“Οι σκλάβες του θεού”. Τα ανήλικα κορίτσια που “δίνονται” σε ιερείς για να εξιλεωθεί η οικογένεια από τις αμαρτίες της. Ακόμη και κορίτσια του δημοτικού κακοποιούνται σεξουαλικά

Η Μπρίτζιτ Σόσου Περένι ήταν μόλις 7 ετών όταν οι γονείς της είπαν ότι έπρεπε να φύγει από το σπίτι και να να μείνει με τον θείο της, για να τον βοηθήσει με τις δουλειές του σπιτιού.

Η μικρή επιβιβάστηκε σε μια μηχανή ενός άγνωστου άνδρα. Αυτός τη μετέφερε στη Βόλτα, μια περιοχή της Γκάνας. Εκεί της έβγαλαν τα ρούχα και τύλιξαν με ένα μοβ ύφασμα τα επίμαχα σημεία του σώματός της. Στη συνέχεια, της είπαν ότι έπρεπε να ξεχάσει το παλιό της όνομα και τη ζωή που είχε πριν.

Ο θείος της την είχε δώσει ως σκλάβα σε έναν ιερέα χωρίς να το γνωρίζουν οι γονείς της. Είχε διαπράξει το έγκλημα της μοιχείας και η 7χρονη έπρεπε να ξεπληρώσει το αμάρτημά του, όπως προστάζει το έθιμο “Τροκόσι” στην Γκάνα.

Κάθε μέρα ξυπνούσε στις 5 το πρωί και πήγαινε στο ποτάμι. Έπρεπε να μεταφέρει κουβάδες με μεγάλες ποσότητες νερού, τους οποίους στήριζε στο κεφάλι της. Στη συνέχεια καθάριζε και φρόντιζε τη φάρμα. Δεν επιτρεπόταν να παίζει ή να πάει στο σχολείο.

Το 1997 το αμερικανικό κανάλι CBS έκανε ένα ντοκιμαντέρ στην Γκάνα.

Ο φακός κατέγραψε τη μικρή Μπριτζίτ να κοιτά τρομαγμένη, ενώ μετέφερε ένα δοχείο με νερό. Η δημοσιογράφος τη ρώτησε αν της λείπει η οικογένειά της.

Εκείνη διστακτικά απάντησε ναι. Όμως, η 7χρονη Μπριτζίτ που ένιωθε καταδικασμένη, δεν γνώριζε ότι αυτό το ντοκιμαντέρ θα της άλλαζε τη ζωή.

Ένας τηλεθεατής, ο Κένεθ Περένι είδε την 7χρονη και συγκινήθηκε. Με τη βοήθεια της φιλανθρωπικής οργάνωσης Internatinal Needs ταξίδεψε μέχρι την Γκάνα, την υιοθέτησε και την πήρε μαζί του στην Αμερική.

Δείτε το ντοκιμαντέρ του αμερικανικού καναλιού CBS:

Η Μπριτζίτ ήταν μια από τις λίγες κοπέλες που κατάφεραν να γλιτώσουν από τα χέρια των ιερέων.

Για περισσότερα από 300 χρόνια, χιλιάδες γυναίκες στην Δυτική Αφρική και κυρίως στην Γκάνα, στο Τόγκο και στο Μπενίν έχουν χάσει την ελευθερία τους εξαιτίας αυτού του εθίμου. Εφαρμόζεται κυρίως από μέλη της φυλής Ewe.

Σύμφωνα με το “Τροκόσι”, μικρά κορίτσια ή κοπέλες, κυρίως παρθένες, προσφέρονται σε ιερείς, καθώς πιστεύεται ότι έτσι θα εξιλεωθεί όχι μόνο η οικογένεια, αλλά ολόκληρη η κοινωνία από τις κακές πράξεις των συγγενών τους.

Πιστεύουν ότι οι θεοί βλέπουν τα αμαρτήματά τους και για να τους τιμωρήσουν, φέρνουν ατυχία, αρρώστιες και θάνατο σε όλη την κοινότητα. Έτσι, κάποιος πρέπει να θυσιαστεί για το “καλό” όλων.

Τροκόσι σημαίνει “Η σκλάβα των θεών”. Πέρα από δουλειές, οι κοπέλες αναγκάζονται να κοιμηθούν με τον ιερέα. Η Μπριτζίτ ήταν ίσως από τις λίγες που πρόλαβαν να φύγουν πριν να κακοποιηθούν σεξουαλικά.

Αν μείνουν έγκυες, τα παιδιά στέλνονται στην οικογένεια των κοριτσιών. Σύμφωνα με τους οργανισμούς ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Γκάνα κατά μέσο όρο οι κοπέλες γεννούν τέσσερα παιδιά κατά τη διάρκεια της ζωής τους ως Τροκόσι.

Τα γεννητικά όργανα των ιερέων είναι αφιερωμένα στους θεούς και έτσι ο βιασμός των κοριτσιών θεωρείται ένωση με τους θεούς.

Τα κορίτσια κρατούνται για ένα διάστημα ή ακόμη και για πάντα στην υπηρεσία του ιερέα. Το χρονικό διάστημα της κακομεταχείρισης τους εξαρτάται από το πόσο κατακριτέα θεωρείται η πράξη του συγγενή τους.

Ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες σε συνεχή πείνα και φτώχεια. Αν η κοπέλα πεθάνει για οποιονδήποτε λόγο ή το σκάσει, η οικογένειά της πρέπει να την αντικαταστήσει με κάποια άλλη παρθένα. Αυτό σημαίνει ότι η προσφορά αθώων κοριτσιών δεν σταματά ποτέ.

Μετά τη δημοσίευση της υπόθεσης της Μπριτζίτ, πολλοί ιερείς αποφάσισαν να επιτρέψουν στις “Τροκόσι” να επιστρέψουν για λίγους μήνες στο σπίτι τους. Όμως, όταν θα πρόσταζαν οι ιερείς, έπρεπε να επιστρέψουν.

Για χρόνια οι πρακτικές των ιερέων ήταν άγνωστες. Στις αρχές της δεκαετίας του ΄90 ένας δημοσιογράφος από την Γκάνα, ο Βίνσεντ Αζουμάχ έγραψε για τη ζωή των κοριτσιών ως “Τροκόσι”. Το θέμα έγινε γνωστό παγκοσμίως.

Αποκάλυψε την κακομεταχείριση και την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των γυναικών στη Δυτική Αφρική.

Στη συνέχεια, η Διεθνής Ομοσπονδία Δικηγόρων Γυναικών στη Γκάνα (FIDA) διεξήγαγε έρευνα σχετικά με το έθιμο και εξέδωσε σχετική έκθεση το 1992. Ο πρόεδρος της Γκάνας Τζέρι Ρόλινγκς απάντησε ότι η πρακτική ήταν μέρος της θρησκείας τους και εθνική τους κληρονομιά.

Πολλοί αντέδρασαν και ζήτησαν μεταρρυθμίσεις. Και εν μέρει τα κατάφεραν.

Το 1998 το έθιμο κηρύχθηκε παράνομο. Έως το 2002 περίπου τέσσερις χιλιάδες γυναίκες και παιδιά ελευθερώθηκαν. Κάποιες δεν έγιναν αποδεκτές πίσω στην οικογένειά τους. Οι γονείς τους έλεγαν ότι έπρεπε να γυρίσουν στον ιερέα γιατί οι θεοί θα τους τιμωρούσαν.

Πολλοί τάχθηκαν κατά της απαγόρευσης του εθίμου. Υποστηρίζουν ότι είναι κομμάτι του πολιτισμού τους.

Κανένας ιερέας δεν οδηγήθηκε στη δικαιοσύνη. Το Τροκόσι συνεχίζει να εφαρμόζεται μέχρι και σήμερα.

Υπολογίζεται ότι υπάρχουν περίπου πέντε χιλιάδες “σκλάβες των θεών” μόνο στην Γκάνα.

Δείτε το ντοκιμαντέρ του BBC στο οποίο η Μπρίτζιτ Σόσου Περένι διηγείται την ιστορία της: 

Πηγή αρχικής εικόνας Youtube

Διαβάστε επίσης στην ΜτΧ: Η αφρικανή σκλάβα με τα μπλε μάτια που μαρτύρησε από τη ζήλια των άλλων γυναικών. Της έβαλαν σιδερένιο κολάρο και φίμωτρο, αλλά συγχώρεσε τα αφεντικά της. Ζητούν την αγιοποίησή της