“Η ομολογία ενός δολοφόνου”. Ο ναζί “Κόνγκο Μίλερ” που συνέχισε τα εγκλήματα πολέμου στην Αφρική και καμάρωνε γι αυτά

του συνεργάτη ιστορικού Κωνσταντίνου Λαγού

Ο διαβόητος ναζί “Κόνγκο Μίλερ” που πολέμησε το 1964 στο Κονγκό ως αρχηγός μισθοφόρων. Υπερηφανευόταν για τα εγκλήματα πολέμου και βίδωνε τα κρανία των αντιπάλων του στο τζίπ.

Ζίγκφριντ Μίλερ και Β΄ Π.Π.

Ο Ζίγκφριντ Φρίντριχ Χάινριχ Μίλερ γεννήθηκε το 1920 σε μια συντηρητική πρωσική οικογένεια. Ο πατέρας του ήταν αξιωματικός στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και αργότερα στο Β΄  Παγκόσμιο Πόλεμο έφθασε στο βαθμό του αντισυνταγματάρχη.

Ο Μίλερ από νεαρή ηλικία ήταν στη χιτλερική νεολαία και φανατικός ναζί.

Όταν το 1939 ξέσπασε ο Β΄  Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν 19 χρονών και στρατευμένος. Έτσι πολέμησε στην εισβολή της Πολωνίας και ένα χρόνο αργότερα στη Γαλλία. Το 1941 πήρε μέρος στην εισβολή της Σοβιετικής Ένωσης. Μέχρι το τέλος του πολέμου ήταν στο Ανατολικό Μέτωπο. Πολλά στοιχεία από την πολεμική του δράση καλύπτονται από μυστήριο. Κάποια στιγμή πήρε τον Σιδηρούν Σταυρό, το παράσημο ανδρείας της Βέρμαχτ.

Σύμφωνα με τον ίδιο, προήχθη στον βαθμό του ανθυπολοχαγού στις 20 Απριλίου 1945, την ημέρα των τελευταίων γενεθλίων του Χίτλερ. Λίγο πριν από τέλος του πολέμου τραυματίστηκε σοβαρά από σφαίρα και μεταφέρθηκε από την Ανατολική Πρωσία στη Φρανκφούρτη. Εκεί αιχμαλωτίστηκε από τους Αμερικανούς.

Μετά τον πόλεμο

Απελευθερώθηκε το 1947 και αρχικά εργάστηκε για τον αμερικανικό στρατό κατοχής στη Γερμανία ως μέλος της «Ομάδας Πολιτικής Εργασίας του Στρατού των ΗΠΑ». Στη συνέχεια έγινε αξιωματικός ασφαλείας της ομάδας αυτής.

Το 1956 υπέβαλε αίτηση να γίνει αξιωματικός στο στρατό της Δυτικής Γερμανίας αλλά το αίτημά του απορρίφθηκε.

Τότε μετανάστευσε στην Αφρική ως υπάλληλος της «Μπρίτις Πετρέλεουμ» καθαρίζοντας τα ναρκοπέδια του Ρόμελ στη Σαχάρα. Το 1962 ο Μίλερ έφυγε από την εταιρεία και μετανάστευσε στη Νότια Αφρική. Εκεί κατατάχθηκε σε ομάδα μισθοφόρων που πολεμούσε στο Κονγκό.

Μισθοφόρος στο Κονγκό

Το Κονγκό (“Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό”) είχε πρόσφατα ανεξαρτοποιηθεί από το Βέλγιο. Όμως, η κυβέρνησή του που προάσπιζε τα συμφέροντα των λευκών αποίκων και των δυτικών δυνάμεων, αντιμετώπιζε σειρά τοπικών εξεγέρσεων που είχαν την υποστήριξη των δυνάμεων του Ανατολικού Μπλοκ.

Οι εξεγερμένοι ήταν οπαδοί του Πατρίς Λουμούμπα, του πρώτου πρωθυπουργού του Κονγκό, που ήθελε να κρατικοποιήσει τους πλούσιους φυσικούς πόρους της χώρας, τους οποίους  διαχειρίζονταν εταιρείες δυτικών συμφερόντων.

Το αποτέλεσμα ήταν να τον ανατρέψουν και να δολοφονηθεί.

Οι λευκοί μισθοφόροι, όπως ο Μίλερ, πολεμούσαν τους εξεγερμένους στον Κονγκό για λογαριασμό της φιλοδυτικής κυβέρνησης.

Ο Ζίγκφριντ Μίλερ διακρίθηκε στις πολεμικές επιχειρήσεις ως υπολοχαγός στη μονάδα μισθοφόρων γνωστή ως 5 Κομμάντο. Το 1964 πήρε μέρος στην καταστολή της εξέγερσης «Σίμπα» και στην επιτυχημένη επιχείρηση για την κατάληψη της σημαντικής πόλης Άλμπερτβιλ ως επικεφαλής δύναμης περίπου 53 στρατιωτών.

Προήχθη σε λοχαγό και λίγο αργότερα σε ταγματάρχη των μισθοφόρων. Σε αυτήν την περίοδο, οι μισθοφορικές μονάδες έγιναν διαβόητες για την εκτεταμένη χρήση βίας, δολοφονίες αιχμαλώτων και αμάχων και άλλα εγκλήματα πολέμου. Όλο και συχνότερα τα εγκλήματα αυτά συνδέονταν με κάποιο Γερμανό βετεράνο της Βέρμαχτ που φορούσε επιδεικτικά το Σιδηρούν Σταυρό.

Είχε γίνει διαβόητος στον Κονγκό για τα εγκλήματά του αποκτώντας μάλιστα το παρατσούκλι «Κόνγκο Μίλερ». Μία συνήθειά του ήταν να δένει τα κεφάλια των εχθρών ή να βιδώνει τα κρανία τους στο τζιπ του σαν τρόπαια!

Γίνεται διαβόητος

Η δημοσιότητα αυτή όχι μόνο δεν αποθάρρυνε τον Μίλερ αλλά τον ευχαριστούσε! Δεν είχε πρόβλημα δημοσιογράφοι δυτικών μέσων να καλύπτουν τις επιχειρήσεις του εναντίον των επαναστατών στο Κονγκό και να καταγράφουν τις φρικαλεότητες των ανδρών του. Μάλιστα στη διάρκεια των επιχειρήσεων πόζαρε πάντα χαμογελαστός για φωτογραφίες, φορώντας στο στήθος του το Σιδηρούν Σταυρό με τη σβάστικα στο κέντρο.

Οι φωτογραφίες με τα θύματα των μισθοφόρων άρχισαν να δημοσιεύονται σε εφημερίδες και περιοδικά προκαλώντας τον αποτροπιασμό της διεθνούς κοινής γνώμης.

Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να γίνει φιγούρα μίσους στη Δυτική Γερμανία κυρίως για τους σοσιαλιστές και αριστερούς που θεωρούσαν ότι οι ενέργειές του στο Κονγκό έφερναν στη μνήμη της ανθρωπότητας τα εγκλήματα των Γερμανών στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε διαδηλώσεις φοιτητών εκεινής της εποχής στη Γερμανία, η φωτογραφία του «Κόνγκο Μίλερ» εμφανιζόταν συχνά σε πλακάτ ως «εχθρός της ανθρωπότητας».

Καθώς ο «Κόνγκο Μίλερ» ήταν πολίτης της Δυτικής Γερμανίας, η κυβέρνηση της Ανατολικής Γερμανίας ισχυρίστηκε ότι ήταν ένας από τους πολλούς ναζί που «τύγχαναν της προστασίας της».

Ο “Γελαστός-δολοφόνος”

Το 1964 διάφορα έντυπα δημοσίευσαν συνεντεύξεις του Μίλερ όπου ομολογούσε ανοιχτά τα εγκλήματα πολέμου που έκανε αυτός και οι άνδρες του στο Κονγκό. Επίσης μιλούσε «με νοσταλγία» για τη δράση του στον Β΄  Παγκόσμιο Πόλεμο.

Το 1965 επέστρεψε στη Δυτική Γερμανία. Στο Μόναχο όπου έμενε τον προσέγγισαν δύο Ανατολικογερμανοί, οι Ουόλτερ Χεϊνόσκι και Γκέραρντ Σιούμαν, που παρίσταναν τους Δυτικογερμανούς δημοσιογράφους και του πρότειναν να γυρίσουν ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή του.

Στόχος τους ήταν να καταγράψουν στην κάμερα ομολογία των εγκλημάτων που έκανε ο Μίλερ στο Κονγκό.

Ο Μίλερ όχι μόνο δέχτηκε να δώσει τη συνέντευξη για το ντοκιμαντέρ, αλλά εμφανίστηκε φορώντας στολή παραλλαγής και το Σιδηρούν Σταυρό στο στήθος του.

Στη διάρκεια της συνέντευξης είχε πολύ καλή διάθεση και μάλιστα γελούσε ενώ περιέγραφε τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξε. Το ντοκιμαντέρ κυκλοφόρησε το 1966 με τίτλο «Ο Γελαστός Άνδρας- Ομολογία ενός δολοφόνου» (Der lachende Mann – Bekenntnisse eines Mörders)

Ο Ζίγκφριντ Μίλερ ήταν γελαστός στη συνέντευξη γιατί γνώριζε ότι δεν θα αντιμετώπιζε καμία συνέπεια για τα εγκλήματά του. Και πράγματι, δεν δικάστηκε ποτέ γι’ αυτά μέχρι το 1983 όταν πέθανε από φυσικά αίτια στην πατρίδα του, τη Γερμανία.

Δείτε εδώ αποσπάσματα του ντοκιμαντέρ «Ο Γελαστός Άνδρας- Ομολογία ενός δολοφόνου», με την κυνική ομολογία του “Κόνγκο Μίλερ” για τα εγκλήματα πολέμου του.