“Σχεδιάζω να δολοφονήσω τον Νίξον…Είμαι περίεργος να δω πώς θα με περιγράψουν τα ΜΜΕ”. Ο αληθινός χαρακτήρας πάνω στον οποίο βασίστηκε ο “Ταξιτζής” που υποδύθηκε ο Ντε Νίρο στη βραβευμένη ταινία

Πρόκειται για μια από τις ταινίες – σταθμό του αμερικανικού κινηματόγραφου.

Προτάθηκε για τέσσερα βραβεία Όσκαρ, βραβεύτηκε με το Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών και το 1998 έλαβε την 52η θέση στη λίστα με τις 100 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών που θεσπίστηκε από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου.

Ο λόγος για τον «Ταξιτζή» που γυρίστηκε το 1976 από τον σκηνοθέτη Μάρτιν Σκορσέζε, σε σενάριο του Πολ Σράντερ και με πρωταγωνιστές, εκτός του Ντε Νίρο, τη Τζόντι Φόστερ, τον Χάρβεϊ Καιτέλ, τη Σίμπιλ Σέπαρντ και τον Πήτερ Μπουλ.

Ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο στην ταινία υποδύεται τον Τράβις, ένα πρώην πεζοναύτη και βετεράνο του Βιετνάμ που ζει στη Νέα Υόρκη, ο οποίος προσπαθεί να προσαρμοστεί στην κοινωνία.

Υποφέρει από αϋπνίες και από κατάθλιψη κι το βράδυ εργάζεται ως ταξιτζής.

Ταν πρωινά  συχνάζει σε σινεμά με πορνογραφικές ταινίες σκεφτόμενος πως θα «φτιάξει»τον κόσμο καλύτερο. Έτσι σταδιακά μετατρέπεται σε έναν βίαιο τιμωρό.

Έμπνευση για τον Πολ Σρέιντερ ήταν το ημερολόγιο του Άρθουρ Μπρέμερ, ο οποίος αποπειράθηκε να δολοφονήσει τον Τζορτζ Γουάλας. Αυτός ήταν υποψήφιος για τις Προεδρικές Εκλογές του 1972 στις Η.Π.Α και η απόπειρα έγινε κατά τη διάρκεια προεκλογικής ομιλίας στην πόλη Λόρελ της πολιτείας του Μέριλαντ.

Ο Άρθουρ Μπρέμερ γεννήθηκε στις 21 Αυγούστου του 1950 στην πόλη Μιλγουόκι του Γουισκόνσιν και ήταν το τέταρτο από τα πέντε παιδιά του Γουίλιαμ και της Σύλβιας Μπρέμερ.

Ήταν μοναχικός και εσωστρεφής. Είχε πέσει θύμα ενδοοικογενειακής βίας και αυτό το στοιχείο το κράτησε ο Σκορτσέζε στον ήρωα που υποδύεται ο Ντε Νίρο.

Στο σχολείο και μετά στο κολέγιο απομονωνόταν, σπάνια μιλούσε και δεν είχε φίλους.

Μετά την αποφοίτησή του καταπιάστηκε με διάφορες δουλειές, όπως σερβιτόρος, επιστάτης σε σχολείο, ελαιοχρωματιστής, αλλά πάντα η απασχόληση κρατούσε λίγο και έφευγε υποβάλλοντας την παραίτησή του.

Λίγους μήνες πριν από την απόπειρα δολοφονίας του Γουάλας, ο Μπρέμερ είχε συλληφθεί τον Νοέμβριο του 1971 για παράνομη κατοχή όπλου, ωστόσο αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση.

Ο ψυχίατρος που όρισε το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι ναι μεν ήταν ψυχικά άρρωστος, αλλά ήταν ικανός να συνεχίσει να ζει στην κοινωνία και ήταν ακίνδυνος για τους συνανθρώπους του.

Τότε γνώρισε την 16χρονη Τζοάν Πέμριτς με την οποία άρχισε να βγαίνει.

Ήταν η πρώτη φορά που είχε κοπέλα. Όμως, η ιδιόρρυθμη και παιδική συμπεριφορά του, έκανε την Πέμριτς να του ζητήσει να χωρίσουν μετά από δυο μήνες.

Μετά τον χωρισμό και αφού παραιτήθηκε από την δουλειά του, άρχισε να καταστρώνει σχέδια για να σκοτώσει τον Ρίτσαρντ Νίξο ή τον Γουάλας.

Όπως έγραψε στο ημερολόγιο του την 1η Μαρτίου του 1972: «Σχεδιάζω να δολοφονήσω τον Ρίτσαρντ Νίξον ή τον Τζορτζ Γουάλας… Σκοπεύω να πυροβολήσω είτε τον ένα είτε τον άλλον κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας τους στο Γουισκόνσιν…..Είμαι περίεργος να δω πως τα δίκτυα ενημέρωσης θα με περιγράψουν… ως έναν άνεργο μπογιατζή; ως έναν αποτυχημένο φοιτητή; θέλω να κάνω κάτι τολμηρό και δραματικό, δυναμικό και επιβλητικό, μια επίδειξη του ανδρισμού μου που θα την παρακολουθήσει ολόκληρος ο κόσμος».

Ο Μπρέμερ, όπως και ο Ταξιτζής, ήταν ένας άνθρωπος με βαριά φορτισμένο ψυχικό κόσμο.

Δεν ήταν πολιτικοί οι λόγοι που τον ωθούσαν στην δολοφονία, αλλά η ανάγκη του για να βγει από την αφάνεια και να ξεχωρίσει από την μάζα, ακόμα και με αρνητικό τρόπο.

Στις 10 Απριλίου του 1972, ο Νίξον πήγε στην Οτάβα και τότε ο Μπρέμερ θεώρησε πως ήταν η κατάλληλη στιγμή.

Τρεις ημέρες αργότερα, φορώντας ένα κοστούμι, γυαλιά ηλίου και με ένα περίστροφο στην τσέπη, ήλπιζε να δολοφονήσει τον Νίξον, αλλά δεν μπορούσε να βρει την ευκαιρία.

Η ασφάλεια του Νίξον ήταν πολύ “σφιχτή” και οι αστυνομικοί της Οττάβα φύλασσαν την αυτοκινητοπομπή του, καθιστώντας αδύνατο για οποιονδήποτε να τον πλησιάσει.

Ο Νίξον αποδείχθηκε σύντομα πολύ δύσκολος στόχος και ο Μπρέμερ στράφηκε στην δεύτερη εναλλακτική του, τον Γουάλας, γνωστό για τις συντηρητικές του απόψεις.

Τον Μάιο του 1972 ο Γουάλας βρισκόταν στο εμπορικό κέντρο Λορέλ για την προεκλογική του ομιλία.

Ο Μπρέμερ βρέθηκε εκεί ανάμεσα σε 1.000 άτομα που είχαν συγκεντρωθεί για να ακούσουν τον υποψήφιο πρόεδρο.

Μετά το τέλος της ομιλίας το ακροατήριο δεν επέτρεψε στον υποψήφιο Πρόεδρο να κατέβει από το πόντιουμ στο κοινό και να χαιρετίσει τους οπαδούς του, δίνοντας έτσι τη χρυσή ευκαιρία στον Μπρέμερ.

Έστρεψε το περίστροφο προς τον Γουάλας και άνοιξε πυρ. Πυροβόλησε τέσσερις φορές. Ο Γουάλας έπεσε κάτω αιμόφυρτος, ενώ άλλοι τρεις άνθρωποι τραυματίστηκαν κατά λάθος.

Η απόπειρα δολοφονίας του Γουάλας απέτυχε με τον Μπρέμερ να συλλαμβάνεται και να καταδικάζεται σε 53 χρόνια φυλάκισης.

Με απόφαση του εφετείου αποφυλακίστηκε το 2007.

35 χρόνια μετά την καταδίκη του.

Ο Γουάλας έμεινε ανάπηρος από τη μέση και κάτω μετά την επίθεση και καθηλώθηκε σε αναπηρικό καροτσάκι. Κέρδισε τις εκλογές του 1974 και 1983 και εκλέχτηκε Κυβερνήτης της Αλαμπάμα.

Δείτε εδώ το βίντεο από την απόπειρα δολοφονίας του Γουάλας: