Σοκολάτες ο Σαντάμ, γάλα καμήλας ο Καντάφι, φρούτα και λαχανικά ο Χίτλερ με έλεγχο από ομάδα “δοκιμαστών”. Βιβλίο αποκαλύπτει τις διατροφικές εμμονές των δικτατόρων

Είμαστε ό,τι τρώμε, καθώς επίσης πώς το τρώμε και με ποιον το τρώμε. Το φαγητό δεν επηρεάζει μόνο το γαστρεντερικό σύστημα του ανθρώπου, αλλά επίσης τη διάθεση, ακόμη και την κοσμοθεωρία του, γράφουν η Βικτόρια Κλαρκ και η Μελίσα Σκοτ στο βιβλίο τους «Δείπνα Δικτατόρων» (Dictators’ Dinners: A Bad Taste Guide to Entertaining Tyrants).

Στην εποχή του γκουρμέ και της καλοφαγίας, οι δύο συγγραφείς επιχείρησαν να «ψυχογραφήσουν» μερικούς από τους πιο άτεγκτους άνδρες του 20ού αιώνα εξετάζοντας τις διατροφικές τους συνήθειες. Αν και το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξαν είναι ότι ούτε οι ειδεχθείς πράξεις ούτε οι μεγαλομανία τους έχει σχέση με την κατανάλωση κάποιου συγκεκριμένου τροφίμου ή με τη φυσική τους κατάσταση, διαπίστωσαν ωστόσο ορισμένα κοινά σημεία. Ενα από αυτά είναι πως όσο μεγάλωναν οι δικτάτορες τόσο αυξανόταν η εμμονή τους να τρώνε αποκλειστικά αγνά προϊόντα.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση του βορειοκορεάτη ηγέτη Κιμ Ιλ Σουνγκ, ο οποίος ήθελε το ρύζι που έτρωγε να συλλέγεται ξεχωριστά και επιπλέον είχε δημιουργήσει ένα ινστιτούτο με αποκλειστικό ρόλο τη μελέτη τρόπων για να παρατείνει τη ζωή του.

Στην ίδια κατηγορία, εντάσσεται και ο πορτογάλος δικτάτορας Αντόνιο ντε Ολιβέιρα Σαλαζάρ, ο οποίος έτρωγε πολύ συχνά σούπα από κόκαλα ψαριών, είχε αδυναμία στις σαρδέλες – διότι του θύμιζαν τα φτωχικά παιδικά του χρόνια, όταν έπρεπε να μοιραστεί μία σαρδέλα με τον αδελφό του – ενώ από τη διατροφή του είχε αποκλείσει εντελώς το βούτυρο.

Εμμονή με τη συγκρατημένη και υγιεινή διατροφή είχε επίσης ο ιρακινός δικτάτορας Σαντάμ Χουσεΐν. Παρόλ’ αυτά, τού ήταν αδύνατο να καταπολεμήσει την αδυναμία που είχε σε καραμέλες και σοκολατάκια, «τα οποία πολλοί καλεσμένοι θυμούνται να τους προσφέρει», σύμφωνα με τις συγγραφείς του βιβλίου. Αγνωστο παραμένει εάν είχε μπορέσει να απολαύσει τις σοκολάτες που βρέθηκαν στο κρησφύγετό του.

Οι λαίμαργοι

Στο αντίθετο άκρο, στους λαίμαργους δικτάτορες, συναντάμε ηγέτες όπως ο Τίτο της Γιουγκοσλαβίας, ο Μομπούτου του Ζαΐρ, ο Ιντί Αμίν της Ουγκάντα και ο Στάλιν.

Παραδοσιακοί μεζέδες της Γεωργίας, όπως το σατσίβι (κρύο κοτόπουλο με σάλτσα καρυδιού), συνδυάζονταν με ποτό πολλές φορές μέχρι πρωίας. Επειτα από ένα τέτοιο φαγοπότι, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο βιβλίο, ο Χρουστσόφ «μούσκεψε» το κρεβάτι του, ενώ ο Τίτο είχε κάνει εμετό πάνω στο μανίκι του.

Σύμφωνα με την Guardian, ένας από τους σεφ του Στάλιν ήταν ο παππούς του Βλαντίμιρ Πούτιν.

Ειδική αναφορά γίνεται στο βιβλίο των Κλαρκ και Σκοτ για τις διάφορες «παρενέργειες» που είχαν στον οργανισμό των ανδρών αυτών τα διατροφικά τους καπρίτσια. Μονίμως φουσκωμένος (με ό,τι αυτό συνεπάγεται) ήταν ο Μουαμάρ Καντάφι, πιθανότατα εξαιτίας του πολύ θρεπτικού γάλακτος καμήλας, το οποίο κατανάλωνε σε μεγάλες ποσότητες.

Προβλήματα με το έντερο φέρεται πως είχε και ο Χίτλερ, αν και ποτέ δεν ανακάλυψε για ποιον λόγο. Οι συγγραφείς υποστηρίζουν στο βιβλίο τους ότι ένας λόγος που ήταν χορτοφάγος ήταν γιατί πίστευε ότι με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσε να το καταπολεμήσει.

Ο Κάνταφι πάλι δεν αισθανόταν καμία ντροπή, όπως επιβεβαιώνει ο βρετανός ανταποκριτής του BBC Τζον Σίμπσον.

Η παράνοια τέλος είναι πολύ συχνά ίδιον των τυράννων, γεγονός που βρίσκει πρακτική εφαρμογή στο μενού τους. Ο Τσαουσέσκου, για παράδειγμα, δεν ταξίδευε ποτέ εκτός Ρουμανίας χωρίς τον προσωπικό του χημικό και ένα φορητό εργαστήριο προκειμένου να κάνει χημική ανάλυση στο φαγητό που επρόκειτο να καταναλώσει. Ουκ ολίγες φορές, ο ρουμάνος δικτάτορας έπαιρνε μαζί και το φαγητό του, εκνευρίζοντας συχνά τους ξένους ηγέτες – ο Τίτο είπε πάθει σοκ από την εμμονή τού Τσαουσέσκου να αποφεύγει τα λαχανικά σε στερεά μορφή και να τα πίνει αποκλειστικά σε μορφή χυμού με καλαμάκι.

Δοκιμαστές είχε επίσης και ο Χίτλερ. Τίποτα δεν κατέληγε στο πιάτο του Φίρερ, εάν δεν το είχαν πρώτα δοκιμάσει 15 γυναίκες (μέλη μίας επίλεκτης ομάδας), και ήταν ακόμη ζωντανές 45 λεπτά μετά την πρώτη μπουκιά.

Ο γιος τού Σαντάμ Χουσεΐν κατέληξε στη φυλακή αφότου σκότωσε έναν από τους «γευσιγνώστες» που εργάζονταν για τον πατέρα του.

Ούτε η υγιεινή διατροφή ωστόσο ούτε όλοι οι δοκιμαστές και χημικοί του κόσμου ήταν σε θέση να σώσουν αυτούς τους ανθρώπους. Ολοι τους πέθαναν κάποια στιγμή και αρκετοί με πολύ βίαιο τρόπο.

Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ & BBC