“Μη μ’ αφήνετε μόνη μου”. Τα μεσοπολεμικά καλλιστεία για τη Μις Πειραιά, όπου οι υποψήφιες έτρεμαν πάνω στην πασαρέλα. Το πανδαιμόνιο με τις φωνές του κοινού στην ψηφοφορία

Τα καλλιστεία για την ανάδειξη της ομορφότερης του Πειραιά το 1932 είχαν μία πρωτοτυπία. Έδωσαν για πρώτη φορά στο κοινό την ευκαιρία να αποφασίσει και να εκλέξει τη νικήτρια.

Ήταν η τέταρτη χρονιά που οι διαγωνισμοί ομορφιάς διοργανώνονταν στην Ελλάδα. Η ιδέα των καλλιστείων γεννήθηκε το 1920 στο καζινό Ντε Παρί της γαλλικής πρωτεύουσας. Οι Ευρωπαίοι αγάπησαν γρήγορα τον θεσμό, που εξαπλώθηκε σε όλη την ήπειρο. Έτσι οι διαγωνισμοί ομορφιάς ξεκίνησαν στη χώρα μας το 1929. Τη δύσκολη περίοδο του Μεσοπολέμου, ο κόσμος αναζητούσε ψυχαγωγικές και κοσμικές εξόδους για να ξεχάσει την προσφυγιά και την οικονομική μιζέρια.

Ο αποκλεισμός του φανατισμένου κοινού

Οι δημοσιογράφοι και το σωματείο τους ήταν αυτοί που αναλάμβαναν τη διοργάνωση και που συμμετείχαν στην κριτική επιτροπή. Ο ρόλος της ήταν να επιλέξει ποιες υποψήφιες θα προκριθούν στον τελικό. Εκεί, η τύχη των κοριτσιών κρινόταν αποκλειστικά από τη γνώμη και την τελική ψήφο του κοινού. Αυτός ήταν ο πρωτότυπος τρόπος που εισήγαγε η Ένωση Δημοσιογράφων του Πειραιά για την ανάδειξη της ομορφότερης κοπέλας στην πόλη τους.

Η πρόταση αυτή θεωρήθηκε από τον Τύπο της εποχής επικίνδυνη. Υπήρχε φόβος να δουν τον χώρο των καλλιστείων να μεταβάλλεται σε πεδίο μάχης, καθώς θα ήταν εμφανής ο φανατισμός που αναπτύσσεται σε τέτοιους διαγωνισμούς. Στις μνήμες των διοργανωτών ήταν νωπές οι μνήμες από τις φασαρίες που προκλήθηκαν από την ανάδειξη της Αλίκης Διπλαράκου, της πρώτης Ελληνίδας με τον τίτλο της Μις Ευρώπη. Ο σάλος από τη νίκη της στην Ελλάδα το 1930 απέκλεισε το κοινό από τη διοργάνωση. Η διαδικασία έπρεπε να γινόταν με πλήρη εχεμύθεια. Ο κόσμος απαγορεύτηκε από τους διαγωνισμούς ομορφιάς και μπορούσε μόνο να βλέπει τη νικήτρια από τη στιγμή που είχε ανακηρυχθεί.

Ο πρόεδρος του Συνδέσμου Δημοσιογράφων Πειραιά, Σπύρος Γεωργόπουλος, αποφάσισε να ανατρέψει τα δεδομένα. Οι δημοσιογράφοι κάλεσαν τον πειραϊκό λαό να παρευρεθούν στο Δημοτικό Θέατρο της πόλης και να εκλέξουν την “Μις Πειραιά”. Ως “μια μεγάλη πρόοδος, πρόοδος πολιτισμού”, χαρακτήρισε την κίνηση αυτή ο Tύπος της εποχής.

Οι κραυγές, η ψηφοφορία και η ανάδειξη της νικήτριας

Στον διαγωνισμό έλαβαν μέρος 11 υποψήφιες. Οι περισσότερες δεν είχαν εμπειρία και έτρεμαν. Ζητούσαν χαρακτηριστικά να στηριχτούν σε κάποιο χέρι στην πασαρέλα τους. Στα παρασκήνια ακούγονταν ψίθυροι “Μη μ’ αφήνετε μόνη μου”. Ήταν σχεδόν όλες φοβισμένες. Μία κοπέλα λιποθύμησε.

Έμειναν 10 υποψήφιες στην τελική κρίση του κοινού. Ακολούθησε η πασαρέλα των κοριτσιών. Περπάτησαν πάνω στη σκηνή και στάθηκαν τρεμάμενες για λίγα δευτερόλεπτα μπροστά στην κριτική επιτροπή. Δεν υποβλήθηκαν σε ερωτήσεις, ούτε παρουσίασαν το προφίλ τους. Υποκλίθηκαν και ολοκλήρωσαν την πασαρέλα τους. Δεν ξεχνούσαν ότι η εκλογή θα γινόταν από το κοινό τους. Γι΄αυτό και προς το τέλος της διαδικασίας, κοίταξαν το πλήθος και του χάρισαν ένα χαμόγελο νευρικό.

Το κοινό είχε μία τελευταία ευκαιρία να δει όλες μαζί τις υποψήφιες στη σκηνή και να τις συγκρίνει. Ζητοκραύγαζε το αγαπημένο του νούμερο. Ανάμεσα σε διάφορους αριθμούς που ξεπετάγονταν από φανατισμένα λαρύγγια ξεχώρισε το νούμερο 4. Η Ευτέρπη Λαμψά φάνηκε πως θα νικήσει τον διαγωνισμό. Η διαδικασία ολοκληρώθηκε με την ψηφοφορία του κόσμου.

Δικαίωμα ψήφου είχαν όλοι όσοι είχαν προσέλθει στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά με το εισιτήριο τους. Πάνω σε αυτό σημείωναν το αριθμό της προτίμησης τους. Στο κοινό περιφέρονταν 4 ψηφοδόχοι που συγκέντρωναν τα μικρά διπλωμένα χαρτάκια. Λίγο πριν την εκλογή της νικήτριας, προηγήθηκε μια μικρή επιθεώρηση, προκειμένου το κοινό να περιμένει με ηρεμία την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων.

Η ψηφοφορία ανέδειξε νικήτρια την Ευτέρπη Λαμψά, ένα 17χρονο κορίτσι, που παρότι συμμετείχε για πρώτη φορά σε διαγωνισμό ομορφιάς, ήταν από τις λίγες κοπέλες που είχε άνεση πάνω στην σκηνή. Συγκέντρωσε 329 ψήφους!

Η νίκη της ήταν πανηγυρική. Η δεύτερη στην κατάταξη ακολούθησε με πολύ λιγότερες ψήφους, μόλις 81.

“Δεν πιστεύει στην ομορφιά της, αντιπαθεί την κοσμική ζωή και τρελαίνεται για μποεμισμό και νοικοκυροσύνη”, περιέγραφε η εφημερίδα “Ακρόπολις” για τη Μις Πειραιάς. Η νικήτρια συμμετείχε και στον πανελλήνιο διαγωνισμό ομορφιάς, στον οποίο πήραν μέρος οι νικήτριες από τα τοπικά καλλιστεία. Κέρδισε άλλον ένα τίτλο και το 1932 αναδείχθηκε και “Μις Ελλάς”. Τα καλλιστεία του 1932 ήταν και τα τελευταία που διοργανώθηκαν μέχρι τα πρώτα μεταπολεμικά καλλιστεία του 1952.

Διαβάστε ακόμη στη “ΜτΧ”: «Μις Θεσσαλονίκη». Ο διαγωνισμός ομορφιάς δεν είχε πασαρέλα και συμμετείχαν προσφυγοπούλες για προβολή και «καλές γνωριμίες». Το σκάνδαλο με την εστεμμένη που παραβίασε το άβατο του Αγίου Όρους .