“Γαρύφαλλε Γαρύφαλλε”. Το θρυλικό τραγούδι των Πελόμα Μποκιού που δεν τραγουδάει ο Βλάσσης Μπονάτσος. Γράφτηκε σε ένα βράδυ και περιγράφει την ιστορία του “τρελού του χωριού”

Τέλη δεκαετίας του ’60 οι μπάντες της ελληνικής ποπ και ροκ δεν διανοούνταν να χρησιμοποιήσουν ελληνικό στίχο στα κομμάτια τους. Αυτό ήταν και το γνώρισμά τους.

 To πρώτο κομμάτι που βγήκε στα ελληνικά ήταν το “Γύρω γύρω στη σκοπιά” από τους MCG. Ήταν η ελληνική εκτέλεση του All Along the Watchtower του Bob Dylan, που απέδωσε ο Δημήτρης Πουλικάκος. Το τραγούδι όμως δεν κυκλοφόρησε σε δίσκο και έτσι δεν έγινε γνωστό στο ευρύ κοινό. Η διαφορά έγινε από τον “Γαρύφαλλο”, το πρώτο ελληνικό τραγούδι από ροκ γκρουπ που κυκλοφόρησε σε δίσκο. Η δυναμική του ήταν μεγάλη και κατόρθωσε να σπάσει την κυριαρχία του αγγλόφωνου στίχου.

Η ιστορία του τραγουδιού

Ο Γαρύφαλλος ήταν υπαρκτό πρόσωπο, δεν είχε όμως σχέση με τον ήρωα του τραγουδιού. Ο συνθέτης του τραγουδιού, Γιάννης Κιουρκτσόγλου είχε έναν γείτονα με αυτό το όνομα. Ήταν ένας ηλικιωμένος καλοντυμένος που κυκλοφορούσε στο Κολωνάκι. Στις τσέπες του είχε καραμέλες που τις μοίραζε στα παιδιά. Έτσι τον αναγνώριζαν.

Ο Γαρύφαλλος επινοήθηκε στις αρχές του 1970 όταν η εταιρεία Λύρα ρώτησε τον Κιουρκτσόγλου αν έχει κάποιο τραγούδι με ελληνικό στίχο. Αν και δεν είχε γράψει ποτέ του κομμάτι με ελληνικά λόγια, ίσως παρορμητικά απάντησε θετικά. Έτσι του ζήτησαν από την εταιρεία την επόμενη ημέρα να τους πάει το κομμάτι. Ο “Γαρύφαλλος” γράφτηκε μέσα σε ένα βράδυ. Ήταν το κομμάτι που δημιουργήθηκε για να δικαιολογηθεί ο Γιάννης Κιουρκτσόγλου.

“Μαζεύεται το πλήθος

χαρούμενες φάτσες

εκεί που ο Γαρύφαλλος λέει”

Το τραγούδι περιγράφει την ιστορία του “τρελού του χωριού”, ο οποίος συνήθιζε να βγάζει λόγους στο κοινό. Στους στίχους δεν υπάρχει σαφής αναφορά στο περιεχόμενο των λόγων του αγράμματου Γαρύφαλλου, που δεν ήξερε να γράφει. Υπονοεί ωστόσο ότι κατάφερνε να διχάζει τα πλήθη και να δημιουργεί ανάμεικτα συναισθήματα, αφού άλλοι γελάνε και άλλοι κλαίνε. Τα χρόνια περνούν, ο πρωταγωνιστής πεθαίνει και τότε πηγαίνει στον παράδεισο και συνομιλεί με τους αγγέλους. Το ιστορικό του Γαρύφαλλου ήταν γραμμένο απλά. Το τραγούδι δεν εντυπωσίασε καθόλου τον ιδιοκτήτη της εταιρείας, Αλέκο Πατσιφά. Κάλεσε τον Κιουρκτσόγλου και τον χαρακτήρισε ατάλαντο:

Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να σταματήσεις να γράφεις τραγούδια

Η απόρριψη του κομματιού και ο θρίαμβος

Τον Απρίλιο του 1970 ο Γιάννης Κιουρκτσόγλου σχηματίζει τους Πελόμα Μποκιού. Το όνομα του συγκροτήματος προκάλεσε αίσθηση. Το κοινό προσπαθούσε να καταλάβει τι σημαίνει και έδινε τις δικές του ερμηνείες. Κάθε φορά που ρωτούσαν τους συντελεστές για το όνομα, έδιναν διαφορετικές απαντήσεις και έτσι δημιούργησαν ένα μύθο γύρω από το όνομα της μπάντας. Στο ρεπερτόριο τους είχαν μόνο τραγούδια με αγγλικό στίχο, καθώς στην αρχή η πρόθεση τους ήταν απλά να αναπαράγουν τον ήχο της αμερικανικής ψυχεδέλειας.

Ο “Γαρύφαλλος” είχε μείνει στο συρτάρι και ο Γιάννης Κιουρκτσόγλου δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα πρότεινε στη μπάντα αυτό το τραγούδι.

Ένα χρόνο μετά την απόρριψη του “Γαρύφαλλου”, ο ιδιοκτήτης της δισκογραφικής εταιρείας Λύρα αναθεώρησε!

Κάλεσε ξανά τον Κιουρκτσόγλου για να του πει ότι ενδιαφέρεται για το κομμάτι. Εκείνος όμως δεν ενδιαφερόταν πια γιατί είχε  σχηματίσει το συγκρότημα. Γι΄αυτό και ο Πατσιφάς χωρίς να χάσει την ευκαιρία, πρότεινε να φέρει και το συγκρότημα και έτσι να ηχογραφήσουν όλοι μαζί το κομμάτι.

Τότε ο Γιάννης Κιούρκτσογλου πρότεινε στους Πελόμα να παίξουν ένα τραγούδι με ελληνικό στίχο. Ο “Γαρύφαλλος” έγινε το αγαπημένο κομμάτι του κόσμου. Ήταν το πρώτο ελληνικό τραγούδι που ηχογραφήθηκε σε δίσκο από ροκ μπάντα.

Στην πρώτη εκτέλεση το κομμάτι ηχογραφήθηκε με τη φωνή του Νίκου Δάπερη. Η εκτέλεση όμως έμεινε χαραγμένη στη μνήμη του κόσμου ότι ήταν από τον Βλάση Μπονάτσο.

Το τραγούδι ηχογραφήθηκε ξανά 25 χρόνια μετά από τους Goin’ Through. Το συγκρότημα πήρε την υπογραφή του Κιουρκτσόγλου για επανεκτέλεση του τραγουδιού, ακόμα και αν ο δημιουργός δεν ενέκρινε την εκτέλεση και δεν γνώριζε ότι ο Βλάσης Μπονάτσος θα το τραγουδούσε.

Διαβάστε ακόμη στη “ΜτΧ”: «Καταζητείται το πρόσωπο της ημέρας». Η καλτ αστυνομική ταινία του 1983 με τις τολμηρές ερωτικές σκηνές και τον Βλάσση Μπονάτσο στον ρόλο του «δράκου»