφορά ότι πέρα από τον Ατλαντικό υπάρχουν εδάφη που κατοικούνται από ανθρώπους. Για το λόγο αυτό πήρε ένα πλοίο με 30 κωπηλάτες προκειμένου να τους επισκεφθεί. Αυτή η καταγραφή είναι περίπου 1.300 χρόνια, πριν από τον Χριστόφορο Κολόμβο και ο Λουκιανός ειρωνευόταν τους σύγχρονούς του που ισχυρίζονταν ότι υπήρχε μία τέτοια ήπειρος πέρα από τον Ατλαντικό ωκεανό.

Στη μέση του ωκεανού το πλοίο του Λουκιανού έφθασε σ’ ένα νησί όπου τα ποτάμια έρρεαν με κρασί και τα δέντρα είχαν σχήματα γυναικών. Αφού απέπλευσε από εκεί με δυτική κατεύθυνση, ένας τυφώνας μέσα στον ωκεανό σήκωσε το πλοίο τόσο ψηλά που το πέταξε στο διάστημα όπου έπλευσε μέχρι το φεγγάρι (η «πρώτη προσσελήνωση»). Όταν έφθασαν εκεί, ο Λουκιανός και το πλήρωμά του συνελήφθησαν αιχμάλωτοι από εξωγήινους με αλλόκοτες μορφές. Αυτοί τους πήγαν σ’ ένα κτίριο όπου υπήρχε ένας μακρύς διάδρομος.

Στο βάθος του διαδρόμου πρόσεξαν ένα γήινο που καθόταν πάνω σ’ ένα θρόνο. Ο Λουκιανός και οι σύντροφοί του φοβήθηκαν ότι ήταν ο αρχηγός των εξωγήινων που θα διέταζε την εκτέλεσή τους. Έτσι τον πλησίασαν με τρόμο ενώ οι εξωγήινοι τους έσπρωχναν προς το μέρος του. Τότε αυτός σηκώθηκε όρθιος και φώναξε με χαρά στα ελληνικά, «Είστε Έλληνες;»

Όπως τους είπε, ήταν και ο ίδιος Έλληνας και τον έλεγαν Ενδυμίων. Ένα βράδυ όταν κοιμόταν οι εξωγήινοι τον απήγαγαν και τον μετέφεραν στο φεγγάρι όπου και τον έκαναν βασιλιά. Μία πρώτη ενέργεια του Ενδυμίωνα ως βασιλιά της Σελήνης ήταν να δημιουργήσει αποικία στον Αυγερινό αλλά ο βασιλιάς του Ήλιου, Φαέθων, αντέδρασε και του κήρυξε τον πόλεμο. Σε αυτόν τον πρώτο καταγεγραμμένο «Πόλεμο των Άστρων» για τον αποικισμό ενός πλανήτη, οι κάτοικοι της Σελήνης γνώρισαν ήττες.

Όμως τώρα με τη βοήθεια του Λουκιανού και των 30 Ελλήνων ναυτών που είχε μαζί του, ο Ενδυμίων ήλπιζε ότι θα κέρδιζε την τελική νίκη. Ο Λουκιανός περιγράφει τα πολλά και διαφορετικά στρατεύματα που πολεμούσαν στο Διάστημα, είτε με τον Ενδυμίωνα είτε με τον Φαέθοντα. Πρόκειται για αλλόκοτους εξωγήινους, κάποιοι που είναι τέρατα της φύσης και άλλοι τεχνητές κατασκευές.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Λουκιανός περιγράφει αυτά τα τέρατα ως γίγαντες, κάτι που θα γίνει κοινός τόπος στα σύγχρονα έργα επιστημονικής φαντασίας για δυνάμεις που πολεμούν στο διάστημα. Η περιγραφή του δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από σενάριο ταινίας του «Πολέμου των Άστρων». Ο ίδιος ο Λουκιανός συμμετείχε στην τρομερή διαγαλαξιακή σύγκρουση, αλλά σαν τον Luke Skywalker συλλαμβάνεται αιχμάλωτος όταν παγιδεύεται στον ιστό τεράστιων αραχνών που πολεμούσαν για τον Φαέθοντα.

Αντίθετα με τον Αυτοκράτορα στον «Πόλεμο των Άστρων», ο βασιλιάς του Ήλιου δεν ήταν και τόσο κακός και μεταχειρίστηκε με σεβασμό τον Λουκιανό όταν μεταφέρθηκε στον Ήλιο ως αιχμάλωτος πολέμου. Ο πόλεμος ήταν ιδιαίτερα αιματηρός και σύμφωνα με τον Λουκιανό το ροδαλό χρώμα στον ουρανό κάθε αυγή είναι το αίμα των σκοτωμένων εξωγήινων. Οι πολεμιστές του Ηλίου πήραν τελικά τη νίκη αφού περικύκλωσαν τη σελήνη με μία τεχνητή ατμόσφαιρα που εμπόδιζε το ηλιακό φως να φθάσει μέχρι εκεί και οι κάτοικοί της άρχιζαν να πεθαίνουν από το κρύο.

Έτσι, ο Ενδυμίων υπέγραψε συνθήκη ειρήνης με τον Φαέθοντα, βάσει της οποίας όλοι οι αιχμάλωτοι θα απελευθερώνονταν και η αποικία στον Αυγερινό θα γινόταν από κοινού. Ο Λουκιανός επέστρεψε στο φεγγάρι όπου τον υποδέχτηκε συγκινημένος ο Ενδυμίων. Αυτό έδωσε την ευκαιρία στον συγγραφέα να περιγράψει τη ζωή στο φεγγάρι και να καταδείξει πόσο διαφορετική ήταν σε σχέση με εκείνη στη Γη. Στο σημείο αυτό η φαντασία του Λουκιανού οργιάζει αφού καταγράφει δεκάδες λεπτομέρειες, η μία πιο απίστευτη από την άλλη. Για παράδειγμα, το φαγητό των Σεληνίων ήταν ο καπνός από βατράχια που έψηναν στα κάρβουνα και τον οποίο ρουφούσαν από τη μύτη, ή έτρωγαν μέλι που έβγαινε από τα ρουθούνια τους!

Οι πλούσιοι εξωγήινοι φορούσαν ρούχα από γυαλί και οι φτωχοί από μέταλλο. Τα μέλη τους ήταν τεχνητά, των πλουσίων από ελεφαντόδοντο και των πτωχών από ξύλο. Έβγαζαν τα μάτια τους όταν δεν ήθελαν να βλέπουν και τα έβαζαν και πάλι στη θέση τους όταν ήθελαν να τα χρησιμοποιήσουν και πάλι. Πολλοί όταν έχαναν τα μάτια τους, δανείζονταν απ’ άλλους και οι πλούσιοι είχαν αποθηκευμένα αρκετά ζευγάρια μάτια. Το πρότυπο ομορφιάς στη Σελήνη ήταν οι φαλακροί και άτριχοι.

Στόχος του Λουκιανού ήταν βέβαια να διασκεδάσει τους αναγνώστες του, αλλά με τον τρόπο αυτό εισήγαγε τη διαφορετικότητα των εξωγήινων σε σχέση με τους ανθρώπους, κοινός τόπος όλων των έργων επιστημονικής φαντασίας τους τελευταίους δύο αιώνες. Όμως, στο φεγγάρι ο Λουκιανός συνάντησε και κάποια στοιχεία που φαίνονται οικεία στο σύγχρονο αναγνώστη. Οι κάτοικοί της είχαν την τεχνολογία να μπορούν να παρακολουθούν και να ακούνε τα πάντα στη Γη. Για το πρώτο χρησιμοποιούσαν ένα τεράστιο φακό που το γυρνούσαν προς οποιοδήποτε σημείο της και παρακολουθούσαν όποιον ήθελαν! (η αναφορά αυτή είναι 1.500 χρόνια πριν από την εφεύρεση του τηλεσκοπίου και 1.800 πριν από τον πρώτο δορυφόρο).

Μάλιστα, όπως ισχυρίζεται ο Λουκιανός, και ο ίδιος χρησιμοποίησε αυτό το φακό για να δει τι έκανε η οικογένειά του στη Γη. Κάτω από το φακό υπήρχε ένα πηγάδι που όποιος έμπαινε μέσα μπορούσε να ακούσει τι έλεγαν οι κάτοικοι της Γης. Αφού ο Ενδυμίων ευχαρίστησε τον Λουκιανό και το πλήρωμά του για τη βοήθειά τους στον πόλεμο με το βασιλιά του Ηλίου, τους άφησε να φύγουν από το φεγγάρι και έτσι με το πλοίο τους ξεκίνησαν την πτώση τους προς τη Γη όπου όμως οι περιπέτειές τους συνεχίστηκαν.

του ιστορικού Κωνσταντίνου Λαγού

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: «Οι εξωγήινοι είναι εδώ και μας έσωσαν από πυρηνικό όλεθρο το 1961». Τι ισχυρίζεται ο πολυβραβευμένος τέως επικεφαλής Διαστημικής Ασφάλειας του Ισραήλ Χαϊμ Εσέντ