“Βάλτος της Δεξιάς το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ”. Το ξέσπασμα της Τζέιν Φόντα για την κατάργηση των αμβλώσεων

“Βάλτος της Δεξιάς το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ”. Το ξέσπασμα της Τζέιν Φόντα για την κατάργηση των αμβλώσεων

Η Αμερικανίδα ηθοποιός, ακτιβίστρια και φεμινίστρια Τζέιν Φόντα επικρίνει την «αδιανότητη» απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ για τις αμβλώσεις.

Η Τζέιν Φόντα ήταν μια από τις εξέχουσες προσωπικότητες του κινήματος για τα δικαιώματα των γυναικών τη δεκαετία του 1970. Μαζί με δύο άλλες «ιστορικές» εκπροσώπους του φεμινιστικού κινήματος, την Γκλόρια Στάινεμ και τη Ρόμπιν Μόργκαν, ίδρυσε το Women’s Media Center.

Η γαλλική εφημερίδα «Le Monde» τη συνάντησε στη Ρώμη, όπου γυρίζει ένα σίκουελ της ταινίας του 2018 «Book Club», και τη ρώτησε -μεταξύ άλλων- τη γνώμη της για τις τρέχουσες εξελίξεις με την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου να αναιρέσει το συνταγματικό δικαίωμα στην άμβλωση την Παρασκευή 25 Ιουνίου.

Οι απαντήσεις της Φόντα στις ερωτήσεις των Γάλλων δημοσιογράφων ήταν αποστομωτικές…

«Έχουν ενωθεί οι ΗΠΑ με οπισθοδρομικές χώρες με μεσαιωνικές απόψεις για τον ρόλο της γυναίκας;», διερωτάται η Τζέιν Φόντα

«Έχω αρρωστήσει, πραγματικά! Έχουν ενωθεί οι ΗΠΑ με οπισθοδρομικές χώρες που εξακολουθούν να έχουν αυτές τις σχεδόν μεσαιωνικές απόψεις για τον ρόλο της γυναίκας; Είναι πέρα ​​από σοκαριστικό. Είναι κάπως απίστευτο. Ελπίζω ότι θα κινητοποιήσει τις γυναίκες να ψηφίσουν αυτόν τον Νοέμβριο. Ελπίζω ότι θα κινητοποιήσει τους προοδευτικούς ανθρώπους να ψηφίσουν εξαιτίας αυτού που διακυβεύεται. Όμως το Ανώτατο Δικαστήριο έχει χάσει την αξιοπιστία του, έχει γίνει ένας βάλτος της Δεξιάς.

»Σήμερα εγώ και οι φίλοι μου θρηνούμε. Μερικοί από αυτούς με ρώτησαν αν σκέφτομαι να μείνω στην Ιταλία. Μάλλον είναι καλύτερα εκεί. Και ίσως, αν ήμουν νεότερη, να το έκανα. Αλλά νιώθω ότι δεν μπορώ να φύγω από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Θέλω να μείνω και να παλέψω. Δεν θέλω να φύγω».

Τζέιν Φόντα: Το φεμινιστικό κίνημα δεν μπορεί να περιοριστεί σε ένα… hashtag

Κάποιοι παραπονιούνται ότι το φεμινιστικό κίνημα έχει επικεντρωθεί στο MeToo και στη σεξουαλική παρενόχληση αντί να παλεύει για να διατηρήσει ένα από τα σημαντικότερα κέρδη του δεύτερου φεμινιστικού κύματος των δεκαετιών του 1960 και του 1970, δηλαδή το δικαίωμα κάθε γυναίκας να έχει τον έλεγχο του σώματός της.

«Δεν νομίζω ότι το φεμινιστικό κίνημα μπορεί να περιοριστεί σε hashtag. Η πρόοδος στην οποία έχει οδηγήσει και οι αξίες που ενσωματώνει είναι βαθιά ριζωμένες στις Αμερικανίδες όλων των ηλικιών. Και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει. Είμαστε πιο δυνατές. Γι’ αυτό μας επιτίθενται οι άντρες. Γι’ αυτό οι άντρες δεν θέλουν να μπορούμε να αποφασίσουμε αν θα κάνουμε μωρό ή όχι. Γιατί εμείς είμαστε δυνατές και αυτοί φοβούνται.

»Όταν το λέω αυτό, ακούγεται σαν να μη μου αρέσουν οι άντρες και ότι όλοι οι άντρες είναι κακοί. Δεν εννοώ καθόλου αυτό. Αγαπώ τους άντρες. Και υπάρχουν σπουδαίοι, υπέροχοι άνδρες. Φταίει η πατριαρχία γενικά. Η εξέλιξη δείχνει ότι εμείς είμαστε αυτές που διασφαλίζουμε την επιβίωση του είδους. Είμαστε αυτές που προσαρμόζονται στην αλλαγή. Είναι τόσο δύσκολο για τους άντρες να αλλάξουν. Εμείς αλλάζουμε συνεχώς. Όταν ο σύζυγός μας πιάνει νέα δουλειά, πρέπει να αλλάξουμε. Όταν τα παιδιά μας φεύγουν από το σπίτι και πάνε στο κολέγιο, πρέπει να αλλάξουμε. Οι γυναίκες πρέπει πάντα να αλλάζουν. Γι’ αυτό και είναι εύκολο για εμάς.

Η Σούζαν Φαλούντι μόλις δημοσίευσε ένα άρθρο στο οποίο υποστηρίζει ότι ο φεμινισμός πληρώνει το τίμημα της ”Συμφωνίας του Φάουστ με τον Διάβολο”, που έχουν κάνει οι φεμινίστριες με την κουλτούρα των διασημοτήτων. Η θεώρηση αυτή εξετάζει το πρόβλημα μέσα από λάθος οπτική. Δεν είναι αυτό το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι ο νεοφιλελευθερισμός και η παγκοσμιοποίηση».