Η σεξουαλική κακοποίηση της Βιρτζίνια Γουλφ από τους αδερφούς της

Η Βιρτζίνια Γουλφ, σε ένα απ’ τα γράμματά της, αποκάλυψε τη σεξουαλική κακοποίηση που δέχτηκε από τον ετεροθαλή αδερφό της, Τζέραλντ Ντάκγουορθ.

«Το σπάσιμο του υμένα, ακόμα τρέμω από ντροπή, όταν θυμάμαι τον ετεροθαλή αδερφό μου να με τοποθετεί στο περβάζι του παραθύρου και να εξερευνά τα γεννητικά μου όργανα. Ήμουν περίπου 6 χρονών».

Σύμφωνα με τον ανιψιό και βιογράφο της, Κουέντιν Μπελ, ο Τζέραλντ κακοποιούσε και την άλλη αδερφή τους, Βανέσα.

Ούτε η Βιρτζίνια, ούτε η Βανέσα αποκάλυψαν τη συμπεριφορά του αδερφού τους.

Μετά από πολλά χρόνια, τόλμησε η Βιρτζίνια να αναφερθεί στη δραματική της εμπειρία.

Ο θάνατος της μητέρας της και η αρχή της κακοποίησης

Το 1895, όταν η Βιρτζίνια ήταν 13 ετών, πέθανε η μητέρα της.

Η Γουλφ, αργότερα, περιέγραψε τον θάνατο ως τη «χειρότερη καταστροφή που μπορούσε να συμβεί».

Τότε, ξεκίνησε η συστηματική σεξουαλική κακοποίηση και από τον άλλο ετεροθαλή αδερφό της, τον Τζορτζ.

Πρέπει να διήρκεσε μέχρι το 1904, όταν πέθανε κι ο πατέρας της.

Όλη αυτή την περίοδο, η Βιρτζίνια πάθαινε συχνά νευρικούς κλονισμούς. Μετά τον θάνατο του πατέρα της, αναγκάστηκε να μπει σε ίδρυμα, όπου έμπαινε και έβγαινε όλη της τη ζωή.

Ο σύζυγος και η ερωμένη της

Η Γουλφ κατάφερε να συνεχίσει τη ζωή της, παρά το ψυχολογικό τραύμα της κακοποίησης και την εύθραυστη ψυχολογικής της υγεία. Παντρεύτηκε τον Λέοναρντ Γουλφ στις 10 Αυγούστου του 1912.

Με τον Λέοναρντ έζησε τις πιο χαρούμενες στιγμές της ζωής της. Η συγγραφέας περιγράφει μία απολύτως υγιή σχέση με τον σύζυγό της, αν και οι εμπειρίες που είχε μέχρι τότε, ήταν τραυματικές.

Βέβαια, δεν έλειπαν και οι εξωσυζυγικές σχέσεις.

Οι Γουλφ ανήκαν σε έναν κύκλο διανοούμενων, που ονομαζόταν «Ομάδα Μπλούμσμπουρι».

Η ομάδα είχε μία «χαλαρή» άποψη γύρω απ’ τα σεξουαλικά θέματα και επέτρεπε διάφορες «ατασθαλίες».

Μέσω της ομάδας, γνώρισε τη συγγραφέα Βίτα Σάκβιλ-Ουέστ, το 1922.

Σύμφωνα με τη Σάκβιλ-Ουέστ, η σχέση τους ήταν περισσότερο συναισθηματική, παρά σεξουαλική, καθώς συνευρέθηκαν μόλις 2 φορές.

Θεωρείται ότι, η Γουλφ έγραψε το βιβλίο «Ορλάντο», εμπνευσμένη από την ερωμένη της. Το βιβλίο έχει περιγραφεί ως το «μακρύτερο και πιο μαγευτικό ερωτικό γράμμα στην ιστορία».

Ακόμη και όταν τερματίστηκε ο δεσμός της Γουλφ με την Σάκβιλ-Ουέστ, οι δύο γυναίκες έμειναν πολύ καλές φίλες.

Η αυτοκτονία

Η Λουίς ΝτεΣάλβο αναλύει, στο βιβλίο της «Βιρτζίνια Γουλφ: Οι επιπτώσεις της σεξουαλικής κακοποίησης στη ζωή και το έργο της», την άποψή ότι, η οικογένεια της Γουλφ ευθυνόταν για την κατάθλιψη που βασάνιζε τη συγγραφέα.

Το πρωί της 18ης Μαρτίου του 1941, σε ηλικία 59 ετών, η Βιρτζίνια Γουλφ περπάτησε μέχρι τον ποταμό Ουζ, λίγο πιο μακριά απ’ το σπίτι της.

Όταν έφτασε στις όχθες, άρπαξε μια χούφτα από πέτρες και γέμισε τις τσέπες των ρούχων της.

Ατάραχη, μπήκε στο ποτάμι και πνίγηκε.

Το σώμα της, παρασυρμένο από τα νερά, βρέθηκε 20 μέρες μετά.

Λίγο πριν βγει απ’ το σπίτι της, για την τελευταία βόλτα της ζωής της, είχε γράψει στον άντρα της:

«Αγάπη μου,

είμαι σίγουρη ότι τρελαίνομαι πάλι. Νιώθω ότι δε θα αντέξουμε άλλη μία τέτοια κρίση. Αυτή τη φορά δε θα αναρρώσω. Άρχισα πάλι να ακούω φωνές και δεν μπορώ να συγκεντρωθώ. Γι’ αυτό θα κάνω αυτό που θεωρώ σωστό για την περίσταση. Μου έχεις προσφέρει τη μεγαλύτερη ευτυχία. (…) Δε νομίζω ότι υπήρξαν ποτέ πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι, μέχρι που ήρθε αυτή η απαίσια αρρώστια. Δεν μπορώ να την πολεμήσω άλλο. Ξέρω ότι καταστρέφω τη ζωή σου κι ότι, αν δεν είχες εμένα να φροντίζεις, θα μπορούσες να δουλέψεις. Και θα τα καταφέρεις.

Βλέπεις, δεν μπορώ να γράψω σωστά. Δεν μπορώ να διαβάσω. Αυτό που θέλω να πω, είναι ότι σου χρωστάω όλη τη ευτυχία της ζωής μου. Ήσουν τόσο υπομονετικός μαζί μου και τόσο καλός. Θέλω να το πω αυτό –όλοι το ξέρουν.

Αν μπορούσε να με σώσει κάποιος, αυτός θα ήσουν εσύ. Με έχουν εγκαταλείψει όλα, εκτός από τη σιγουριά μου για την καλοσύνη σου. Δεν μπορώ να καταστρέφω τη ζωή σου άλλο.

Δε νομίζω ότι δύο άνθρωποι θα μπορούσαν να είναι πιο χαρούμενοι από εμάς.

Β.»

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Η μεταμόρφωση της Νικόλ Κίντμαν σε Βιρτζίνια Γουλφ που της χάρισε το Όσκαρ. Η συγκλονιστική ιστορία της συγγραφέα που αυτοκτόνησε και δυσφημίστηκε ως δειλή, με έλλειψη πατριωτισμού