Ερωτικές περιπτύξεις ανάμεσα σε ετερόφυλα και ομόφυλα ζευγάρια νέων και ηλικιωμένων. Όργια, εικόνες αυνανισμού, ακόμη και στοματικό έρωτα από ζώα απεικόνιζαν ιαπωνικά έργα δημιουργών του 17ου έως 19ου αιώνα.
Ήταν τα λεγόμενα σούνγκα (shunga), μια σειρά ερωτικών εικόνων που θυμίζουν το Κάμα Σούτρα. Σε μια περίοδο που στη Δύση η τέχνη ήταν περισσότερο συντηρητική, στην Ιαπωνία οι πολίτες όλων των ηλικιών, αλλά και όλων των τάξεων είχαν στην κατοχή τους σούνγκα χωρίς ντροπές και ταμπού. Οι κάτοχοι δεν στιγματίζονταν. Τα σούνγκα θεωρούνται πρόδρομοι των σημερινών πορνογραφικών μάνγκα και άνιμε.
Στα περισσότερα σούνγκα οι εραστές ήταν ντυμένοι. Φαίνονταν μόνο τα γεννητικά όργανα Πηγή εικόνας Wikimediamtx Commons
Σούνγκα σημαίνει εικόνα της άνοιξης. Παρόλο που θεωρούνται προγενέστερα της περιόδου Έντο (1603-1868), τότε είναι που γνώρισαν μαζική παραγωγή.
Για τους Ιάπωνες ήταν κάτι περισσότερο από πορνογραφικές εικόνες. Ήταν είτε μεμονωμένα φύλλα είτε μικρά βιβλιαράκια με διάφορες σκηνές.
Οι σαμουράι κουβαλούσαν μαζί τους στη μάχη μια ερωτική εικόνα, καθώς πίστευαν ότι τους έφερνε τύχη και έδιωχνε μακριά τον θάνατο.
Πολλοί πίστευαν επίσης, ότι τα σούνγκα προστάτευαν τις ιδιοκτησίες τους από τη φωτιά. Εκείνη την εποχή οι πυρκαγιές ήταν πολύ συχνό φαινόμενο, καθώς τα σπίτια και τα καταστήματα κατασκευάζονταν από ξύλο και άλλα εύφλεκτα υλικά.
Τα ρούχα βοηθούσαν επίσης τον κόσμο να αναγνωρίσει ποιος συμμετείχε στην ερωτική πράξη. Πηγή εικόνας Wikimediamtx Commons
Χρησιμοποιούνταν επίσης για εκπαιδευτικούς λόγους. Δίνονταν ως δώρο στα παιδιά πλούσιων οικογενειών για να μάθουν τον έρωτα. Σύμφωνα με την ιαπωνική παράδοση ερωτικές εικόνες προσέφεραν και στις νύφες ως εγχειρίδιο για την πρώτη νύχτα του γάμου.
Όμως, τα σούνγκα δεν έπαυαν να χρησιμοποιούνται και για προσωπική ικανοποίηση τόσο των γυναικών όσο και των ανδρών. Οι σαμουράι ζούσαν μόνοι τους σε στρατώνες για μήνες χωρίς να έχουν ερωτική συντροφιά. Παράλληλα, κατά την περίοδο Έντο της ιαπωνικής ιστορίας την εξουσία είχε
η τελευταία φεουδαρχική ιαπωνική στρατιωτική κυβέρνηση, η οποία είχε επιβάλλει έναν νόμο κατά τον οποίο οι άνδρες έπρεπε για στρατιωτικούς λόγους να φεύγουν από το σπίτι μακριά από τη σύζυγό τους. Το ζευγάρι χωριζόταν για μεγάλα χρονικά διαστήματα και έτσι τα σούνγκα ήταν ανάρπαστα.
Ερωτική σκηνή ανάμεσα σε δυο γυναίκες Πηγή εικόνας Wikimediamtx Commons
Τα έργα είχαν ιδιαίτερα τολμηρές λεπτομέρειες.
Στα σούνγκα το ανδρικό και το γυναικείο σώμα αποδίδονται με παρόμοιο τρόπο. Σε πολλές περιπτώσεις, τα δυο φύλα ξεχώριζαν μόνο από τα γεννητικά όργανα, τα οποία σχεδιάζονταν σε υπερβολικά μεγάλο μέγεθος. Πολλοί ιστορικοί χαρακτηρίζουν τις εικόνες σούνγκα ως απεικόνιση του “κρυφού” κόσμου πίσω από την καθημερινή ζωή.
Τις περισσότερες φορές οι πρωταγωνιστές των σεξουαλικών εικόνων ήταν ντυμένοι και αποκαλύπτονταν μόνο τα γεννητικά τους όργανα. Ένας λόγος ήταν για να εστιάζει το μάτι στην πράξη.
Παράλληλα, εκείνη την περίοδο οι Ιάπωνες ήταν πολύ εξοικειωμένοι με το γυμνό και δεν θεωρούνταν τόσο προκλητικό όσο στη σύγχρονη εποχή. Χρησιμοποιούσαν κοινόχρηστα λουτρά και έτσι έβλεπαν συχνά ο ένας τον άλλο χωρίς ρούχα.
Τα ρούχα βοηθούσαν επίσης τον κόσμο να αναγνωρίσει ποιος συμμετείχε στην ερωτική πράξη.
Σούνγκα του 1815 Πηγή εικόνας Wikimediamtx Commons
Τα περισσότερα απεικόνιζαν σεξουαλικές επαφές ανάμεσα σε καθημερινούς ανθρώπους, όπως αγρότες, εμπόρους και τεχνίτες με τις συζύγους τους αλλά και με πόρνες. Οι άνδρες τις θεωρούσαν ιδιαίτερα ερωτικές λόγω επαγγέλματος, αλλά και επειδή μόνο οι πλούσιοι είχαν τη δυνατότητα να βρεθούν μαζί τους. Για τις γυναίκες από την άλλη ήταν είδωλα ομορφιάς. Έτσι, οι ιερόδουλες απεικονίζονταν πολύ συχνά.
Άλλα σούνγκα παρουσίαζαν σεξουαλικές σκηνές με ηθοποιούς των παραδοσιακών ιαπωνικών θεάτρων, πολλοί από τους οποίους εργάζονταν και ως ζιγκολό.
Σπάνια απεικόνιζαν ξένους εραστές, κυρίως Δανούς και Πορτογάλους.
“Το όνειρο της γυναίακς του ψαρά”, σούνγκα του 1814. Απεικονίζει ένα χταπόδι να κάνει στοματικό έρωτα σε μια γυναίκα Πηγή εικόνας Wikimediamtx Commons
Τις περισσότερες φορές οι εικόνες ήταν άσχετες μεταξύ τους. Δεν παρουσίαζαν ένα συγκεκριμένο σενάριο αλλά μεμονωμένες εικόνες όπως γυναικών να αποπλανούν άνδρες και το αντίστοιχο. Γυναίκες να απατούν τους συζύγους τους, αλλά και άνδρες να κερατώνουν τις γυναίκες τους. Οι πρωταγωνιστές ήταν όλων των ηλικιών, από παρθένοι έφηβοι μέχρι ηλικιωμένοι.
Η αντίληψη για τη σεξουαλικότητα στην Ιαπωνία εκείνης της περιόδου διέφερε από αυτή του δυτικού κόσμου και οι ομοφυλοφιλικές επαφές δεν κατακρίνονταν.
Οι γυναίκες δεν αντιμετωπίζονταν ως κατώτερες. Η ευχαρίστηση της επαφής αποδίδονταν το ίδιο και στα δυο φύλα.
Η παραγωγή εικόνων με ερωτικό περιεχόμενο απαγορεύτηκε από την ιαπωνική κυβέρνηση το 1722. Ωστόσο, συνέχισαν να κυκλοφορούν στο εμπόριο. Το τελειωτικό χτύπημα ήρθε το 1872, όταν η κυβέρνηση αποφάσισε να έχει υπό αυστηρό έλεγχο την πορνεία και την κυκλοφορία πορνογραφικού υλικού στο πλαίσιο του “εκπολιτισμού” της κοινωνίας σύμφωνα με τα δυτικά πρότυπα.
Στις αρχές του 20ου αιώνα οι αρχές κατέστρεψαν χιλιάδες έργα.
Τα σούνγκα είναι απόδειξη ότι υπήρχαν κοινωνίες περισσότερο ανεκτικές με την σεξουαλικότητα και οι καλλιτέχνες ήταν ελεύθεροι να την εκφράσουν μέσα από τα έργα τους. Οι εικόνες σούνγκα θεωρούνταν ακραίες μέχρι πρότινος. Τα μουσεία της Ευρώπης αρνούνταν να εκθέσουν τα έργα που έχουν διασωθεί.
Τα τελευταία χρόνια μουσεία στο Ελσίνκι, στο Μιλάνο, στη Μπαρτσελόνα και στη Βρετανία εκθέτουςν ορισμένα έργα.
Πηγή αρχικής εικόνας Wikimediamtx Commons
Διαβάστε επίσης στη ΜτΧ: Κάμα Σούτρα: «Aν ο άντρας δεν μπορεί να προσφέρει απόλαυση στη γυναίκα του, αυτή πρέπει να την αναζητήσει αλλού». Κι όμως δεν είναι ένα βιβλίο μόνο για το σεξ
Ακολουθήστε την mixanitouxronou.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε τις σημαντικότερες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στη mixanitouxronou.gr