“Που με έφερες, μωρέ, εδώ μέσα;” Όταν ο Ζαμπέτας εγκατέλειψε σε μία νύχτα το Παγκράτι για το αγαπημένο του City

«Μανούλα μου μανίτσα μου, θα πάρω τη βαλίτσα μου και θα την κοπανίσω. Εγώ κι ας ερωτεύτηκα, εκάθησα κι εσκέφτηκα. Πώς σε θεμέλια ψεύτικα, δε γίνεται να κτίσω»

Ο Γιώργος Ζαμπέτας εμπνεύστηκε τη «Βαλίτσα» από έναν καβγά που είχε με τη σύζυγό του, Ρούλα. Εκείνη ήθελε να μετακομίσει σε ένα διαμέρισμα στο Παγκράτι, ενώ ο τραγουδιστής δεν ήθελε να εγκαταλείψει τη μονοκατοικία στο Αιγάλεω. 

«Και να πεθάνω, στο Γ’ Νεκροταφείο να με πάτε. Πουθενά αλλού!», έλεγε ο Ζαμπέτας. Δεν ήθελε να εγκαταλείψει ποτέ το σπίτι του στο «Σίτυ», όπως χαρακτηριστικά ονόμαζε την περιοχή.

Το 1964, μόλις η Ρούλα έμαθε ότι ένας φίλος τους πούλαγε ένα πεντάρι στην Πατησίων, προσπάθησε να πείσει τον Ζαμπέτα να μετακομίσουν. «Να το αγοράσουμε, Γιώργο. Μεγάλη ευκαιρία. Να ‘χουμε επιτέλους άπλα. Δε χωράμε πια εδώ. Τα παιδιά μεγαλώσανε», του έλεγε.

Για να τον φέρει με το μέρος της, του είπε ότι θα ήταν πιο κοντά στο μαγαζί, όπου δούλευε. «Δε θα χρειάζεται να κάνεις μεγάλες διαδρομές και να κουράζεσαι», πρόσθεσε.

«Μανούλα μου, η μεγαλομανία αυτής της γυναίκας μ’ έχει τρελάνει!», έλεγε ο τραγουδιστής στη μητέρα του. Στο μεταξύ, οι γείτονες και τα παιδιά προσπαθούσαν να πείσουν τη Ρούλα να μη φύγουν.

Εκείνη δεν άλλαζε γνώμη. Πριν καν εγκατασταθούν στο νέο σπίτι, έκανε σχέδια για το πώς θα το διακοσμήσει. Ο Ζαμπέτας, ακόμα κι όταν ήρθε η μέρα της μετακόμισης, δεν ήθελε να φύγει. «Πάρτε τα όλα. Μόνο μην τολμήσετε να αγγίξετε την ντιβανοκασέλα της μάνας μου, το μπουζούκι και τα εικονίσματά μου!», έλεγε στους εργάτες.

Τότε, ξάπλωσε στην ντιβανοκασέλα κι άρχισε να κοπανιέται, φωνάζοντας: «Μάναααα, δε φεύγωωω». Ήταν η πρώτη φορά που ο Ζαμπέτας έκανε κάτι διαφορετικό από αυτό που του έλεγε η Ρούλα.

Η Κατερίνα έκλαιγε με λυγμούς. «Ο πατέρας σας τα κάνει έτσι αυτά. Λεπτό δεν κάνει χωρίς εμάς. Να δείτε που θα έρθει μόλις φτάσουμε», είπε η Ρούλα. Ο λόγος της βγήκε αληθινός. Ξημερώματα, μετά τη δουλειά, ο Ζαμπέτας έφτασε στο νέο σπίτι. Εξαντλημένος αγκάλιασε τα παιδιά και έπεσε για ύπνο.

Την ώρα που τον πήρε ο ύπνος, η ιδιοκτήτρια του πάνω διαμερίσματος μετακίνησε τα φερ φορζέ της βεράντας, για να ρίξει με το λάστιχο νερό στα λουλούδια της. Κατα λάθος, έσπασε το τζάμι του τραπεζιού. Ο θόρυβος που έκανε ήταν αρκετός για να ξυπνήσει τον Ζαμπέτα.

«Που με έφερες, μωρέ, εδώ μέσα; Πώς θα κοιμηθώ με τόση φασαρία, πανάθεμά σε; Σε τι κλουβί μ’ έκλεισες γαμώ το Χριστό σου;», είπε ο τραγουδιστής νευριασμένος στη σύζυγό του. Τότε, έδωσε μπουνιά στο τζάμι της κουζίνας και το έσπασε.

«Φεύγω. Όποιος θέλει ας ακολουθήσει», άρχισε να φωνάζει ενώ το χέρι του είχε ματώσει. Άρπαξε τη βαλίτσα του, έβαλε μέσα εσώρουχα και έφυγε. Τα παιδιά άρχισαν να κλαίνε. Η Ρούλα κατάλαβε πως αν και έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι της για να περάσει το δικό της, ο Ζαμπέτας ήταν ανένδοτος.

Ετοίμασε τα πράγματα και επέστρεψαν στο Αιγάλεω από την πρώτη κιόλας μέρα. Την επόμενη μέρα, το ζευγάρι ξεκίνησαν διαδικασίες για να προεκτείνουν το ισόγειο και τον πρώτο όροφο του σπιτιού τους. Από πάνω έχτισαν ένα δωμάτιο που ο Ζαμπέτας το έκανε στούντιο.

Αυτή η ιστορία ενέπνευσε τον τραγουδιστή να γράψει τη «Βαλίτσα».

«Εδώ που τα λέμε στο σπίτι πάντοτε υπήρχε μια βαλίτσα ετοιμοπόλεμη. Ο πατέρας μετά από καβγάδες, την γέμιζε όπως όπως και ετοιμαζόταν να φύγει. Στις σκάλες, του άνοιγε και τα ρούχα που ‘χε μαζέψει πρόχειρα, πετιόντουσαν έξω. Μόλις του περνούσαν τα νεύρα, γύριζε πίσω μετανιωμένος κι έπεφτε για ύπνο. Εγώ πήγαινα και μάζευα τα σκορπισμένα ρούχα», αποκάλυψε η κόρη του, Κατερίνα.

Με πληροφορίες από το βιβλίο «Γιώργος Ζαμπέτα. Βαθιά στη θάλασσα θα πέσω». Κατερίνα Γ. Ζαμπέτα. Εκδόσεις: Άγκυρα

Πηγή αρχικής φωτογραφίας: Wikipedia

Διαβάστε ακόμη στη ΜτΧ:

Γιάννης Παπαϊωάννου. Το προσφυγάκι από την Μικρασία που έγινε δεξιοτέχνης του μπαγλαμά και ψαράς. Παράτησε το ποδόσφαιρο για ένα μαντολίνο. Το άδοξο τέλος σε τροχαίο

Νίκος ο Τρελάκιας. Ο παραβατικός ρεμπέτης που σκότωσε έναν διάσημο κακοποιό της Φρεαττύδας και βεβήλωσε τον τάφο του γιατί έτσι είχαν συμφωνήσει

“Μανούλα βήχω και πονώ και σπαρταρώ σαν ψάρι”. Τα ρεμπέτικα που κατέγραψαν τον πόνο για το χτικιό και το σαράκι. Πως η φυματίωση έγινε η πιο πολυτραγουδισμένη ασθένεια