“‘Οταν οι άλλοι έπαιζαν Ξανθόπουλο και Βοσκόπουλο, εγώ είχα Βισκόντι και Πολάνσκι”. Ο ιστορικός κινηματογράφος “ΦΟΙΒΟΣ”

Ο κινηματογράφος ΦΟΙΒΟΣ αποτελεί κομμάτι της πολιτιστικής ιστορίας στο Περιστέρι. Είναι από τους πρώτους κινηματογράφους που δημιουργήθηκαν στην πόλη, ο μοναδικός χειμερινός και από τους πιο παλιούς στην Αττική.

Χτίστηκε το 1953 από τους αδελφούς Παπάζογλου, σε σχέδια του Περιστεριώτη αρχιτέκτονα Σίμου Ραουζαίου και αποτέλεσε ένα από τα στολίδια της περιοχής.

Όπως αναφέρεται στο βιβλίο του Γιώργου  Αθ. Χριστοφιλόπουλου, με τίτλο “Η πόλη έχει τη δική της ιστορία”, ο ΦΟΙΒΟΣ ξεκίνησε το 1937 ως θερινός, δίπλα από τον σημερινό χειμερινό, από τους αδελφούς Παπάζογλου και το 1953 δημιούργησαν τον χειμωνιάτικο:

“Η νέα κλειστή αίθουσα εγκαινιάστηκε, με τον αγώνα   των ποδοσφαιρικών ομάδων Ουγγαρίας – Γερμανίας. Τότε ο “καλπάζων ταγματάρχης” Φέρεντς Πούσκας και η παρέα του μεσουρανούσαν και όλοι ήθελαν να τους θαυμάσουν.

Στη διάρκεια των Δεκεμβριανών, χρησιμοποιήθηκε ως χώρος προσωρινής κράτησης ομήρων του ΕΑΜ. Μερικές εβδομάδες αργότερα, μετά την επικράτηση των Εγγλέζων, χρησιμοποιήθηκε για τον ίδιο σκοπό με διαφορετικό πρόσημο. Κρατούμενοι τώρα ήταν τα μέλη του ΕΑΜ και του ΚΚΕ”.

Ο Ξανθόπουλος και ο Βισκόντι

Το 1963 τον κινηματογράφο ανέλαβε ο κ. Ανδρέας Γεωργόπουλος ο οποίος, όπως είπε στη Μηχανή του Χρόνου, τον ερωτεύτηκε από παιδί και τον αναμόρφωσε:

“Εγώ αγαπούσα το ΦΟΙΒΟ από παιδί. Μου άρεσαν τα στρογγυλά του γράμματα όταν πήγαινα στο Περιστέρι. Μετά από χρόνια τον ανέλαβα. Ήταν μια επιχείρηση παραγκωνισμένη. Θυμάμαι ο κόσμος κατέβαινε από τον εξώστη με σχισμένα ρούχα. Τον ανακαίνισα και δεν τον εγκατέλειψα”.

Τη δεκαετία του ’60 όπου στις κινηματογραφικές αίθουσες, ειδικά των συνοικιακών κινηματογράφων, κυριαρχούσαν οι ελληνικές ταινίες, ο κ. Γεωργόπουλος πρόβαλε Βισκόντι:

“Εμένα δεν μου έδιναν ελληνικές ταινίες, επειδή ο κινηματογράφος ήταν μικρός. Γι’ αυτό και τον εγκατέλειψαν οι αδερφοί Παπάζογλου. Υπήρχαν μεγάλα σινεμά όπως η “Έλενα”, η “Ριβιέρα” και τις έδιναν εκεί”.

Όταν οι άλλοι “έπαιζαν” Ξανθόπουλο και Βοσκόπουλο, εγώ είχα Βισκόντι και Πολάνσκι

“Ο ΦΟΙΒΟΣ όμως κρατήθηκε από την καλή ταινία. Διότι όταν βγήκε η τηλεόραση και τα dvd εκείνοι κλείσανε και γίνανε σούπερ μάρκετ. Ο Φοίβος όμως υπάρχει ακόμη”, προσθέτει.

Ο ΦΟΙΒΟΣ το 2005 πέρασε στον γιο του κ. Ανδρέα, Φώτη Γεωργόπουλο που συνεχίζει με την ίδια αγάπη την οικογενειακή επιχείρηση.  Πεποίθησή του είναι ότι για να λειτουργεί σωστά ένας κινηματογράφος θα πρέπει εκτός από την ανταπόκριση του κόσμου, να είναι και ο ίδιος ελκυστικός, να έχει μια καλαίσθητη αίθουσα και ένα αξιόλογο πρόγραμμα προβολών.

‘Ετσι το 2017, ο μοναδικός χειμερινός κινηματογράφος στο Περιστέρι, ανακαινίστηκε και συνεχίζει να ψυχαγωγεί τους σινεφίλ. Μάλιστα μετά τη δημιουργία του Μετρό, στον κινηματογράφο έρχονται και από άλλες συνοικίες της Αθήνας:

“Ο κόσμος μας εκτιμάει και έρχεται. Μένει ευχαριστημένος και ειδικά μετά τη δημιουργία του σταθμού Μετρό πάμε κάθε χρόνο και καλύτερα. Όσοι έρχονταν την εποχή του πατέρα μου, τώρα έρχονται με τα παιδιά τους. Είναι οικογενειακός κινηματογράφος, έχει έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα και αυτό είναι ένα από τα πράγματα που τον κρατάνε ανοιχτό και δυνατό. Ο κινηματογράφος είναι η ζωή μας, είμαστε στο χώρο από μικρά παιδιά“, όπως είπε στη ΜτΧ ο κ. Φώτης Γεωργόπουλος.

Το τεχνολογικό υλικό του ’60

Παρά το γεγονός ότι οι κινηματογράφοι πέρασαν μια μεγάλη κρίση, καθώς το κοινό επέλεξε άλλες μορφές ψυχαγωγίας, με αποτέλεσμα πολλοί να κλείσουν, ο ΦΟΙΒΟΣ άντεξε.

“Ο κινηματογράφος είναι κομμάτι πολιτισμού, ο θεατής το βλέπει και σαν διέξοδο ψυχαγωγίας. Το κοινό επιλέγει  να βγει έξω, να κοινωνικοποιηθεί να πάει την βόλτα του, να συζητήσει μετά την προβολή. Ήταν και είναι επιλογή διασκέδασης.

Στον Φοίβο βέβαια δεν πας απλά να δεις μια ταινία. Συμμετέχεις  πραγματικά στην ιστορία. Γιατί είναι ένα ιστορικό κτίριο”, σύμφωνα με τον κ. Φώτη Γεωργόπουλο.

Οι ιδιοκτήτες έχουν κρατήσει το τεχνολογικό υλικό που υπήρχε από όταν πρωτάνοιξε ο κινηματογράφος, το οποίο εκτίθεται στο χώρο:

” Έχουμε παλιές μηχανές, λυχνίες, από τη δεκαετία του ’60. Και νομίζω ότι ενδιαφέρει τον κόσμο να τα δει. Οι παλιοί  να τα θυμηθούν και οι νέοι να τα γνωρίσουν και να σκεφτούν πως αλλάζουν τα πράγματα σε σχέση με το παρελθόν”, όπως μας είπε ο κ.  Γεωργόπουλος.

Όταν κινδύνεψε να γίνει εμπορικό κέντρο

Ο ΦΟΙΒΟΣ είναι η μόνη κινηματογραφική αίθουσα που παρέμεινε να λειτουργεί στο Περιστέρι, μεταξύ τόσων άλλων που σφραγίστηκαν και γκρεμίστηκαν. Λειτουργεί αδιάλειπτα για πάνω από έξι δεκαετίες, εκτός από ένα διάστημα έξι μηνών στο τέλος του 2009.

Τότε κινδύνεψε να γκρεμιστεί,  με στόχο να μετατραπεί  σε πολυχώρο, ή εμπορικό κέντρο. Οι ιδιοκτήτες κέρδισαν δικαστικώς  και έτσι παρέμεινε.

Μια άλλη δύσκολη στιγμή ήταν το 2019 όταν οι ιδιοκτήτες είχαν προχωρήσει σε ανακαίνιση και λόγω κορονοϊού υπήρξε πρόβλημα με την επιδότηση. Όπως μας είπε ο κ. Φώτης Γεωργόπουλος, υπήρξε τότε ευαισθητοποίηση από βουλευτές όλων των κομμάτων που βοήθησαν να ξεπεραστεί το πρόβλημα με τροπολογία.

Παρά τις δυσκολίες, ούτε ο κ. Ανδρέας ούτε ο κ. Φώτης Γεωργόπουλος σκέφτηκαν να κλείσουν τον ΦΟΙΒΟ. Στην ερώτηση ποια είναι η καλύτερη στιγμή τους όλα αυτά τα χρόνια η απάντηση είναι:

“Όταν βγαίνει ο κόσμος από τον κινηματογράφο και είναι ευχαριστημένοι”.

Η μεταμόρφωση ενός τετραγώνου

Μαζί με τον ιστορικό κινηματογράφο έγινε και μια εντυπωσιακή ανακατασκευή του ολόκληρου οικοδομικού τετραγώνου.

Το έργο Block: The Re-Shoot δίπλα στην πλατεία Δημαρχείου Περιστερίου ανέλαβε η αρχιτεκτονική εταιρεία CHΩROS Sifakis Architects που επιμελήθηκε την πλήρη ενεργειακή και αρχιτεκτονική αναβάθμιση των όψεων, καθώς και την ανακατασκευή αρκετών εκ των διαμερισμάτων, του οικοδομικού τετραγώνου.

Μία από τις μελέτες που ξεχωρίζουν στο παρόν έργο, είναι η πλήρης ανακατασκευή ενός διαμερίσματος της δεκαετίας του 1970, το οποίο πλέον χαρακτηρίζεται από έναν μινιμαλιστικό και πολυτελή αέρα.

Το διαμέρισμα εκτείνεται σε επιφάνεια 120 τ.μ. και βρίσκεται στο ρετιρέ του συγκροτήματος, όπου και απολαμβάνει ανεμπόδιστα την περιμετρική θέα του λεκανοπεδίου.

Πηγή αρχικής φωτογραφίας: foivoscinema.gr