Μια νύχτα του 1967 μια κοπέλα ηλικίας 17 ετών με παχουλό πρόσωπο και φουντωτά μαλλιά ήταν καθισμένη σε ένα πεζοδρόμιο σε μια μικρή πόλη της Καλιφόρνιας. Ο πατέρας της την είχε διώξει από το σπίτι, καθώς συνέχεια τσακώνονταν επειδή γύριζε αργά στο σπίτι.
Πίστευε ότι ήταν άσχημη και πως κανένας δεν θα την αγαπούσε.
Ενώ έκλαιγε, ένας άντρας πέρασε από μπροστά της και της ζήτησε να τον ακολουθήσει.
Εκείνη στην αρχή αρνήθηκε, αλλά ο ευγενικός τρόπος του την έκανε να αλλάξει γνώμη. Τον ακολούθησε.
Ο ευγενής περαστικός ήταν ο Τσαρλς Μάνσον. Ένας παρανοϊκός εγκληματίας ο οποίος εμφανιζόταν ως «προφήτης».
Εξέφραζε μια παράξενη καταστροφολογική, επαναστατική θεωρία, σύμφωνα με την οποία οι μαύροι θα εξεγείρονταν και θα ξεσπούσε πόλεμος με τους λευκούς.
Μόνο η «οικογένεια» θα γλίτωνε υπό τη σκέπη του Μάνσον, που ήταν ο πέμπτος άγγελος (οι άλλοι τέσσερις ήταν οι Μπιτλς).
Η ζωή με τον Τσαρλς Μάνσον ήταν αλλιώτικη από το μεσοαστικό περιβάλλον που είχε μεγαλώσει η Λυνέτ Άλις Φρομ στα προάστια τους Λος Άντζελες και της Σάντα Μόνικα.
«Το σκυλί πάει σε κάποιον που το αγαπάει και το φροντίζει», είχε πει η ίδια αργότερα.
Οι φίλοι της την αποκαλούσαν «Σκουίκυ».
Η «Σκουίκυ» ήταν η δεύτερη κοπέλα που στρατολόγησε ο “προφήτης”.
Γρήγορα έγινε η ευνομούμενη του, ένα είδος νοικοκυράς της τρομακτικής «οικογένειας» του Μάνσον. Ήταν αυτή που άφησε στο πόδι του να διευθύνει όταν εκείνος κλείστηκε φυλακή για τη δολοφονία εννέα ατόμων.
Η «Σκουίκυ» και ο Μάνσον άρχισαν να περιοδεύουν στην περιοχή των χίπις γύρω από το σαν Φρανσίσκο για να στρατολογήσουν από τις διάφορες κοινότητες τους πιο ευάλωτους και δυσαρεστημένους.
Η «Σκουίκυ» ήταν εκείνη που ανακάλυψε ένα παλιό ράντσο στα βουνά της Σάντα Σουζάνα όπου η «οικογένεια» έστησε τσαντίρια, οργάνωνε τα σεξουαλικά όργια και σχεδίαζε τα εγκλήματά της. Εκείνη πλάγιαζε κάθε νύχτα με τον 80χρονο ιδιοκτήτη του ράντσου, Τζωρτζ Σπαν ως αντάλλαγμα για να αφήσει την «οικογένεια» να κατασκηνώσει στην ιδιοκτησία του.
Η «Σκουίκυ» δεν είχε πρόβλημα να συμμετέχει σε σεξουαλικά όργια, αλλά πάνω από όλα τρελαινόταν να κάνει σεξ με τον Μάνσον.
Ποτέ και τίποτα δεν κλόνισε το πάθος για τον Μάνσον και την αφοσίωσή της σε αυτόν.
Τον Σεπτέμβριο του 1970, όταν ο Τσαρλς Μάνσον συνελήφθη για την δολοφονία της ηθοποιού Σάρον Τέητ και οδηγήθηκε στο δικαστήριο, η «Σκούικυ» και άλλοι ομοϊδεάτες της έμεναν σε ένα φορτηγάκι έξω από το δικαστήριο για συμπαράσταση. Ζούσαν εκεί επί ένα χρόνο και σαν σκλάβοι, αντέγραφαν κάθε τι που έκανε ο Μάνσον.
Όταν χάραξε ένα αγκυλωτό σταυρό στο μέτωπό του, τον μιμήθηκαν. Ακόμα και όταν ξύρισε το κεφάλι του, έκαναν το ίδιο.
Κάποια στιγμή στο διάστημα της δίκης, η «Σκουίκυ» κατηγορήθηκε ότι αποπειράθηκε να δολοφονήσει μια κοπέλα της «οικογένειας» που στράφηκε εναντίον του Μάνσον, την Μπάρμπαρα Χουτ.
Της έδωσαν να φάει ένα χάμπουργκερ παραγεμισμένο με μεγάλη ποσότητα LSD.
Όμως ο εισαγγελέας δεν μπορούσε να αποδείξει ότι το ναρκωτικό μπορούσε να προκαλέσει τον θάνατό της και έτσι γλίτωσε με 90 μέρες φυλακή.
Μετά την καταδίκη του Τσαρλς Μάνσον, η «Σκουίκυ» δεν διέκοψε τη σχέση μαζί του.
Συχνά αλληλογραφούσαν και όπως έλεγαν οι υπάλληλοι των φυλακών τα γράμματά τους ήταν ασυνάρτητα, σαν να έγραφαν άνθρωποι υπό την επήρεια ναρκωτικών.
Σε μια περίπτωση μόνο όταν πιάστηκε ένα γράμμα του Μάνσον που προσπάθησε να στείλει λαθραία στη Λυνέτ Φρομ, εντοπίστηκε μια κρυπτογραφική φράση που έλεγε «Φέρε τις χειροβομβίδες».
Κανείς δεν μπορούσε να βεβαιώσει εάν οι ιδέες που γεννιόντουσαν στο κεφάλι της «Σκουίκυ» ήταν αποκλειστικά δικές της ή του Μάνσον.
Για αυτό και όταν η «Σκουίκυ» σήκωσε το όπλο και προσπάθησε να δολοφονήσει τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Τζέραλντ Φορντ θεωρήθηκε ότι ο Μάνσον ήταν ο εμπνευστής αυτής της κίνησης.
«Είμαστε πάντα ερωτευμένοι. Ο Τσαρλς είναι το μόνο πρόσωπο που έχω γνωρίσει και διαθέτει πραγματική δύναμη. Θα πέθαινα για τον Τσάρλι, θα σκότωνα για χατίρι του. Θα έκανα τα πάντα για αυτόν», είχε πει η ίδια.
Όσο για τον Τσαρλς Μάνσον, όταν του είπαν ότι η γυναίκα που είναι ερωτευμένη μαζί του και που θα μπορούσε να σκοτώσει ή να πεθάνει για χατίρι του, συνελήφθη, επειδή αποπειράθηκε να δολοφονήσει των Πρόεδρο των ΗΠΑ, σήκωσε τα μάτια στον συνομιλητή του και δεν έβγαλε λέξη.
Η Λυνέτ καταδικάστηκε σε ισόβια και αποφυλακίστηκε μετά από 30 χρόνια το 2009, σε ηλικία 60 ετών.
Διαβάστε στη “ΜτΧ”:Ακολουθήστε την mixanitouxronou.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε τις σημαντικότερες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στη mixanitouxronou.gr