Σούλι. “Έσπασε” η κατάρα του Αλή Πασά και ξανακάπνισε η καμινάδα στο Τζαβελαίικο. H ιστορική οικία άνοιξε μετά από 218 χρόνια

Το σπίτι του θρυλικού Σουλιώτη οπλαρχηγού, Λάμπρου Τζαβέλλα σφραγίστηκε το 1803. Μετά από 218 χρόνια αποκαταστάθηκε στην αρχική του μορφή και άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό, την Κυριακή 24 Οκτωβρίου.

Το “Τζαβελαίικο”, όπως είναι ευρύτερα γνωστό, βρίσκεται στους πρόποδες της κορυφής Βούτση στο Σούλι και έξω από αυτό δεσπόζουν οι προτομές του σπουδαίου αγωνιστή και της συζύγου του, Μόσχως Τζαβέλλα.

Η υπόσχεση που υλοποιήθηκε 218 χρόνια μετά

Η προσπάθεια αποκατάστασης της ιστορικής οικίας στην αρχική της μορφή, ξεκίνησε το 1985 με πρωτοβουλία του κ. Λάμπρου Τζαβέλα, Ταξίαρχου ε.α. και 7ου κατά σειρά απoγόνου του αγωνιστή Λάμπρου Τζαβέλλα.

Ο γιος του Κωνσταντίνος Τζαβέλλας εξηγεί:

 «Πρόκειται για μία επιθυμία που είχε ο πατέρας μου από μικρός στην ψυχή του. Από τότε που ο παππούς του Στρατηγός Λάμπρος Τζαβέλλας, ήρωας των Βαλκανικών πολέμων 1912-1913 του διηγείτο στην Ναύπακτο τα κατορθώματα των προπαππούδων μας στο Σούλι.

Του είχε πει τότε πως πρέπει το Τζαβελλαίικο όταν μπορέσουμε να το ξαναφτιάξουμε ενάντια στην κατάρα του Αλή πασά που όταν πήρε το Σούλι το 1803 είπε να μην ξανακαπνίσει ποτέ Σουλιώτικο τζάκι.

Τα χρόνια πέρασαν από τότε και ήρθε το 1985 το πλήρωμα του χρόνου όπου ένα Καπεταναίικο Σουλιώτικο σπίτι, θα άρχιζε και πάλι να ανασηκώνεται και να ζωντανεύει»

Η προσπάθεια αποκατάστασης της ιστορικής οικίας δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Πριν ξεκινήσουν οι διαδικασίες ανοικοδόμησης, έπρεπε να εκδοθούν σχετικές άδειες από την αρμόδια αρχαιολογική υπηρεσία, αφού ο ιστορικός χώρος του Σουλίου είναι προστατευμένο ενώ τα έξοδα αναστήλωσης βάρυναν αποκλειστικά την οικογένεια Τζαβέλλα.

Ο κ. Κωνσταντίνος Τζαβέλλας εξηγεί:

“Πρώτη μας κίνηση ήταν η διάνοιξη του δρόμου το 1987 μέχρι το σπίτι διότι ήταν αδύνατη η μεταφορά των βαρέων υλικών για την επισκευή του σπιτιού.

Όταν ξεκινήσαμε η οικία ήταν ερειπωμένη με την ΝΔ του πλευρά να έχει καταρρεύσει. Με την πρώτη παρέμβασή μας έγινε η αποκατάσταση όλης της ΝΔ πλευράς του σπιτιού. Οι τοίχοι σηκώθηκαν πιο ψηλά σε όλο το οίκημα κι ευθυγραμμίστηκαν, ώστε να είναι έτοιμοι για να δεχτούν την στέγη. Ενισχύθηκαν περιμετρικά με οπλισμένο δοκάρι από σκυρόδεμα που ήταν ορατό μόνο από μέσα.

Αποκαταστάθηκαν και στερεώθηκαν και πολλά άλλα σημεία τοιχοποιίας που ήταν έτοιμα να καταρρεύσουν. Καθαρίστηκαν τα κάτω δωμάτια ώστε να είναι έτοιμα για να στρωθεί αργότερα πέτρα. Ακολούθησε η αποκατάσταση της παλαιάς πετρόχτιστης μάντρας του βόρειου μέρους του περιβόλου της Οικίας».

Η πρόσκληση