Σκότωναν και έφτιαχναν κονσέρβες από κρέας ελεφάντων για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα του υπερπληθυσμού τους στην Αφρική. Το κυνήγι ελεφάντων γίνεται ακόμη και σήμερα (σκληρές εικόνες)

Στα μάρκετ της Κεντρικής Αφρικής μπορεί κάποιος να βρει κρέας από μαϊμούδες, χιμπατζήδες, αντιλόπες, ακόμη και ελέφαντα. Οι κυνηγοί δεν σκοτώνουν τους ελέφαντες μόνο για το ελεφαντόδοντο, η πώληση του οποίου θεωρείται παράνομη μετά από χρόνιες προσπάθειες φιλοζωικών οργανώσεων, αλλά και για το κρέας τους.

Το κυνήγι των ελεφάντων για το κρέας τους γινόταν από τους παλαιολιθικούς χρόνους. Όμως, το πρόβλημα είναι ότι συνεχίζει να εφαρμόζεται ακόμη και σήμερα, κυρίως στο Καμερούν, στη Κεντροαφρικανική Δημοκρατία και στο Κονγκό.

Στην Αφρική θεωρείται κρέας πολυτελείας και κοστίζει περισσότερο από κάθε άλλο.

Ένας κυνηγός μπορεί να κερδίσει περίπου 180 δολάρια για το ελεφαντόδοντο, αλλά για το κέρδος για το κρέας τους μπορεί να φτάσει τα 6 χιλιάδες δολάρια, όταν το μέσο μεροκάματο στο Κονγκό είναι περίπου ένα δολάριο την ημέρα. Οργανώσεις όπως η WWF και η TRAFFIC μάχονται για να μειωθεί η κατανάλωση του κρέατος, αλλά και η ζήτηση του ελεφαντόδοντου, καθώς εκτιμάται ότι περίπου 55 ελέφαντες σκοτώνονται ημερησίως.

Το κρέας εξάγεται και πωλείται πέρα από τα σύνορα της Κεντροαφρικανικής Δημοκρατίας και της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό. Παρά το γεγονός ότι είναι παράνομο σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και οι δύο κυβερνήσεις εισπράττουν τους φόρους για τις εξαγωγές.

Κατά τη δεκαετία του 1960 το κρέας των ελεφάντων γινόταν ακόμη και κονσέρβες. Εκείνη την περίοδο το Εθνικό Πάρκο Κρούγκερ που καλύπτει μια έκταση δυο εκατομμυρίων εκταρίων συνειδητοποίησε ότι δεν μπορούσε να ικανοποιήσει τις ανάγκες περισσότερων από 7 χιλιάδες ελέφαντες.

Ισχυρίζονταν ότι αν ξεπερνούσαν αυτό το όριο, θα κινδύνευε όλη το οικοσύστημα της περιοχής.

“Καθένας από αυτούς καταναλώνει 200 κιλά τροφής την ημέρα και αν ξεπεραστεί ο αριθμός τους μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τα υπόλοιπα φυτοφάγα, τα πτηνά και τα ερπετά που κατοικούν στο Εθνικό Πάρκο Κρούγκερ” έλεγαν οι υπεύθυνοι του πάρκου.

Έτσι, έπρεπε να βρουν τρόπο να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα του υπερπληθυσμού. Αποφάσισαν να μεταφέρουν σε ζωολογικούς κήπους του εξωτερικού και κάποιοι να θανατώνονται.

Όμως, σκέφτηκαν ότι από τη στιγμή που θα πέθαιναν τα ζώα, θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν και το κρέας τους.

Κάθε χρόνο απομονωνόταν ένα κοπάδι περίπου 15 ελεφάντων και τους σκότωναν. Μέχρι το 1985 τους νάρκωναν με μια ουσία που παρέλυε σιγά σιγά τον οργανισμό τους.

Σύμφωνα, με κτηνιάτρους το ζώο ένιωθε σαν να πνίγεται για περίπου 10 λεπτά.

Τα επόμενα χρόνια μέχρι το 1994 που σταμάτησαν να σκοτώνουν τους ελέφαντες του πάρκου, τους πυροβολούσαν ώστε ο θάνατός τους να είναι ακαριαίος.

Στα σφαγεία η διαδικασία κονσερβοποίησης των ελεφάντων ήταν συγκεκριμένη. Πρώτα έκοβαν την προβοσκίδα και μετά τους χαυλιόδοντες, από τους οποίους έπαιρναν το ελεφαντόδοντο.

Στη συνέχεια αποκεφάλιζαν το ζώο, το τεμάχιζαν, το καθάριζαν και το έβαζαν σε κονσέρβες.

Μερικά κομμάτια τα έβαζαν στον ήλιο για να αποξεραθούν και να δημιουργηθεί το λεγόμενο bitlong που θεωρείται υπερπολυτελής τροφή. Οι κονσέρβες δίνονταν για τη σίτιση εκατοντάδων εργατών.

Το 1995 όταν πια το πάρκο σταμάτησε να σκοτώνει τα ζώα, προσπάθησε να ελέγξει την αύξηση του πληθυσμού τους, παρέχοντάς τους αντισύλληψη. Όμως, λίγο αργότερα  η μέθοδος αυτή εγκαταλείφθηκε, καθώς ήταν δύσκολο να δίνουν τα φάρμακα στους ελέφαντες.

Σύμφωνα με την καταμέτρηση του 2012, ο πληθυσμός των ελεφάντων στο πάρκο ξεπερνούσε τους 16 χιλιάδες.

Διαβάστε επίσης στην ΜτΧ: «Η μαμά μου με χτυπούσε κάθε μέρα με μαστίγιο. Μου έγδαρε το πρόσωπο με ένα ψαλίδι». Η συγκλονιστική ιστορία της 10χρονης Μαίρης που όταν απελευθερώθηκε φοβόταν τον ουρανό και έγινε διεθνές σύμβολο κακοποίησης (φωτο & βίντεο)