Ρεβυθούσα, ο “αφανής ήρωας της ενεργειακής κρίσης”. Αυτοψία στο νησί που δίνει φυσικό αέριο σε όλη την Ελλάδα και τα Βαλκάνια

Μέχρι και μερικές δεκαετίες πριν, ήταν μια βραχονησίδα που οι μόνοι “κάτοικοί” της ήταν οι γλάροι. Βρίσκεται μισό χιλιόμετρο από την Πάχη Μεγάρων και αποτελεί την πύλη εισόδου του φυσικού αερίου στην Ελλάδα.

Ήρθε στο προσκήνιο αφότου ξέσπασε ο πόλεμος στην Ουκρανία και η Ρωσία έκλεινε τη στρόφιγγα του φυσικού αερίου προς τις χώρες της Δύσης. Είναι, με λίγα λόγια, μία από τις σημαντικότερες εθνικές υποδομές.

H Ρεβυθούσα απέχει μερικά εκατοντάδες μέτρα από το ακρωτήρι Καράς της Σαλαμίνας και, από το 1999, εξασφαλίζει την ενεργειακή επάρκεια της χώρας και των Βαλκανίων. Εκεί φτάνουν δεξαμενόπλοια από την Αλγερία, το Κατάρ, την Αυστραλία και την Αμερική, φορτωμένα με μεγάλες ποσότητες του καυσίμου (LNG) και θερμοκρασία -160°C.

Με ειδικούς βραχίονες εκφόρτωσης περνά στις δεξαμενές, μετατρέπεται σε αέριο με τη βοήθεια του θαλασσινού νερού και ακολούθως, μέσα από δύο υποθαλάσσιους αγωγούς, διοχετεύεται σε όλη τη χώρα. Οι εγκαταστάσεις λειτουργούν 24 ώρες το 24ωρο, 365 ημέρες το χρόνο και οι κανόνες ασφαλείας είναι αυστηροί.

Μία τυπική εκφόρτωση, σύμφωνα με τους εργαζόμενους της Ρεβυθούσας, μπορεί να διαρκέσει ακόμη και πάνω από μία ημέρα.

“Η Ρεβυθούσα είναι ένας σταθμός που λαμβάνει υγροποιημένο φυσικό αέριο, το οποίο αποθηκεύεται στις τρεις δεξαμενές και από εκεί αντλείται και θερμαίνεται.

Αεριοποιείται, αλλάζει, δηλαδή, κατάσταση, καθώς μέσα από υγρό γίνεται αέριο και διοχετεύεται στο δίκτυο. Η χωρητικότητα των τριών δεξαμενών είναι συνολικά 225.000 κυβικά μέτρα και ο αριθμός αεριοποίησης είναι 1.400 κυβικά μέτρα LNG την ώρα“, αναφέρει ο Αριστοτέλης Νάστος, διευθυντής της εγκατάστασης υγροποιημένου φυσικού αερίου της Ρεβυθούσας.

Οι διαμαρτυρίες των Μεγαριτών και οι καθυστερήσεις

Η Ρεβυθούσα δεν επιλέχθηκε τυχαία ως πύλη εισόδου του φυσικού αερίου στην Ελλάδα. Έπρεπε να βρεθεί ένα μέρος που θα ήταν αρκετά κοντά στην Αττική, αλλά, συγχρόνως, θα απείχε από κατοικημένες περιοχές, ώστε, σε περίπτωση ατυχήματος, να μην κινδυνεύσουν ανθρώπινες ζωές.

Όταν, όμως, έγιναν γνωστά τα σχέδια για τη δημιουργία εγκαταστάσεων φυσικού αερίου στη Ρεβυθούσα, οι κάτοικοι των Μεγάρων ξεσηκώθηκαν, φοβούμενοι ότι ένα πιθανό μελλοντικό ατύχημα θα τους άφηνε εντελώς εκτεθειμένους.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής, τον Ιούλιο του 1990, δεκάδες Μεγαρίτες έκαναν απόβαση στη βραχονησίδα, με σκοπό να εμποδίσουν την πρόοδο των έργων. Τα συνθήματα που  φώναζαν ήταν “Κάτω τα χέρια από τη Ρεβυθούσα!” και “Ο λαός απαιτεί η Ρεβυθούσα να σωθεί!”

Τον επόμενο μήνα, οι κάτοικοι των Μεγάρων, της Σαλαμίνας και της Νέας Περάμου κλιμάκωσαν τον αγώνα τους, κλείνοντας για μια ώρα την Ε.Ο. Αθηνών-Μεγάρων στη θέση “Καμίνια”.

Την κατασκευή των πρώτων δύο δεξαμενών και των υπόλοιπων εγκαταστάσεων ανέλαβε μια κοινοπραξία υπό την γερμανική Dywidag. Ωστόσο, η πρόοδος που σημειώθηκε μέχρι το 1993 ήταν ελάχιστη και η εταιρεία αποχώρησε.

Μετά από πολλές καθυστερήσεις, οι εργασίες ολοκληρώθηκαν και ο Τερματικός Σταθμός Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου (ΥΦΑ) “άνοιξε” τις πύλες του στα τέλη Νοεμβρίου του 1999.

Η επένδυση κόστισε 100 δισ. δραχμές και έκτοτε έχουν πραγματοποιηθεί διάφορες εργασίες αναβάθμισης. Συγκαταλέγεται στους 28 σταθμούς υγροποιημένου φυσικού αερίου που λειτουργούν σήμερα σε όλο το χώρο της Μεσογείου και της Ευρώπης.

Τον Ιανουάριο του 2023, το αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο CNBC έκανε αυτοψία στο νησί της Ρεβυθούσας, χαρακτηρίζοντάς το ως “αφανή ήρωα στην ενεργειακή κρίση της Ευρώπης“.

Δείτε τη Ρεβυθούσα, το “νησί του φυσικού αερίου”, μέσα από τα εντυπωσιακά εναέρια πλάνα του συνεργάτη μας, Michael Miller:

Πηγή κεντρικής φωτογραφίας: Michael Miller