Η σουλτάνα από το Ρέθυμνο που δολοφονούσε τις ερωμένες του άνδρα της. Οι πολιτικές της παρεμβάσεις

Το 1646, οι Τούρκοι πέρασαν από το χωριό της Καμαριωτής στο Ρέθυμνο. Εκεί, πήραν για σκλάβα την 3χρονη Ευμενία Βεργίτση και την έστειλαν στο σουλτάνο Ιμπραήμ.

Μέχρι τα 17 της βρισκόταν κλεισμένη στο χαρέμι. Όσο μεγάλωνε γινόταν μια πανέμορφη γυναίκα. Για αυτό την φώναζαν «Ρεμπιά Γκιουλνούς» που σημαίνει «εκείνη που πίνει δροσιά από τα ανοιξιάτικα ρόδα».

Όταν ο γιος του Ιμπραήμ, Μεχμέτ Δ’, ενηλικιώθηκε, η Γκιουλνούς έγινε η πρώτη ευνοούμενη του. Στις 2 Ιουνίου 1664, έγινε βαλιδέ, δηλαδή, γέννησε τον πρώτο διάδοχο του σουλτάνου, τον Μουσταφά. Το γεγονός πανηγύρισε όλη η Ανδριανούπολη με 7ημερη φωταψία.

Η Γκιουλνούς ήταν πολύ έξυπνη. Στη διάρκεια της 24ετής θητείας του σουλτάνου Μεχμέτ Δ’, διατήρησε την εύνοιά του, συνοδεύοντάς τον παντού.

Κατάφερνε να βγάζει από τη μέση κάθε αντίζηλό της με διάφορα τεχνάσματα, φτάνοντας μέχρι και στο έγκλημα.

Ο Μεχμέτ ήταν παράφορα ερωτευμένος με την Γκιουλνούς. Όμως, η προσοχή του στράφηκε αλλού, όταν στο χαρέμι του μπήκε η Γκιουλμπεγιάζ. Η Ρεθυμνιώτισσα έγινε τρομερά ζηλιάρα. Όταν η Γκιουλμπεγιάζ καθόταν σε ένα βράχο και αγνάντευε τη θάλασσα η Γκιουλνούς την έσπρωξε και πνίγηκε. Άλλοι αναφέρουν ότι την στραγγάλισε.

Σε άλλη περίπτωση, δολοφόνησε μια Τσερτσέζα χορεύτρια μπροστά στα μάτια του Μεχμέτ. Όταν είδε τον σουλτάνο να απολαμβάνει το χορό της, του είπε να χορέψει μαζί της ένας Μαυριτανός, για να γίνει το θέαμα πιο ελκυστικό. Ο Μεχμέτ συμφώνησε και το σχέδιο της Ευμενίας μπήκε σε εφαρμογή.

Είχε συνεννοηθεί με τον Μαυριτανό όταν θα χορεύει με την Τσερτσέζα, στο ανάκτορο του Καντιλή, σε ένα εξώστη δίπλα στη θάλασσα, να τη σπρώξει και να πέσει στο κενό. Έτσι κι έγινε. Φάνηκε ως ατύχημα όπως και για τόσες άλλες.

Καλύτερη τύχη είχε μια χριστιανή, την οποία ο Μεχμέτ γνώρισε σε μια εκδρομή τους, στον Θεσσαλικό κάμπο για κυνήγι. Βρισκόταν μαζί της κρυφά, ώσπου το κατάλαβε η Γκιουλνούς και την πάντρεψε με ένα αξιωματικό της.

Τον Ιανουάριο του 1673 έκανε και δεύτερο γιο, τον Αχμέτ.

Το 1695, ανέβηκε στο θρόνο ο πρωτότοκος γιος της και εκείνη πήρε τον τίτλο της βαλιδέ σουλτάνας. Η Γκιουλνούς είχε κερδίσει τον σεβασμό όλων και διατήρησε τη δύναμή της για τα επόμενα 20 χρόνια, οπότε και πέθανε. Στο θρόνο ανέβηκε κάποια χρόνια αργότερα και ο δεύτερος της γιος.

Είχε δείξει μεγάλο ζήλο για τη μουσουλμανική θρησκεία, χτίζοντας τζαμιά, όπως το Γενί Τζαμί στο Γαλατά και στο Σκούταρι.

Λέγεται ότι η Γκιουλνούς παρότρυνε το γιο της Αχμέτ για τον πόλεμο με τη Ρωσία το 1711. Δύο χρόνια νωρίτερα, ο βασιλιάς της Σουηδίας Κάρολος ΙΒ΄ είχε μεταβεί στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η Γκιουλνούς είπε στο σουλτάνο να συμμαχήσει με το βασίλειό του κατά της Ρωσίας, πράγμα που έκανε.

Στις 9 Φεβρουαρίου 1711, η Τουρκία κήρυξε τον πόλεμο κατά της Ρωσίας, όπως είχε συμβουλεύσει τον σουλτάνο.

Πέθανε τον Νοέμβριο του 1715, σε ηλικία 72 ετών, στην Κωνσταντινούπολη. Θάφτηκε σε ένα τζαμί που πήρε το όνομά της.