Οι Ρεπόρτερς ήταν μια πρωτοποριακή δημοσιογραφική εκπομπή στην ΥΕΝΕΔ, κατόπιν ΕΡΤ 2 και μεταδιδόταν από το 1981 έως το 1988.
Προκάλεσε αίσθηση με τα θέματά της και θεωρείται ότι ήταν ο πρόδρομος του μαχητικού κοινωνικού ρεπορτάζ στην τηλεόραση.
Η πρώτη μετάδοση έγινε στις 13 Δεκεμβρίου 1981. Ως αρχική σύλληψη η εκπομπή στόχευε στο να αποτελεί δημοσιογραφικό μαγκαζίνο «στο οποίο θα μπορούσαν να λεχθούν όλα».
Την πρώτη εκπομπή παρουσίασαν οι Κώστας Ρεσβάνης, Κώστας Χαρδαβέλλας και Γιάννης Δημαράς. Και οι τρεις εργάζονταν στην εφημερίδα “Τα Νέα”, ο πρώτος στο πολιτιστικό ρεπορτάζ και οι άλλοι δύο στο ελεύθερο.
Πρώτος σκηνοθέτης ήταν ο βραβευμένος, αργότερα, Θεόδωρος Αγγελόπουλος.
To σήμα της εκπομπής ήταν μια σύνθεση του από Jean-Luc Ponty, το Polyfolk Dance και θεωρείται από τα πιο επιτυχημένα. Διασώζεται στο διαδίκτυο η έγχρωμη εκδοχή, μαζί με ένα απόσπασμα από την εκπομπή:
Το πρώτο ρεπορτάζ αφορούσε την επίσκεψη της εκπομπής στη Νέα Σεβάστεια Θεσσαλονίκης και είχε τον τίτλο, “Χωριό ένα, κάτοικος ένας”.
Στη δεύτερη εκπομπή τη θέση του Κώστα Ρεσβάνη πήρε ο Γιώργος Λιάνης, μετά από υπόδειξη του γνωστού ο στιχουργού και δημοσιογράφου Λευτέρη Παπαδόπουλου.
Φυλακές, εργασία ανηλίκων, η “Αγία” Αθανασία του Αιγάλεω, ο Νίκος Κοεμτζής, τα ναρκωτικά, ο Θεόδωρος Βενάρδος, το Παλαιστινιακό, το Κυπριακό, τα Ελληνοτουρκικά, η Χούντα, η δολοφονία του Σωτήρη Πέτρουλα ήταν μερικά δημοφιλή θέματα της εκπομπής.
Η πορεία της εκπομπής θα μπορούσε να διακριθεί σε φάσεις. Η πρώτη τερματίζει το 1985 και χαρακτηρίζεται από αποκαλυπτική-μαχητική δημοσιογραφική έρευνα, ενώ στη δεύτερη και μέχρι το 1988 η εκπομπή ασχολείται περισσότερο με πολιτιστικά θέματα.
Οι καυγάδες και τα θέματα που “έπεσε” ξύλο
Ήταν μία πρωτοποριακή εκπομπή που σημείωσε τεράστια επιτυχία, καθώς παρουσίασε για πρώτη φορά μεγάλα κοινωνικά θέματα, αποκλειστικές συνεντεύξεις, αλλά και έρευνες που άφησαν εποχή.
“Οι Ρεπόρτερς” ασχολήθηκαν με θέματα που δεν είχαν αναδειχτεί μέχρι τότε στην τηλεόραση. Tο τρίδυμο, ήταν μια “δεμένη” ομάδα με διάθεση για μαχητική δημοσιογραφία, αλλά που περνούσαν αρκετό χρόνο μαζί και εκτός δουλειάς.
Δεν υπήρχε ανταγωνισμός μεταξύ τους, όπως έχουν πει, αλλά δεν έλειπαν όμως και οι ομηρικοί καυγάδες όταν διαφωνούσαν.
“Έκανα τον τερματοφύλακα ανάμεσα στον Δημαρά και τον Λιάνη που πετούσαν πράγματα ο ένας στον άλλο” , είχε πει κάποτε ο Κώστας Χαρδαβέλλας.
«Δεν επιδιώκαμε ο καθένας να πάρει το καλό θέμα. Υπήρχε κόντρα στην προσέγγιση του θέματος και στο μοντάζ. Εκεί σκοτωνόμασταν. Οι Ρεπόρτερ έκαναν θέματα που δεν τολμούσε η τηλεόραση εκείνη την εποχή, όπως φυλακές, ορφανοτροφεία, θανατοδρομεία, εκτρώσεις. Είχαμε πάει σε ένα χωριό όπου ένα παιδί έβλεπε οράματα, όλη η Ελλάδα δεν κοιμήθηκε γιατί φοβόταν τα φαντάσματα» έχει πει ο Γιώργος Λιάνης.
Σύμφωνα με τον Κώστα Χαρδαβέλλα “ήταν μια εκπομπή που μας σφράγισε και έχει σφραγίσει την ελληνική τηλεόραση. Ανοίξαμε δρόμους για το κοινωνικό ρεπορτάζ», ενώ ο Γιάννης Δημαράς έχει πει ότι ήταν ευαίσθητοι και οι τρεις και κάθε θέμα το προσέγγιζαν με την ψυχή τους.
«Συλλαμβάναμε το θέμα και το κάναμε με ευαισθησία και ρεαλισμό. Πήγαμε στο Αλγέρι και πήραμε συνέντευξη από τον Αμπουν Ινταλ, ο οποίος έκανε την πρώτη πειρατεία στη θάλασσα. Ήμαστε οι πρώτοι που συναντήσαμε τον Αμπου Αμπας. Αλλά το ρεπορτάζ, που σφράγισε τη ζωή μου, αλλά και τους «Ρεπόρτερς» ήταν οι αγνοούμενοι της Κύπρου. Ήμαστε οι πρώτοι που αποκαλύψαμε τι είχε γίνει».
Χαρακτηριστική στιγμή της εκπομπής ήταν όταν η Ειρήνη Παπά βρέθηκε μέσα στην Αγία Σοφία και έψαλε το “ τη Υπερμάχω στρατηγώ” ανάμεσα στους Τούρκους.
“Η ιδέα ήταν του Λιάνη. Δεν έμπαινε όμως σε αεροπλάνο κι έτσι πήγα εγώ μαζί με την Ειρήνη. Η περιοχή ήταν γεμάτη Τούρκους χωροφύλακες και η Ειρήνη τραγούδησε ψιθυριστά”, έχει διηγηθεί ο Κώστας Χαρδαβέλλας.
«Ο Γιάννης Δημαράς ήταν ο bodyguard μας, στις δύσκολες στιγμές έμπαινε μπροστά και τις έτρωγε. Έφαγε ξύλο στην υπόθεση της Αθανασίας του Αιγάλεω. Η Αθανασία ήταν από τα πιο αποτρόπαια πράγματα που έχουμε δει», είχε πει ο Γιώργος Λιάνης . Ο Γιάννης Δημαράς συμπληρώνει:
«Όταν βρεθήκαμε σ’ αυτόν τον καταυλισμό της δυστυχίας, δεν μας άφηναν να μπούμε μέσα κι έγινε μια μικρή σύγκρουση»
Ο Γιώργος Λιάνης για τις γυναίκες που αγάπησαν τους Ρεπόρτερς:
“Η προσωπική μας ζωή ήταν τόσο ωραία κι έντονη που θα τη ζήλευαν σήμερα όλοι. Οι περισσότερες γυναίκες που συνδέθηκα με έβλεπαν σαν δημοσιογράφο των Ρεπόρτερς και όχι σαν Γιώργο Λιάνη. Ο Δημαράς ήταν καλλονός, σαν αρχαίος Έλληνας. Ο Χαρδαβέλλας ήταν κούκλος επίσης, εγώ τα μαύρα μου τα χάλια. Στα 100 γράμματα που έρχονταν, τα 98 τα έπαιρνε ο Δημαράς, ο Χαρδαβέλλας έπαιρνε 2 κι εγώ κανένα».
Η επιτυχία, οι παρεμβάσεις και η διακοπή της εκπομπής
“Τότε δεν υπήρχε AGB, αλλά όταν παιζόταν η εκπομπή, στους δρόμους της Αθήνας κυκλοφορούσαν λίγα αυτοκίνητα. Αντίπαλος μας ήταν η ΕΡΤ1 γιατί δεν υπήρχε άλλο κανάλι και τους τσακίζαμε, ό,τι και να έβαζαν. Δεν μου έπαιρναν λεφτά τα ταξί. Κι ακόμη κάποιες φορές δεν μου παίρνουν λεφτά, γιατί θυμούνται τους Ρεπόρτερς” εξομολογείται ο Γιώργος Λιάνης.
Η εκπομπή ήταν πετυχημένη, αλλά δεν έλειψαν και οι παρεμβάσεις. Η εκπομπή με τη διαμάχη του Στέλιου Καζαντζίδη με την εταιρεία ΜΙNOS, κόπηκε κατόπιν απόφασης υπουργικού συμβουλίου, όπως επίσης και κείνη σχετικά με τη Μασονία, όπως έχουν διηγηθεί οι τρεις δημοσιογράφοι.
Το αποκορύφωμα ήταν όταν στα τέλη του 1988 προβλήθηκε συνέντευξη του γιου του Βασίλη Τσιτσάνη, Βασίλη, μετά την κατηγορία για φόνο. Θεωρήθηκε ότι τον υπερπροέβαλαν και η εκπομπή σταμάτησε να μεταδίδεται.
Δυστυχώς, σχεδόν όλες οι εκπομπές των «Ρεπόρτερς», όπως και τόσες άλλες, έχουν διαγραφεί από το αρχείο της δημόσιας τηλεόρασης και μαζί όλα τα σημαντικά ρεπορτάζ και οι σπουδαίες προσωπικότητες που παρουσιάστηκαν σ’ αυτούς.
Οι συντελεστές τους, αλλά και κάποιοι ιδιώτες, έχουνε κρατήσει ένα μέρος τους και μπορούμε να τα βλέπουμε και σήμερα μέσω διαδικτύου.
Πηγή αρχικής φωτογραφίας: facebook
Ακολουθήστε την mixanitouxronou.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε τις σημαντικότερες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στη mixanitouxronou.gr