“Μου στέρησαν τη Χάιντι”. Η αθλήτρια που γεννήθηκε γυναίκα και αναγκάστηκε να αλλάξει φύλο από υπερβολική χρήση αναβολικών. Η μεταμόρφωση της σφαιροβόλου της Ανατ. Γερμανίας σε άντρα

Η υπόθεση της σφαιροβόλου Χάιντι Κρίγκερ που άλλαξε φύλλο μετά την εκτεταμένη χρήση αναβολικών, φανέρωσε τις επιπτώσεις που είχε στους αθλητές το πρόγραμμα ντόπινγκ στην πρώην Ανατολική Γερμανία.  

Προπονητές και αθλίατροι, ακολουθώντας τις οδηγίες του κυβερνητικού προγράμματος πειραματίζονταν σε αθλητές και χορηγούσαν σε αυτούς τα μπλε χάπια από την εφηβική τους ηλικία. Τα φάρμακα που τους έδιναν δεν μπορούσαν να ανιχνευτούν στα εργαστήρια αντιντόπινγκ. Οι αθλητές έπαιρναν ό,τι τους έδιναν οι προπονητές τους χωρίς αντιρρήσεις. Αν ρωτούσαν τι είναι αυτά τα χάπια που έπαιρναν, τους εξηγούσαν ότι πρόκειται για “βιταμίνες”.

To μαζικό ντόπινγκ

Για σχεδόν είκοσι χρόνια, από τα τέλη της δεκαετίας του ’60 έως και την πτώση του τείχους, γυναίκες κυρίως αθλήτριες σημείωναν ρεκόρ που ακόμα και σήμερα δεν έχουν καταρριφθεί. Το κυβερνητικό πρόγραμμα με την κωδική ονομασία 14.25 είχε δημιουργήσει αθλητές που κέρδιζαν μετάλλια με κάθε κόστος. Η χρήση αναβολικών προσέφερε στους αθλητές καλύτερες επιδόσεις και μία θέση στο βάθρο, ωστόσο επιβάρυνε σημαντικά την υγεία τους. Οι άνδρες έχαναν τη λίμπιντό τους και έβλεπαν τα στήθη τους να μεγαλώνουν, ενώ οι γυναίκες ανέπτυσσαν πυκνό τρίχωμα στα χέρια και τα πόδια και η φωνή τους γινόταν πιο βαριά.

Ένα από τα θύματα του συστήματος υπήρξε η Χάιντι Κρίγκερ, αθλήτρια σφαιροβολίας της Ανατολικής Γερμανίας. Στα 13 της επιλέχθηκε από την τάξη ρίψεων του σχολείου της, το οποίο μάλιστα είχε χαρακτηριστεί ως “εργοστάσιο παραγωγής πρωταθλητών”. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1982 ο προπονητής της, Βιλ Κουλ της συνέστησε να πάρει μπλε χάπια για να μπορεί να προπονείται περισσότερο και να καταφέρει τον στόχο της. Στην πρώην Ανατολική Γερμανία ο αθλητισμός ήταν οργανωμένος όπως ο στρατός. Οι αθλητές ακολουθούσαν ευλαβικά τις οδηγίες των προπονητών τους και έπαιρναν πιστά ό,τι τους έδιναν. “Στη χώρα μας είχαμε έλλειψη πολλών πραγμάτων, για παράδειγμα φρούτων. Οπότε μας έλεγαν ότι με αυτά τα χάπια βιταμινών θα αναπληρώναμε τις διατροφικές ελλείψεις μας”, έχει δηλώσει σε συνέντευξη της για τη χρήση των χαπιών.

H μεταβολή στο σώμα, η τεστοστερόνη και οι αφόρητοι πόνοι

Τα αναβολικά που λάμβανε όλα αυτά τα χρόνια επιβάρυναν τον οργανισμό της με τεστοστερόνη. Το 1982 πήρε 885 χιλιοστόγραμμα της απαγορευμένης ουσίας, Οράλ Τουριναμπόλ. Τη δεύτερη χρονιά πήρε 1.820 μιλιγκράμ και το 1984, χρονιά Ολυμπιακών Αγώνων, 2.590 μιλιγκράμ, δηλαδή τη διπλάσια ποσότητα από αυτή που παράγει το ανδρικό σώμα το ίδιο διάστημα.

Το γεγονός ότι γινόταν από μήνα σε μήνα πιο μυώδης και πιο ογκώδης δεν της φαινόταν ύποπτο. Όταν οι υπεύθυνοι ντόπινγκ των εργαστηρίων της Λειψίας ενημερώθηκαν ότι η Χάιντι έχει λάβει περισσότερα από 1.000 μιλιγκράμ αναβολικών, προειδοποίησαν τους προπονητές της για τις επιπτώσεις στην υγεία της.

Οι ίδιοι όμως ήθελαν με κάθε τρόπο η Χάιντι να στεφθεί πρώτη σε μεγάλη διοργάνωση. Η Χάιντι Κρίγκερ τo 1986 έκανε την επιθυμία των προπονητών της πράξη. Στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Στουτγκάρδης στέφθηκε πρώτη και κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στη σφαίρα. Η βολή της είχε ξεπεράσει τα 21 μέτρα.

Έναν χρόνο αργότερα άρχισε να αισθάνεται τους πρώτους δυνατούς πόνους, που με τα χρόνια έγιναν αφόρητοι στα κόκαλα και τους μύες. Οι δυνάμεις της την εγκατέλειψαν και στο παγκόσμιο Πρωτάθλημα κλειστού στίβου της Ινδιανάπολης κατέλαβε την 4η θέση. Ήδη από την εφηβεία της, όταν είχε ξεκινήσει τη χρήση αναβολικών, είχε αναπτύξει έντονο τρίχωμα σε χέρια και πόδια, ενώ η φωνή γινόταν όλο και πιο βαριά. Το 1991 αναγκάστηκε να διακόψει την καριέρα της, ενώ ένας ορθοπεδικός την προειδοποίησε ότι αν συνέχιζε με αυτούς τους ρυθμούς η σπονδυλική της στήλη θα πάθαινε ανεπανόρθωτη ζημιά.

Το όνομα της είχε συμπεριληφθεί στον κατάλογο της Στάζι για τους αθλητές που έπαιρναν αναβολικά. Ήταν γνωστή ως το νούμερο 54. Αναφορές υπήρχαν και στο βιβλίο «Ντοκουμέντα του ντόπινγκ» της συγγραφέως Μπριγκίτε Μπέρεντοκ. Το 1992 της το χάρισε η μητέρα της και με έκπληξη είδε το όνομα της μέσα σε αυτό. Την περιέγραφε ως η «αθλήτρια 54» και «Η Χάιντι με τις ορμόνες». Αλλά ούτε αυτό το στοιχείο στάθηκε ικανό για να υποψιαστεί.

“Μου στέρησαν τη Χάιντι”. Η αναγκαστική αλλαγή φύλου

Το σώμα της έμοιαζε με ανδρικό, ενώ οι συναθλήτριες της την αποκαλούσαν «Ορμονική Χάιντι». Το 1994 οι μεταβολές στο σώμα της την οδήγησαν να κάνει απόπειρα αυτοκτονίας, κόβοντας τις φλέβες της στο μπάνιο. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1997 αποφάσισε να κάνει εγχείριση αλλαγής φύλου και να ονομαστεί Ανδρέας Κρίγκερ. «Αυτό που συνέβη σε εσάς δεν ήταν απλό ντόπινγκ. Ήταν βίαιος σεξουαλικός μετασχηματισμός», της είχε πει ο γιατρός που ανέλαβε την εγχείρηση αλλαγής Βέρνερ Φράνκε. Αργότερα παντρεύτηκε την πρώην Ανατολικογερμανίδα κολυμβήτρια Ute Krause, που ήταν επίσης θύμα του μαζικού ντόπινγκ αθλητών στην Αν. Γερμανία

«Ακόμη και σήμερα λέω ότι αυτοί σκότωσαν τη Χάιντι. Χορηγώντας μου αυτά τα χάπια, τη σκότωσαν. Είναι δύσκολο να πω αν θα ήμουν ακόμη η Χάιντι ή όχι… Αλλά θα ήταν μία δική μου απόφαση. Εκείνοι μου την στέρησαν», έχει δηλώσει σε συνέντευξη της στα Νέα και στον δημοσιογράφο, Νίκο Χειλά.

Αφού εγκατέλειψε τα γήπεδα, ο αγώνας του εστιαζόταν στην τιμωρία όσων τον κατέστρεψαν. Το πρώτο βήμα έγινε όταν το πρωτοδικείο του Βερολίνου τον συμπεριέλαβε στη λίστα των 191 αθλητών που έπεσαν θύματα δηλητηρίασης με απαγορευμένες χημικές ουσίες τις δεκαετίες του ’70 και του ’80 στην Ανατολική Γερμανία. Παράλληλα, του επιδίκασε αποζημίωση ύψους 10.000 μάρκων. Το 2000 ο Αντρέας Κρίγκερ ήταν ένας από τους 32 ενάγοντες που κατέθεσαν μήνυση ενάντια στους δράστες. Στο δικαστήριο του Βερολίνου έγιναν γνωστές ιστορίες αθλητών με προβλήματα στην καρδιά, το συκώτι, τα νεφρά ή τα γεννητικά όργανα.

Το δικαστήριο υποχρέωσε τη γερμανική κυβέρνηση να αποζημιώσει τα θύματα, ενώ ο τότε υπουργός Αθλητισμού Μάνφρεντ Έβαλντ και ο υπεύθυνος γιατρός του προγράμματος, Μάνφρεντ Χόεπνερ, καταδικάστηκαν. Σήμερα ο Αντρέας Κρίγκερ διατηρεί μαγαζί για στρατιωτικά είδη από την Ανατολική Γερμανία.

Διαβάστε ακόμη στη “ΜτΧ”: Μάριον Τζόουνς, μια από τις μεγαλύτερες απάτες στην ιστορία του αθλητισμού. Η πρώτη της παρουσία σε διεθνή διοργάνωση ήταν στην Αθήνα