Σε μουσείο η επιτύμβια στήλη της 18χρονης Χρυσούλας Ροδάκη που ένωσε δύο οικογένειες Ελλήνων και Τούρκων 135 χρόνια μετά τον θάνατό της

Γράφτηκε την Τρίτη 31 Οκτωβρίου ο “επίλογος” της ιστορίας του Κερέμ Σογιλμάζ και του Θεόδωρου Γεωργιάδη, των ανθρώπων που ενώθηκαν μέσω της επιτύμβιας στήλης της 18χρονης Χρυσούλας Ροδάκη. Η γυναίκα που έζησε στην Κωνσταντινούπολη και πέθανε το 1887 ένωσε έναν Έλληνα και έναν Τούρκο με την ταφόπλακά της 135 χρόνια μετά τον θάνατό της, δημιουργώντας παράλληλα μια θερμή φιλία, που επισφραγίστηκε με το ταξίδι του κ. Γεωργιάδη στην Κωνσταντινούπολη.

Όλα ξεκίνησαν το 2017 όταν ο τούρκος παραγωγός ταινιών, Κερέμ Σογιλμάζ βρέθηκε στο πατρικό του σπίτι, στο Καραζακιόι, στο οποίο γίνονταν επισκευές. Κατά τη διάρκεια εργασιών στο πάτωμα ένα κομμάτι μάρμαρο βρέθηκε στο υπέδαφος. Ο ίδιος μη γνωρίζοντας για τί πρόκειται, σκέφτηκε να το μαζέψει. Το μετέφερε στο σπίτι του, το καθάρισε και ζήτησε από Έλληνες να του εξηγήσουν τι έγραφε.

Τότε διαπίστωσε ότι επρόκειτο για μια επιτύμβια στήλη με την επιγραφή: «Ενθάδε κείται η δούλη του θεού Χρυσούλα Ροδάκη, θανούσα τη 18η Μαρτίου 1887». Ο Κερέμ αισθάνθηκε την ανάγκη να την παραδώσει εκεί που ανήκε. Ξεκίνησε τότε έναν αγώνα δρόμου για να εντοπίσει τους απογόνους της Χρυσούλας Ροδάκη.

Οι Αρχές σε Τουρκία και Ελλάδα δεν του προσέφεραν σημαντική βοήθεια, ούτε οι γείτονες που πίστευε ότι μπορεί να έχουν ακούσει ιστορίες. Λίγους μήνες μετά δημιούργησε τη σελίδα Chrysoula Rodaki’ s tombstone στο Facebook αναζητώντας πληροφορίες. Μέσω της σελίδας τον ενημέρωσαν ότι οι συγγενείς έφυγαν από την Κωνσταντινούπολη κατά την ανταλλαγή πληθυσμών του 1923.

Χρειάστηκαν έξι ολόκληρα χρόνια για να καταφέρει να εντοπίσει τον μοναδικό συγγενή της Χρυσούλας. Πρόκειται για τον κ. Θεόδωρο Γεωργιάδη, ο οποίος ζει στη Θεσσαλονίκη και είναι ο ανιψιός της θανούσης. Η συγκίνηση ήταν μεγάλη και για τις δύο πλευρές, ενώ το ραντεβού για τη μεταξύ τους συνάντηση δεν άργησε να κλειστεί.

Την Πέμπτη 25 Οκτωβρίου ο Κερέμ Σογιλμάζ ταξίδεψε οδικώς για την Θεσσαλονίκη, έχοντας μαζί του όχι μόνο φωτογραφίες από την επιτύμβια στήλη, βάρους 100 κιλών, αλλά και εικόνες από το σπίτι στο οποίο έζησαν οι πρόγονοί του. Ο κ. Θεόδωρος τον υποδέχθηκε γεμάτος αγωνία τόσο για να δει τα ντοκουμέντα μιας ζωής, αλλά και για να διηγηθεί στον Kerem την ιστορία της Χρυσούλας, της Ελληνίδας που έχασε τη μάχη στα 18 της χρόνια από μια ασθένεια της εποχής.

Το κορίτσι θάφτηκε στον κήπο του σπιτιού του και έμεινε εκεί μέχρι την ημέρα που οι εναπομείναντες συγγενείς αναγκάστηκαν να αφήσουν τη χώρα και να εγκατασταθούν κάπου στην Ελλάδα. Ποτέ ξανά δεν έμαθε κανείς τι απέγινε ο τάφος της.

Το πιο συγκινητικό κομμάτι της ιστορίας όμως γράφτηκε στην Κωνσταντινούπολη, εκεί όπου ταξίδεψε ο κ. Γεωργιάδης. Η επιτύμβια στήλη μεταφέρθηκε, παρουσία του, στο μουσείο συμφιλίωσης των λαών και της ανταλλαγής πληθυσμών στην Κωνσταντινούπολη.

Με ένα μπουκέτο λουλούδια, αφιερωμένο στη μνήμη της Χρυσούλας, ο κ. Γεωργιάδης απαίτησε φόρο τιμής στη θεία του, ενώ ο Κερέμ κοιτούσε με ικανοποίηση την κατάληξη της ιστορίας που ο ίδιος ξεκίνησε να “γράφει”.

Μία ημέρα αργότερα ο κ. Γεωργιάδης επισκέφθηκε το πατρικό του σπίτι, εκεί όπου έζησε όχι μόνο η θεία του, Χρυσούλα Ροδάκη, αλλά και η μητέρα του, στο σπίτι όπου βρέθηκε η επιτύμβια στήλη.

Η υπόσχεση, για τη φιλία που γεννήθηκε και τη συνέχισή της και στις επόμενες γενιές, δόθηκε γύρω από ένα τραπέζι, στην αυλή του πατρικού σπιτιού, όπως ξέρουν καλά τόσο οι Έλληνες, όσο και οι Τούρκοι να κάνουν. Πάντα, οι χαρές, οι λύπες, οι θύμησες ξεδιπλώνονται γύρω από ένα τραπέζι…

Πηγή:ertnews.gr