“Σκότωσα το παιδί μου και αυτοκτονώ” – Το φρικιαστικό έγκλημα στα Λουτρά Ωραίας Ελένης και οι επιστολές του δράστη

“Αστυνομία, εκεί; Σκότωσα το παιδί μου και τώρα αυτοκτονώ. Βρίσκομαι σε σπίτι, στα Λουτρά Ωραίας Ελένης”

Αυτά είπε ο 48χρονος επιχειρηματίας Νικόλαος Ποτ. στον αστυνομικό υπηρεσίας και έκλεισε το τηλέφωνο.

Το φρικιαστικό έγκλημα

Ήταν 23 Ιουλίου του 1991, λίγο μετά τη μία το μεσημέρι. Μετά το ξαφνικό τηλεφώνημα, η αστυνομία ανέλαβε δράση. Περιπολικά ξεκίνησαν για τα Λουτρά της Ωραίας Ελένης. Έφτασαν στην περιοχή και άρχισαν την έρευνα.

Στάθμευσαν έξω από τη βίλα Βαμβακάρη, άνοιξαν την πόρτα και ήρθαν αντιμέτωποι με ένα φρικιαστικό θέαμα.

Σε δύο κρεβάτια, στο ίδιο δωμάτιο, βρίσκονταν αιμόφυρτα δύο πτώματα. Η 4χρονη Αναστασία και ο 48χρονος πατέρας της.

Δίπλα στο άψυχο σώμα του επιχειρηματία ήταν η καραμπίνα του και λίγο πιο πέρα έξι σφραγισμένες επιστολές, τις οποίες συνέλεξαν οι αστυνομικοί της Ασφάλειας Κορίνθου. Οι παραλήπτες αυτών ήταν η σύζυγός του, Αικατερίνη, ο πεθερός του, ο γαμπρός του, ένας γνωστός του στο Λονδίνο, η Υβόννη Μ. και η Αστυνομική Διεύθυνση Κορινθίας.

Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ των εφημερίδων και την Αστυνομία που  ανέλυσε τις επιστολές, αυτό που όπλισε το χέρι του δράστη ήταν οι προστριβές που είχε με τη σύζυγό του, με την οποία βρίσκονταν σε διάσταση.

Η επιστολή

Το ίδιο βράδυ, ο αστυνομικός διευθυντής Κορινθίας διάβασε δημόσια την επιστολή του δολοφόνου προς την υπηρεσία του. Έγραφε:

“Εάν η συμπεριφορά της ήταν ανθρωπιστική το αποτέλεσμα θα ήταν διαφορετικό. Αλλά οι προσβολές, η σκληράδα της και η απανθρωπιά της, με οδήγησαν σε αυτή την απόφαση. Παρόλο που προσπάθησα επί δίμηνο να αποκαταστήσω τις σχέσεις μας, αυτή με την αδιάλλακτη στάση της μ’ έφερε στην απόφαση να πιστέψω, ότι δεν αξίζει να λέγεται άνθρωπος και πολύ περισσότερο μητέρα του παιδιού που λατρεύω.

Λυπάμαι για τον κόπο και την ταλαιπωρία που σας έβαλα. Θέλω να ξέρετε ότι κανείς άλλος δεν είναι υπεύθυνος και παίρνω όλη την ευθύνη επάνω μου.

Υ.Γ. Ξέχασα να σας πω το κυριότερο.

Ότι ενώ διαμένουμε στο Λονδίνο με τη συγκατάθεσή της, ήλθα με το παιδί στην Κεφαλονιά για μπάνιο, μια και που αυτή ειργάζετο και δεν είχε άδεια. Κατά την παραμονή μου εδώ παρατηρήθηκε, ότι, απ’ότι έμαθα, έφτασε στην Αθήνα στις 18/7/91, για να εγκατασταθεί μονίμως με την κόρη μου. Σημειώνουμε ότι όλα αυτά εν αγνοία μου.

Λυπάμαι για την πράξη μου, αλλά δεν την θεωρώ κατάλληλη για μητέρα του παιδιού μου και δεν δέχομαι τα χιλιάδες παιγνίδια και σκευωρίες πίσω από την πλάτη μου και μεταξύ των γονέων της και αυτής.

Εάν, όμως, υπάρχει Δικαιοσύνη, θα ήθελα οι άνθρωποι που με έφτασαν σ’ αυτή την πράξη να τιμωρηθούν”.

Οι έρευνες 

Οι υπόλοιπες επιστολές δεν δημοσιεύτηκαν, καθώς έπρεπε να συμφωνήσουν οι παραλήπτες, κάτι το οποίο δεν έγινε.

Οι έρευνες των αρχών στη βίλα του θανάτου, συνεχίστηκαν. Στο δωμάτιο που εκτυλίχθηκε το φρικιαστικό έγκλημα, βρέθηκαν τέσσερις άδειοι κάλυκες ενώ δύο γεμάτοι και ένας άδειος ήταν μέσα στη θάλαμη του όπλου.

Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις της Αστυνομίας, ο δράστης  βρισκόταν στην Κεφαλονιά με την 4χρονη κόρη του, δέκα μέρες πριν τη δολοφονία. Εκεί, πιστεύεται, ότι σχεδίασε την δολοφονία το έγκλημα. Γι’ αυτό και ο αρχικός προορισμός της επιστολής ήταν η Αστυνομία της Σάμης.

Άγνωστος παραμένει ο λόγος που τελικά εκτέλεσε το σχέδιό του στα Λουτρά της Ωραίας Ελένης.

Στο λευκό φέρετρο

“Την επόμενη μέρα, στις 5:15 το μεσημέρι, στο Νεκροταφείο του Ζωγράφου, γράφτηκε η τελευταία πράξη της τραγικής ιστορίας”.

Οι σπαρακτικοί λυγμοί της μάνας, κατά τη διάρκεια της κηδείας, επιδείνωναν την ήδη βαριά ατμόσφαιρα. “Δεν μπορώ να το αντέξω. Τι έκανε ο κακούργος, ο δολοφόνος στο παιδάκι μου” ούρλιαζε. Μισολιπόθυμη, στην αγκαλιά των γονιών της, ακολούθησε την κόρη της μέχρι την τελευταία της κατοικία.

Στο λευκό φέρετρο, η 4χρονη Αναστασία “πήρε μαζί της τις αγαπημένες της σοκολάτες και τα παιχνίδια που δεν πρόλαβε να παίξει. Τα φονικά χέρια του πατέρα της, της στέρησαν τη ζωή, που δεν πρόλαβε να ζήσει”.